pedion areos Athens , Greece - πεδίον Άρεως

Πεδίον Άρεως - Μαϊος 2017
Φωτογραφίες - βίντεο : Σταύρος Σωφρονάς

Το άλσος του Πεδίου του Άρεως σχεδιάστηκε το 1934 με σκοπό να τιμηθούν οι Ήρωες της Επανάστασης του 1821, γι΄ αυτό και είναι διακοσμημένο με τις μαρμάρινες προτομές των 21 ηρώων κατά μήκος της λεγόμενης οδού Αγωνιστών του 21.

Το άλσος αυτό έχει έκταση 277 στρεμμάτων μαζί με τον λόφο Φινόπουλου. Βρίσκεται ΒΑ. της πλατείας Ομόνοιας από την οποία και απέχει 1 χλμ. Ολόκληρος ο χώρος του άλσους ανήκει στο Δημόσιο. Περικλείεται σήμερα, από Δ. προς Α. και Ν., από τις οδούς Μαυρομματαίων, Ευελπίδων, Πριγκηποννήσων και από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας. Στην είσοδο του άλσους, στη συμβολή, βρίσκεται ο έφιππος ανδριάντας του βασιλιά Κωνσταντίνου Α'. Στην πλευρά επί της λεωφόρου Αλεξάνδρας υπάρχει το μνημείο των πεσόντων Άγγλων, Αυστραλών και Νεοζηλανδών με το άγαλμα της Αθηνάς πάνω σε ψηλό βάθρο. Επίσης εντός του άλσους βρίσκονται και άλλα μνημεία όπως του Ιερού λόχου και άλλων επιφανών.

Το 1927 ο χώρος αυτός, που από την εποχή του Όθωνα ήταν ο κύριος τόπος αναψυχής των Αθηναίων, παραχωρήθηκε στην ιδρυθείσα τότε "Επιτροπή Δημοσίων Κήπων και Δενδροστοιχιών Αθηνών" με σκοπό την μεταβολή του σε άλσος, όπως ο τότε Εθνικός κήπος. Η Επιτροπή όμως εκείνη με πρόεδρο τον Π. Καλλιγά φρόντισε πρώτα να βελτιώσει τον κήπο του Θησείου, και τον Εθνικό κήπο, με συνέπεια, έξι χρόνια μετά, το 1933, με τους μικρούς πόρους που διέθετε απεφάσισε να κάνει την έναρξη εργασιών ανάπλασης και δενδροφύτευσης, με ανυπέρβλητα τότε αφενός διοικητικά εμπόδια, αφετέρου και μεγάλης έλλειψης χρημάτων, για την συνέχιση του έργου. Έτσι με το υπ΄ αριθμ. 6171 νόμο του 1934 το "Ειδικό Ταμείο Μονίμων Οδοστρωμάτων Αθηνών" (νέος κυβερνητικός τότε φορέας) ανάλαβε να καταβάλει τα έξοδα. Κλήθηκε προς τούτο ο τότε διευθυντής του Υπουργείου Συγκοινωνιών Αν. Δημητρακόπουλος να συντάξει γενικό σχέδιο του άλσους. Λαμβάνοντας υπ᾽ όψιν τα ακολουθούμενα τότε σχέδια των αγγλικών και γαλλικών αλσών, συνέταξε πράγματι νέο σχέδιο το οποίο αποτελεί συνδυασμό ρυθμών εκείνων, όπου και ανέθεσε για την εκτέλεσή του στον Ν. Βοσυνιώτη. Μάλιστα είχε ληφθεί μέριμνα να μην εμποδίζεται από τα διάφορα κεντρικά σημεία του άλσους η θέα της Ακρόπολης, χωρίς να διασφαλίσουν όμως και το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος ανοικοδόμησης των γύρω οικοπέδων.

Έτσι οι εργασίες δενδροφύτευσης και ανάπλασης άρχισαν πραγματικά το 1935 και συνεχίσθηκαν επί κυβερνήσεως Ι. Μεταξά μέχρι το 1940, όταν και κηρύχθηκε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος. Στην πενταετία εκείνη φυτεύτηκαν περίπου 46.000 δένδρα και θάμνοι. Κατά το σχέδιο, ακολουθήθηκε η δενδροφύτευση φυλλοβόλων δένδρων προκειμένου το καλοκαίρι να προσφέρουν πλούσια σκιά, τον δε χειμώνα να μην εμποδίζονται οι ακτίνες του ήλιου. Στη κεντρική πλατεία του άλσους τοποθετήθηκε συντριβάνι και γύρω φυτεύτηκαν ανάλογα μεσογειακά φυτά, έτσι ώστε να παρουσιάζουν δένδρα, θάμνοι και λουλούδια τους ωραιότερους και φυσικότερους συνδυασμούς χρωμάτων κατά τις διάφορες εποχές. Μετά την απελευθέρωση τον Οκτώβριο του 1944, εξασφαλίσθηκε η άρδευση του άλσους.

Το 1952 κατασκευάστηκε το Μνημείο των Αυστραλών και Νεοζηλανδών Πεσόντων στην Ελλάδα, επί της Λεωφόρου Αλεξάνδρας στο ύψος της οδού Σπ. Τρικούπη. Αρχιτέκτονες του μνημείου ήταν οι Φαιδων και Έθελ Κυδωνιάτη.

Στην βόρεια πλευρά του πάρκου προς την Κυψέλη βρίσκονται ανατολικά μεν οι εγκαταστάσεις της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού, δυτικά δε οι αθλητικές εγκαταστάσεις του Πανελληνίου. Μέσα στο πάρκο υπάρχουν επίσης δύο ναοί. Επίσης στον χώρο αυτού βρίσκεται (ερειπωμένο πλέον) ένα από τα ιστορικότερα αναψυκτήρια της Αθήνας, το "Γκριν Παρκ".
Από τις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα το πάρκο και τα κτίριά του παραμελείται και μετατρέπεται σε στέκι αστέγων και ναρκομανών. Γεμίζει σκουπίδια, ενώ παγκάκια, φωτισμός, βρύσες και άλλα στοιχεία του πάρκου καταστρέφονται. Κατά καιρούς γίνονται από διάφορες αρχές αποσπασματικές προσπάθειες καθαρισμού και αναμόρφωσης. Οι γύρω κάτοικοι εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους για την κατάσταση.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια