''ODOS ARISTOTELOUS'', Eirini Toumpaki

Показать описание

ΟΔΟΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ, Ειρήνη Τουμπάκη
Από την εκπομπή ''ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ'' / Σπύρος Παπαδόπουλος / ΝΕΤ

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου

Σάββατο κι απόβραδο και ασετυλίνη
στην Αριστοτέλους που γερνάς
έβγαζα απ' τις τσέπες μου φλούδες μανταρίνι
σου 'ριχνα στα μάτια να πονάς

Παίζαν οι μικρότεροι κλέφτες κι αστυνόμους
κι ήταν αρχηγός η Αργυρώ
και φωτιές ανάβανε στους απάνω δρόμους
τ' Άη Γιάννη θα 'τανε θαρρώ

Βγάζανε τα δίκοχα οι παλιοί φαντάροι
γέμιζ' η πλατεία από παιδιά
κι ήταν ένα πράσινο, πράσινο φεγγάρι
να σου μαχαιρώνει την καρδιά

Παίζαν οι μικρότεροι κλέφτες κι αστυνόμους
κι ήταν αρχηγός η Αργυρώ
και φωτιές ανάβανε στους απάνω δρόμους
τ' Άη Γιάννη θα 'τανε θαρρώ

ODOS ARISTOTELOUS / ARISTOTELOUS STREET
Lyrics: Lefteris Papadopoulos
Music: Giannis Spanos
First Performance: Haris Alexiou

Translation in EN by: mimine © 08-04-2005 @ 21:58

Saturday, late afternoon and lime-burner
at Aristotelous where you're running around
I used to take tangerine peels out of my pocket
and throw them in your eyes to hurt you

The younger kids were playing cops and robbers
and Argyro was chief
and they were lighting fires higher up in the streets
I think it must have been Saint John's day

Former soldiers were taking off their caps
the square was full of children
and there was a green, green moon
putting a knife through your heart

The younger kids were playing cops and robbers
and Argyro was chief
and they were lighting fires higher up in the streets
I think it must have been Saint John's day

Translation in FR by:
La rue d'Aristote

La rue d'Aristote
Samedi, crépuscule et acétylène
Rue d' Aristote, où tu vieillis
Je sortais de mes poches des zestes de mandarine
et je t'en aspergeais les yeux pour te faire mal

Les plus jeunes jouaient à "flics et voleurs"
Et la cheftaine en était Argyrô
Et l'on allumait des feux aux rues de là haut
Je crois que c'était la Saint Jean

Les vieux fantassins ôtaient les bicornes
La place s'emplissait de gamins
Et il y avait une lune verte, si verte
Qu'elle te poignardait le coeur.

Les plus jeunes jouaient à "flics et voleurs"
Et la cheftaine en était Argyrô
Et l'on allumait des feux aux rues de là haut
Je crois que c'était la Saint Jean