Χθες το βράδυ - Κώστας Γιαννίδης

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι-σταθμοί στη ζωή μας και στη δική μου ζωή , ένας από αυτούς τους σπάνιους ανθρώπους είναι η δασκάλα μου , Μαρία Γεωργακαράκου, μέτζο Σοπράνο με την οποία θα έχω την τιμή να εμφανιστώ την Παρασκευή 29/3 ωρα20:00 στον χώρο πολιτισμού του παλαιού Φαλήρου Δον Σαλόνι Τεχνών, επί της οδού Μεσσολογγίου αρ 25 στο Παλαιό Φάληρο με άλλες δύο νεαρές και ταλαντούχες σολιστ οι οποίες έχουν την ίδια καλή τύχη με εμένα – αν όχι καλύτερη – να διδάσκονται από την Μαρία. Θα συμπράξει μαζί μας ο υπέροχος σύνοδος πιανίστας Μαριος Καζας ο οποίος επίσης βρέθηκε στο διαβα μου από ευτυχή συγκυρία.

Υπήρξε τα τελευταία χρόνια τεράστιο προνόμοιο να έχω δίπλα μου τη Μαρία in sickness and in health-τον περισσότερο καιρό in sickness γιατί κολλούσα συνέχεια ιώσεις από τα μικρά μου αγγελούδια - , η οποία κατάφερε - όπως ελάχιστοι άνθρωποι κατάφεραν μέχρι σήμερα - να με ανεχθεί με όλα μου τα κουσούρια και πέτυχε να μου εμπνεύσει αγάπη και να μου δώσει την πολύτιμη καθοδήγησή της στο τραγούδι που είναι μία ιδιαίτερα δύσκολη και σύνθετη τέχνη.

Διότι στο τραγούδι το όργανο είναι το ίδιο το ανθρώπινο σώμα και η φωνή παράγεται από τις φωνητικές χορδές με έναν ιδιαίτερα τεχνικό τρόπο που απαιτεί τη συνέργεια του μυοσκελετικού συστήματος για να μπορέσει κανείς να παράξει τον όγκο και την ποιότητα της φωνής που απαιτούν τα έργα κλασικού ρεπερτορίου και όχι μόνον χωρίς υποβοήθηση της τεχνολογίας.

Η γοητεία που προσφέρει η τέχνη του τραγουδιού είναι ότι με το τραγούδι ο άνθρωπος μπορεί να κάνει μία ενδοσκόπηση στα βάθη της ψυχής του. Είναι μία διαδικασία που συχνά την παρομοιάζω με πρωταθλητισμό και η αλήθεια είναι ότι όπως και στον αθλητισμό οι περισσότεροι εγκαταλείπουν γιατί δεν έχουν την αγάπη και το ψυχικό σθένος που απαιτείται για να φτάσουν στην «κορυφή». Η αναμέτρηση του τραγουδιστή δεν είναι με τους άλλους τραγουδιστές αλλά πρωτίστως με τον εαυτό του.

Η δυνατότητά του τραγουδιστή να φτάσει σε μία τεχνική και ασθητική αρτιότητα – για μένα αυτό είναι πάντοτε ένα ζητούμενο γιατί η εξέλιξη είναι διαρκής - μέχρι που επέρχεται το γήρας - συνέχεται με το σύνολο των δυνατοτήτων του ανθρώπου, τη σοφία, την ισχύ και το κάλλος- μιλώντας σημειολογικά.