Λούζετε το αρχοντόπουλο, Βυθός Κοζάνης

Показать описание

Κλαρίνο: Χαράλαμπος (Λέλας) Μπέλτσιος

ΘΥΜΗΣΕΣ ΚΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
Μάλλον θα ήταν όνειρο, πώς να το εξηγήσω;
Πως βρέθηκα, λέει στο χωριό, στον πατρικό μου οίκο.
Της φύτρας καρτερούσανε τα γονικά πλατάνια,
πλατύφυλλα και δροσερά, Πατέρας και η Μάνα.
Ανοίγει αγάπης αγκαλιές η Μάνα να με βάλει,
και ο πατέρας μου κι αυτός συγκινημένος πλάι
να με φιλούν, όπως κι εγώ, με δάκρυα στα μάτια,
να με ρωτούν της ξενιτιάς να μάθουνε τα πάθια.
Τι να σας κρένω Μάνα μου, Πατέρα τι να είπω;
Σκολνούν τα ντέρτια ξενιτιάς, και πώς να τα μετρήσω;
Ανάθεμα σε ξενιτιά, καρδιοπλανεύτρα κόρη,
π'αδράχνεις νιάτα θαλλερά, στην μαύρη σου απόχη.
Συ ξεκληρίζεις φαμελιές, τον γιο, την θυγατέρα
και ορφανεύεις τον γονιό, την Μάνα τον Πατέρα.

ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΒΑΣ. ΚΑΜΠΕΡΟΓΙΑΝΝΗΣ