Pi & Fi - ...εν Ιρίνη (Music Video)

Artist: Pi & Fi (Πομφόλυγες & Φληναφήματα)
Thing: ...εν Ιρίνη
Το κομμάτι θα συμπεριλαμβάνεται στο πρώτο full-length LP του πρότζεκτ με τίτλο "Πεολειχία, επανάσταση και αποπομπή, λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ' αγόρι σου: Η Εκπομπή" που είναι προγραμματισμένο να βγει το καλοκαίρι.

Music & Lyrics by Gianni Yann (Pi & Fi)
Recorded, mixed & mastered by Gianni Yann in homestudio
Video shot & edited by Gianni Yann

Ευχαριστώ πάρα πολύ τους αγαπημένους μου φίλους: Γιάννη, Δημήτρη, Ιριλένα, Νάσια και Πηνελόπη, διότι χωρίς αυτούς, το βίντεο, μεν, δε θα υπήρχε, δε, αν υπήρχε, οι στιγμές οι οποίες εμπεριέχονται σε αυτό δε θα ήταν τόσο όμορφες.

Find me here:

Lyrics:

Γύρω φωτιές, καυτό νερό και μια γιγάντια πύλη
Μπροστά απ' την πύλη, ο βαρκάρης περιμένει τις ψυχές
Ένα χαμόγελο εμφανίζεται στα ανύπαρκτα του χείλη
Καθώς από την πύλη πίσω ακούγονται φωνές.

Και εμφανίζονται μπροστά οι ψυχές εννέα ανθρώπων
Έξι γυναίκες, δύο άνδρες και ένα μικρό παιδί
Μα η βάρκα του χωράει ψυχές επτά αποθανόντων
Πέντε γυναίκες, έναν άνδρα, ανεβάζει, το παιδί και αποχωρεί.

Κι έτσι μείναν δυο ψυχές στου Αχέροντα την όχθη
Με τον χρόνο όλον μπροστά τους, ξεκινούν να συζητούν
Στην αρχή δειλά-δειλά, παίζει αυτός τον τονοδότη
Και αυτή ακολουθεί ευχόμενη άλλες ψυχές μην 'ρθούν.

Συζητούν για τη ζωή τους, το παρελθόν τους και τα όνειρα
Που κανένας δεν μπορεί πλέον πραγματικά να δει
Συζητούν το πως κατέληξε η ζωή τους στα λασπόνερα
Και τελικά οδήγησε στο να βρίσκονται εκεί.

Ο ένας, γιος του δρόμου, με σκεπή τη μουσική
Με αγάπη για τον κόσμο, μια αγάπη αμοιβαία
Το τι ήθελε το ήξερε απ' την πρώτη του στιγμή
Και έκλεβε ευτυχία απ' τη ζωή, λαθραία.

Την μέρα του θανάτου του περιέγραψε ισχνά
Δεν θυμότανε στα σίγουρα σωστή ημερομηνία
Στην κόλαση, της είπε, βρισκότανε ξανά
Καθώς τον θάνατο περίμενε με ανυπομονησία.

Εκείνη, αφού τον άκουσε, του έκλεψε τον λόγο
Και μίλησε κι αυτή στην γη για τη ζωή της
Του είπε πως δεν ήξερε, δεν είχε βρει τον τρόπο
Σε ηρεμία να φέρει τη συνείδηση της.

Ήταν νέα και πανέμορφη, πάντα χαμογελαστή
Ακόμα κι αν πάντα δεν της επιτρεπόταν
Ήταν μαζί με ένα παιδί που κρεμόταν από αυτήν
Έναν που αγαπούσε, μα κρυφά απεχθανόταν.

Και ο θάνατος, φρικτός, εν ψυχρώ δολοφονία
Με δράστη να είναι αυτός που δεν περίμενε κανένας
Της έκλεψε το σώμα, ενώ γελούσε με μανία
Και την ψυχή της έστειλε εκεί αυτό το τέρας.

Κι αφού τελείωσε η αφήγηση σταθήκαν σιωπηλοί
Να κοιτούν ο ένας τον άλλον βαθιά μέσα στα μάτια
Σκέφτονταν το ίδιο μα δεν τολμούσε κανείς να το πει
Την κόλαση μπορούσαν να γλιτώσουνε για πάντα.

Κι έτσι έγινε, λοιπόν, το έσκασαν παρέα
Οι δυό ψυχές βρήκαν η μία στην άλλη τη ζωή
Κι όταν γύρισε ο βαρκάρης δεν βρήκε πια κανέναν
Και χαμογέλασε γιατί έφερε εις πέρας μια εντολή.

All rights reserved ©