filmov
tv
BLOODY HAWK - ΣΚΑΦΟΣ (Στιχοι)
Показать описание
Bloody Hawk - Σκαφος
Στιχοι:
τα παιδικά μου παραμύθια δεν τα διάβασα ούτε εγώ τι να πιστέψω
έφαγα την φρίκη μία φορά να την χωνέψω
τώρα η θάλασσα με πνίγει τώρα ξέρω
τώρα αν με δεις εκεί που δεν πατώνω, φταίω
όνειρα που γίναν στο μαξιλάρι φιλί
η τελευταία φτερούγα στην γερακίσια φυλή
γύρω μου πολλοί,κατάφεραν πολλά
αλλά κανένας δεν κατάφερε κάτι τόσο πολύ
κι αυτό κακό
γι'αυτό είμαι εδώ
γι'αυτό γράφω το απίστευτο πριν σ'αυτό εθιστώ
αν σε αυτό δεν αφεθώ
ας'το μέτριο αρκεστώ
θα κλειστώ σε μια αποθήκη με λίπη και νου κλειστό
είναι μαλάκες δεν με ξέρουνε
είμαι παιδί γι'αυτό δεν με καταλαβαίνουνε
εγώ δεν έζησα εφηβεία
έμεινα στα 13 και δεν έχω μάθει ακόμα πως να φέρομαι
περπατάω αργά
οι άλλοι βιαστικοί
η διαδρομή μου λένε είναι κουραστική
μα σαν κι εσένα διαδρομές θα κάνουν άπειροι
γιατί σ'αυτό τον κόσμο είμαστε περαστικοί
κι αυτό είναι το μόνο που ξέρω
γιατί σήμερα ο κόσμος αγαπά,αύριο τέλος
το θέμα είναι όταν φύγω,πριν να φύγω
να έχω αφήσει έναν ήλιο κάθε μένα ν'ανατέλλω
γράφω το απίστευτο
δείτε το κενό μου,μπείτε στο σκάφος(x4)
άντε και γαμήσου
φύτρωσα στο χώμα δυσανάλογα
γλίτωσα απ'το κόμμα γράφω ανάποδα
δεν ξέρω τι χρώμα έχει ο πάγος
επάνω του δεν πατάω καλά
αλλά χορεύω μέχρι να πέσουμε ανάσκελα
ο Γερακίσιος χάρηκα
είμαι ηλίθιος μάλιστα
γράφω στον καμβά μου με τα πιο γυμνά μου δάχτυλα
έλα και πες μου πόσο όμορφα γερνάμε μέχρι
να φιλήσω την φθορά και να πεθάνω άσχημα
το τέλος δεν το βλέπω ρόδινο
η επόμενη μου στάση θα ναι κρύα είναι επόμενο
δεν συγκαταλέγομαι σ'αυτό το πανηγύρι
πες στο χώρο τον ραπάδων πως εγώ είμαι το αλλιώτικο
εδώ,μέχρι να με σιχαθώ
τρέφουμε την φρίκη των παιδιών
έχουμε την τύχη των αστών
γιατί πετάω στον ουρανό σαν να μην με ένοιαζε καθόλου,λοιπόν
σήκωσα του σύμπαντος σκοινιά
για να κυλάνε αρμονικά και να γελάνε
συμπτωματικά παιδιά που από το κρύο που γεννάμε σπάνε
και τώρα δεν ρωτάνε μονάχα λένε ΦΘΕΙΡΟΜΑΙ
κι αυτό είναι το μόνο που ξέρω
γιατί σήμερα ο κόσμος αγαπά κι αύριο τέλος
το θέμα είναι όταν φύγω,πριν να φύγω
να έχω αφήσει έναν ήλιο κάθε μένα ν'ανατέλλω
γράφω το απίστευτο
δείτε το κενό μου,μπείτε στο σκάφος(x4)
Στιχοι:
τα παιδικά μου παραμύθια δεν τα διάβασα ούτε εγώ τι να πιστέψω
έφαγα την φρίκη μία φορά να την χωνέψω
τώρα η θάλασσα με πνίγει τώρα ξέρω
τώρα αν με δεις εκεί που δεν πατώνω, φταίω
όνειρα που γίναν στο μαξιλάρι φιλί
η τελευταία φτερούγα στην γερακίσια φυλή
γύρω μου πολλοί,κατάφεραν πολλά
αλλά κανένας δεν κατάφερε κάτι τόσο πολύ
κι αυτό κακό
γι'αυτό είμαι εδώ
γι'αυτό γράφω το απίστευτο πριν σ'αυτό εθιστώ
αν σε αυτό δεν αφεθώ
ας'το μέτριο αρκεστώ
θα κλειστώ σε μια αποθήκη με λίπη και νου κλειστό
είναι μαλάκες δεν με ξέρουνε
είμαι παιδί γι'αυτό δεν με καταλαβαίνουνε
εγώ δεν έζησα εφηβεία
έμεινα στα 13 και δεν έχω μάθει ακόμα πως να φέρομαι
περπατάω αργά
οι άλλοι βιαστικοί
η διαδρομή μου λένε είναι κουραστική
μα σαν κι εσένα διαδρομές θα κάνουν άπειροι
γιατί σ'αυτό τον κόσμο είμαστε περαστικοί
κι αυτό είναι το μόνο που ξέρω
γιατί σήμερα ο κόσμος αγαπά,αύριο τέλος
το θέμα είναι όταν φύγω,πριν να φύγω
να έχω αφήσει έναν ήλιο κάθε μένα ν'ανατέλλω
γράφω το απίστευτο
δείτε το κενό μου,μπείτε στο σκάφος(x4)
άντε και γαμήσου
φύτρωσα στο χώμα δυσανάλογα
γλίτωσα απ'το κόμμα γράφω ανάποδα
δεν ξέρω τι χρώμα έχει ο πάγος
επάνω του δεν πατάω καλά
αλλά χορεύω μέχρι να πέσουμε ανάσκελα
ο Γερακίσιος χάρηκα
είμαι ηλίθιος μάλιστα
γράφω στον καμβά μου με τα πιο γυμνά μου δάχτυλα
έλα και πες μου πόσο όμορφα γερνάμε μέχρι
να φιλήσω την φθορά και να πεθάνω άσχημα
το τέλος δεν το βλέπω ρόδινο
η επόμενη μου στάση θα ναι κρύα είναι επόμενο
δεν συγκαταλέγομαι σ'αυτό το πανηγύρι
πες στο χώρο τον ραπάδων πως εγώ είμαι το αλλιώτικο
εδώ,μέχρι να με σιχαθώ
τρέφουμε την φρίκη των παιδιών
έχουμε την τύχη των αστών
γιατί πετάω στον ουρανό σαν να μην με ένοιαζε καθόλου,λοιπόν
σήκωσα του σύμπαντος σκοινιά
για να κυλάνε αρμονικά και να γελάνε
συμπτωματικά παιδιά που από το κρύο που γεννάμε σπάνε
και τώρα δεν ρωτάνε μονάχα λένε ΦΘΕΙΡΟΜΑΙ
κι αυτό είναι το μόνο που ξέρω
γιατί σήμερα ο κόσμος αγαπά κι αύριο τέλος
το θέμα είναι όταν φύγω,πριν να φύγω
να έχω αφήσει έναν ήλιο κάθε μένα ν'ανατέλλω
γράφω το απίστευτο
δείτε το κενό μου,μπείτε στο σκάφος(x4)