filmov
tv
Πεζό - Κοσμάς Λαμπίδης, Φάνης Ζαχόπουλος ~ ναξάκης γ.

Показать описание
Πεζό | EP «τελευταία φάση» | ναξάκης γ. | 2025 |
Στίχοι, Μουσική: ναξάκης γ.
Κιθάρα: Φάνης Ζαχόπουλος
Φωνή: Κοσμάς Λαμπίδης
Ηχογράφηση, μίξη: Παντελής Νικηφόρος (στο Πλαγκτόν μας)
Artwork: Κατερίνα Παπασηφάκη
Κι όσο ζεσταίνουνε οι μέρες και οι μήνες
εγώ λυπάμαι που μικραίνουνε τα βράδια
βλέπεις φοβάμαι αυτές τις θερινές ακτίνες
που θα τονίσουν του μαγιό σου τα σημάδια
Κι όλοι μιλάνε για τους έρωτες του θέρους
κανείς δε σκέφτεται εκείνους του χειμώνα
που μένουν πίσω μες στις πόλεις σα τους γέρους
να χουν τα άδεια καφενεία για κρυψώνα
Θα διαρρήξω το πεζό σου σα τον κλέφτη
για να κρεμάσω ένα βραχιόλι στο καθρέφτη
μια αλυσιδίτσα για το πόδι ή για το χέρι
μη με ξεχάσεις εντελώς το καλοκαίρι
Κι όσο ανεμίζουν οι πετσέτες στις απλώστρες
στα θερινά όλοι θα τρέχουν με μανία
κι ευθύς ξεχνάνε τα φιλάκια στους εξώστες
λες και πηγαίνουν σινεμά για τη ταινία
Λοιπόν, ο Αύγουστος Ιούδας με θυμώνει
τον θεωρώ της προδοσίας τον μπροστάρη
που σε κοιμίζει δίχως πάνω σου σεντόνι
και σε κοιτάζει κάθε καρυδιάς φεγγάρι
Βαθιά ευγνωμοσύνη στη Νεφέλη, στη Στέλλα, στη Μαρία, στο Μίλτο, στον Φάνη και στον Κοσμά, γιατί έπαιξαν και τραγούδησαν με αγάπη.
Ευγνωμοσύνη και εκτίμηση στον Παντελή για όσα νομίζει ότι έκανε και για όσα δε ξέρει ότι κάνει.
Στην Κατερίνα, όλα.
«Πάμε; Θα οδηγήσουμε μισό-μισό.»
Στίχοι, Μουσική: ναξάκης γ.
Κιθάρα: Φάνης Ζαχόπουλος
Φωνή: Κοσμάς Λαμπίδης
Ηχογράφηση, μίξη: Παντελής Νικηφόρος (στο Πλαγκτόν μας)
Artwork: Κατερίνα Παπασηφάκη
Κι όσο ζεσταίνουνε οι μέρες και οι μήνες
εγώ λυπάμαι που μικραίνουνε τα βράδια
βλέπεις φοβάμαι αυτές τις θερινές ακτίνες
που θα τονίσουν του μαγιό σου τα σημάδια
Κι όλοι μιλάνε για τους έρωτες του θέρους
κανείς δε σκέφτεται εκείνους του χειμώνα
που μένουν πίσω μες στις πόλεις σα τους γέρους
να χουν τα άδεια καφενεία για κρυψώνα
Θα διαρρήξω το πεζό σου σα τον κλέφτη
για να κρεμάσω ένα βραχιόλι στο καθρέφτη
μια αλυσιδίτσα για το πόδι ή για το χέρι
μη με ξεχάσεις εντελώς το καλοκαίρι
Κι όσο ανεμίζουν οι πετσέτες στις απλώστρες
στα θερινά όλοι θα τρέχουν με μανία
κι ευθύς ξεχνάνε τα φιλάκια στους εξώστες
λες και πηγαίνουν σινεμά για τη ταινία
Λοιπόν, ο Αύγουστος Ιούδας με θυμώνει
τον θεωρώ της προδοσίας τον μπροστάρη
που σε κοιμίζει δίχως πάνω σου σεντόνι
και σε κοιτάζει κάθε καρυδιάς φεγγάρι
Βαθιά ευγνωμοσύνη στη Νεφέλη, στη Στέλλα, στη Μαρία, στο Μίλτο, στον Φάνη και στον Κοσμά, γιατί έπαιξαν και τραγούδησαν με αγάπη.
Ευγνωμοσύνη και εκτίμηση στον Παντελή για όσα νομίζει ότι έκανε και για όσα δε ξέρει ότι κάνει.
Στην Κατερίνα, όλα.
«Πάμε; Θα οδηγήσουμε μισό-μισό.»