Κυριάκος Κόρμαν - Μέρα Βροχερή

Το 4ο τραγούδι μου που δημοσιεύω. Για τις στιγμές που έρχονται οι αναμνήσεις και σου χτυπάνε την πόρτα.

Στίχοι

Ποτέ δεν μου’χε περάσει απ’το μυαλό
Πόσο μπορεί η αγάπη να σε στιγματίσει
Ποτέ δεν σκέφτηκα πώς να προφυλαχθώ
Ήθελα μόνο να την κάνω να κρατήσει

Και άν δεν τον πέτυχα τον στόχο μου αυτό
Και αν τώρα μοναχός στο δρόμο περπατάω
Λυπάμαι αν τίποτα δεν ήταν αρκετό
Λυπάμαι αν ήτανε πολλά αυτά που ζητάω

Πήγα ξανά στα μέρη που πηγαίναμε μαζί
Μα όλα μοιάζαν ξένα γιατί έλειπες εσύ

Μέρα βροχερή, σ’ενα παρκάκι συντροφιά έχω τις αναμνήσεις
Κλάιω στη σιωπή και στο κενό φωνάζω πώς δεν θέλω να γυρίσεις
Μόνος μου θα βρω, πάλι τον τρόπο για να διώξω μακριά τις σκέψεις
Άλλο δεν μπορώ, κουράστηκα να ελπίζω πώς μια μέρα θα επιστρέψεις

-
Καθώς καθόμουνα στο πάρκο σκυθρωπός
Ήρθε η μοναξιά παρέα να μου κάνει
Κάτσε της είπα μια ιστορία να σου πω
για ένα παιδί που στην αγάπη όλο χάνει

Μόλις τελείωσα την κοίταξα δειλά
Και θα ορκιζόμουν πως την είδα να δακρύζει
Μου είπε θα μείνω εγώ να με’χεις συντροφιά
Και μάθε ο τροχός πως πάντοτε γυρίζει

Τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία στη ζωή
Και αν βραχείς απόψε , ο ήλιος θα φανεί

Μέρα βροχερή, σ’ενα παρκάκι συντροφιά έχω τις αναμνήσεις
Κλάιω στη σιωπή και στο κενό φωνάζω πώς δεν θέλω να γυρίσεις
Μόνος μου θα βρω, πάλι τον τρόπο για να διώξω μακριά τις σκέψεις
Άλλο δεν μπορώ, κουράστηκα να ελπίζω πώς μια μέρα θα επιστρέψεις