Μπουραζάνι Κόνιτσας /Bourazani, Konitsa, Greece

Το Μπουραζάνι είναι ημιορεινή περιοχή που βρίσκεται στα βορειοδυτικά του νομού Ιωαννίνων στα σύνορα της Ελλάδας με την Αλβανία και δυτικά της Κόνιτσας.
Η περιοχή περιβάλλεται από τους ορεινούς όγκους του Γράμμου, της Τύμφης και της Νεμέρτσικας (Δούσκο), που σχηματίζουν την κοιλάδα του Μπουραζανίου και διασχίζεται από τους ποταμούς Αώο και Σαραντάπορο. Η γεωμορφολογία της συμπληρώνεται από εύφορα χωράφια και πολλούς λόφους που καλύπτονται από πυκνά δάση δρυός. Ως κυριότεροι οικισμοί της καταγράφονται τα χωριά Αετόπετρα, Αηδονοχώρι, Ηλιορράχη, Μελισσόπετρα και στη περιοχή υπάρχουν σημαντικά ιστορικά και πολιτιστικά.

Για την προέλευση του ονόματος της περιοχής υπάρχουν αρκετές εκδοχές. Σύμφωνα με μία από αυτές το όνομα Μπουραζάνι προέρχεται από την τούρκικη λέξη “Bourazan”, που σημαίνει σάλπιγγα και ακουγόταν την περίοδο της τουρκοκρατίας από το τουρκικό φυλάκιο που υπήρχε. Σύμφωνα με δεύτερη, από τη βενετσιάνικη λέξη “Boragan” = τόπος με άσχημες καιρικές συνθήκες. Τέλος αναφέρεται και η σύνθεση της ελληνικής λέξης “βοράς” + “ζάνι”, που στα σλάβικα σημαίνει πλούτος.

Στην περιοχή του Μπουραζανίου υπάρχουν αρκετά ίχνη κατοίκησης που ξεκινούν από την Ελληνιστική περίοδο και φθάνουν μέχρι την περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και του Πύρρου. Τέτοια ευρήματα υπάρχουν στις τοποθεσίες "Αγία Τριάδα" και "Μπίχλη" της Ηλιορράχης όπως και "Παναγιά" της Αετόπετρας, οι οποίες έχουν χαρακτηριστεί ως αρχαιολογικοί χώροι. Η διέλευση της αρχαίας Εγνατίας Οδού από αυτήν την καθιστούσε σημαντικό οδικό κόμβο καθώς και τα γεφύρια που υπήρχαν στην περιοχή.

Την περίοδο της τουρκοκρατίας θεωρείται ότι αποτελούσε ιστορικό και πολιτισμικό κομμάτι του Πωγωνίου και γεωγραφικά εκτεινόταν μέχρι και τη σημερινή νότια Αλβανία.

Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου αλλά και του Εμφυλίου έγιναν πολλές μάχες.