Μετασχηματισμός της Γκουέρνικα κολάζ φωτογραφιών και ήχος

Με βάση την αρχική θεματολογία του πίνακα για την απεικόνηση της φρικαλαιότητας του πολέμου, τα αντιπολεμικά μηνύματα και την υπενθύμιση για τα πραγματικά θύματά του, επιλέχθηκε ο μετασχηματισμός του σε κολάζ φωτογραφιών σε συνδυασμό με τον ήχο.Έγινε αποδόμηση του κάθε στοιχείου, ώστε να γίνουν ακόμη πιο ξεκάθαρες οι φιγούρες για την κατάλληλη επιλογή και σύνδεση των φωτογραφιών. Οι φωτογραφίες έχουν αυστηρό κόψιμο για να επιτευχθεί η προσέγγιση των χρωμάτων, του φωτός και η παραμόρφωση των μορφών του πίνακα. Πάνω δηλαδή στο αρχικό δημιουργήθηκε το κολάζ με μόνη διαφορά την αντικατάσταση της γυναικείας μορφής από μια αντρική, φωτογραφία που προέρχεται από τον σύγχρονο εμφύλιο πόλεμο στη Συρία, καθώς δεν είναι μόνο οι γυναίκες που υποφέρουν αλλά και οι άντρες. Επίσης, το δέυτερο στοιχείο που αλλάζει είναι το background στα δεξιά του έργου,όπου απεικονίζεται η ίδια η πόλη της Γκουέρνικα μετά τον βομβαρδισμό, ώστε να γίνει ακόμα ποιο κατανοήτή και πιο ζωντανή η αναφορά της πόλης , λειτουργώντας παράλληλα ως ντοκουμέντο και συνδέοντας το παρελθόν με το παρόν, δείχνοντας ότι η επιθυμία να σταματήσουν οι πόλεμοι δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμη. Το άγαλμα κάτω αριστερά απεικονίζει σύμφωνα με τον αρχικό πίνακα έναν στρατιώτη, ο οποίος έπεσε στη μάχη και διαλύθηκε από την ορμή του αλόγου (του στρατιωτικού φασισμού) , ενώ το σπασμένο σπαθί προέρχεται από το άγαλμα του Αθανασίου Διάκου, ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης, ο οπόιος ανασκολοπίστηκε στο Ζητούνι της Λαμίας από τους Τούκους συμβολίζοντας όλους τους ήρωες των μαχών . Το πιο χαρακτηριστικό με τον πίνακα είναι το γεγονός ότι ο θάνατος έρχεται σε μια εποχή, ΄που τα παντα ανθίζουν και αποκτούν ζωή, την Άνοιξη. Οι υπόλοιπες φιγούρες με τις γυναίκες κρατούν το αρχικό του νόημα διατηρώντας την ένταση και τη φρίκη μέσα από τις κραυγές. Όπως στη Γκουέρνικα έτσι και στη Συρία αλλά και σε οποιονδήποτε άλλο πόλεμο, κύριο σύνθημα των λαών είναι να πέσει το καθεστώς που θέλει να υποδουλώσει τον άμαχο πληθυσμό.
Όσον αφορά την ενσωμάτωση του ήχου επιλέγεται στην αρχή να ακουστει η φωνή ενός τραυματισμένου μικρού κοριτσιού, το οποίο μόλις έχει σωθεί από βομβαρδισμό στη Συρία και με τρομαγμένη φωνή κατηγορεί τον πρόεδρο Άσαντ για το θάνατο των αδερφών της λέγοντας : ΄΄He has bombs…he hurt us…he hurt all the family…he continue to bomb us…΄΄, συνδέοντάς το μια από τις συνέπειες του πολέμου τη διάλυση των οικογενειών και τις ψυχολογικές επιπτώσεις, αφού τα ψυχικά τραύματα μένουν ανεξίτηλα στο μυαλό και κλονίζουν αθώες παιδικές ψυχές. Στη συνέχεια, ακούγιεται ο λόγος του Τσάρλη Τσάπλιν από την ταινία ΄΄The Great Dictator΄΄,συμβολίζει την ελπίδα, παιρνώντας το δικό του αντιπολεμικό μήνυμα και εμψυχώνοντας τους στρατιώτες να παλέψουν γαι την ελευθερία τους, κατηγορώντας παράλληλα τους δικτάτορες για τις πράξεις τους, καθώς υποδουλώνουν, καταπιέζουν και θανατώνουν αθώους ανθρώπους με τις πράξεις βίας τους. Καλεί λοιπόν , τους πάντες να παλέψουν για ένα σκοπό στο όνομα της δημοκρατίας, της ενότητας και της ελευθερίας, για ένα καλύτερο μέλλον ,τονίζοντάς ότι αυτός που έχει τη δύναμη είναι ο απλός λαός: ΄΄We think too much we feel too little..we need humanity…you have love olny the unloved hate…You the people have the power...the power to create happiness…to make this life free and beautiful΄΄.