filmov
tv
Βιργινία|Κώστας Δρογγούλας||Προσεύχομαι

Показать описание
Εμπνευσμένο από τις δύσκολες μέρες που περνά η ανθρωπότητα.
Στίχοι/Μουσική: Κώστας Δρογγούλας
Πιάνο: Κώστας Δρογγούλας
Ερμηνεία: Βιργινία Δρογγούλα
Ήχος/Μίξη: Μιχάλης Νικολάου
ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ
Θεέ μου τι μας συμβαίνει, αχ Θεέ μου τι μας συμβαίνει
πώς μπορώ να πιστέψω, πώς μπορώ να δεχτώ όσα ο κόσμος παθαίνει
Πες μου εσύ πώς αντέχεις, ναι πες μου εσύ πώς αντέχεις
σ' ένα όνειρο θρίλερ, φαντασίας σενάριο, η ζωή να πεθαίνει
Πόσο κόπο έχεις κάνει, τι σοφία έχεις βάλει
τέλειο κόσμο να φτιάξεις και σ' εμάς να χαρίζεις
τόσο απλόχερα όλα και με αγάπη μεγάλη
Όμως εμείς, συγνώμη που δεν αλλάξαμε γνώμη
και δεδομένα θεωρούμε, όσα μπροστά μας βρούμε
έστω κι αν αδικούμε
Γύρω μας δεν κοιτάμε, μάθαμε να ζητάμε
μόνο να αποκτάμε, δίχως να πολεμάμε
και να μην εκτιμάμε
Οι αγκαλιές δεν ανοίγουν και τα χείλη μας σφίγγουν
αγριεύει το βλέμμα, όλα ζουν σ' ένα ψέμα
και οι καρδιές μόνο κλείνουν
Και πάλι όμως συγνώμη, μα δεν αλλάζουμε γνώμη
παίρνουμε όσα μπορούμε, για τη ζωή αδιαφορούμε
κι όμως λέμε ότι ζούμε
Κρίμα, τι αδικία να αναζητάμε ευτυχία
και να μην κατανοούμε ότι, δίπλα αν κοιτάξουμε, ευτυχία θα βρούμε
Μα ΕΣΥ καταλαβαίνεις, το ξέρω πως καταλαβαίνεις
πως, ό,τι μας έχεις δώσει, ο καθένας στη ζωή
σε κάποια ανόητη στιγμή, δυστυχώς το έχει προδώσει
Όμως ΕΣΥ είσαι ο Θεός μας, δε μας έχεις ξεχάσει
δέξου ετούτη τη συγνώμη και για μια φορά ακόμη
γίνε πιο επιεικής, λύτρωσέ μας, μπορείς
Διώξε τον πόνο...
Στίχοι/Μουσική: Κώστας Δρογγούλας
Πιάνο: Κώστας Δρογγούλας
Ερμηνεία: Βιργινία Δρογγούλα
Ήχος/Μίξη: Μιχάλης Νικολάου
ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ
Θεέ μου τι μας συμβαίνει, αχ Θεέ μου τι μας συμβαίνει
πώς μπορώ να πιστέψω, πώς μπορώ να δεχτώ όσα ο κόσμος παθαίνει
Πες μου εσύ πώς αντέχεις, ναι πες μου εσύ πώς αντέχεις
σ' ένα όνειρο θρίλερ, φαντασίας σενάριο, η ζωή να πεθαίνει
Πόσο κόπο έχεις κάνει, τι σοφία έχεις βάλει
τέλειο κόσμο να φτιάξεις και σ' εμάς να χαρίζεις
τόσο απλόχερα όλα και με αγάπη μεγάλη
Όμως εμείς, συγνώμη που δεν αλλάξαμε γνώμη
και δεδομένα θεωρούμε, όσα μπροστά μας βρούμε
έστω κι αν αδικούμε
Γύρω μας δεν κοιτάμε, μάθαμε να ζητάμε
μόνο να αποκτάμε, δίχως να πολεμάμε
και να μην εκτιμάμε
Οι αγκαλιές δεν ανοίγουν και τα χείλη μας σφίγγουν
αγριεύει το βλέμμα, όλα ζουν σ' ένα ψέμα
και οι καρδιές μόνο κλείνουν
Και πάλι όμως συγνώμη, μα δεν αλλάζουμε γνώμη
παίρνουμε όσα μπορούμε, για τη ζωή αδιαφορούμε
κι όμως λέμε ότι ζούμε
Κρίμα, τι αδικία να αναζητάμε ευτυχία
και να μην κατανοούμε ότι, δίπλα αν κοιτάξουμε, ευτυχία θα βρούμε
Μα ΕΣΥ καταλαβαίνεις, το ξέρω πως καταλαβαίνεις
πως, ό,τι μας έχεις δώσει, ο καθένας στη ζωή
σε κάποια ανόητη στιγμή, δυστυχώς το έχει προδώσει
Όμως ΕΣΥ είσαι ο Θεός μας, δε μας έχεις ξεχάσει
δέξου ετούτη τη συγνώμη και για μια φορά ακόμη
γίνε πιο επιεικής, λύτρωσέ μας, μπορείς
Διώξε τον πόνο...
Комментарии