Σ΄ ένα απόκρημνο ακρογιάλι-Στέλιος Χρυσίνης

Σ΄ ένα απόκρημνο ακρογιάλι-Στέλιος Χρυσίνης, Τζιβανης - Μιραντα - Λυκουδης 1951
απο τους Βαγγελη Μητση και Μανωλη Μανιο στο "Ανεσπερον"

Σ ένα απόκρημνο ακρογιάλι
σταματώ για να σκεφτώ.
Δίλημμα είναι να ζήσω
ή στα βράχια να ριχτώ.

Κάτω η θάλασσα μουγκρίζει
και τα κύματα βογκούν.
Μόνο οι σκέψεις μου για σένα
στη ζωή με συγκρατούν.

Σ ένα απόκρημνο ακρογιάλι,
που το δέρνει ο βοριάς,
με 'φερε η απελπισιά μου
και ο πόνος της καρδιάς.

[ioannisnt.]

Ίσως η καλύτερη πενιά σε επανεκτέλεση. Εύγε μάγκες!