Sedat Anar - İnsan

Gel ey gurbet diyarında esir olup kalan insan
Gel ey dünya harabında yatıp gafil olan insan

Gözün aç etrafa bak nice beyler gelip geçti
Ne mecnundur bu faniye gönül verip duran insan

Kafeste bülbüle şeker verirler fakat hiç durmaz Acep niçin karar eder bu zindana giren insan

Ne müşkül olur gaflette kalıp hiç inanmayıp
Ölüm vaktinde Azrail gelince uyanan insan

Kararmış gönlün ey gafil nasihat neylesin sana Taştan katı olmuş kalbi öğüt kâr etmeyen insan

Aklını başına topla elinde var iken fırsat
Sonsuz azap çekecektir adam sende diyen insan

Niyazi bu öğüdleri ver önce kendi nefsine
O gün kurtulacak ancak kulluğunu yapan insan

Niyazi Mısri