«Έχασα τον πατέρα μου σε νεαρή ηλικία. Πώς το διαχειρίζομαι;»

preview_player
Показать описание
Vlog 31.1.2020
Μια νεαρή κοπέλα έχασε τον πατέρα της μετά από 7χρονη μάχη με τον καρκίνο. Προβληματίζεται για το πώς θα το αντιμετωπίσει...

Η ψυχολόγος και συγγραφέας Θέκλα Πετρίδου ανεβάζει καθημερινά στο κανάλι της στο YouTube, αναρτήσεις με βίντεο ή αλλιώς Vlogs, στα οποία ασχολείται με θέματα ψυχοεκπαίδευσης.

Πατήστε subscribe ή εγγραφή στο κανάλι, ώστε να μπορείτε να σχολιάζετε στα βίντεο και να βλέπετε τις αναρτήσεις στην κοινότητα. Πατήστε επίσης το καμπανάκι για ειδοποιήσεις, ούτως ώστε κάθε φορά που ανεβαίνει νέο βίντεο ή αρχίζει ένα live να παίρνετε ειδοποίηση ώστε να συμμετέχετε! Το να πατήσει κάποιος subscribe ή εγγραφή και το καμπανάκι είναι ΔΩΡΕΑΝ.

Εάν θέλετε επιπλέον να συμμετέχετε στο κανάλι παίρνοντας ένα από τα δύο πακέτα οικονομικής στήριξης του καναλιού, πατήστε τον ακόλουθο σύνδεσμο:
Αυτή η λειτουργία είναι προαιρετική.
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Απώλειες. .λυγμος τέτοιος που ριζωνει στη καρδιά και ποτε δε βγαίνει. .♥στέλνουμε μια μεγάλη αγκαλιά στη νεαρή φιλη, την αγάπη μας ❤και την ευχή μας να αποτελέσει πραγματικά φωτεινό παράδειγμα μιας survivor😊💪, όπως άριστα και σοφα είπε η αγαπημένη μας κα. Θεκλα, με τη βοήθεια της ψυχοθεραπειας! 🌹

J.M
Автор

Το έζησα και εγώ. Το μόνο που έχω να πω είναι να γεμίζεις τις ώρες σου με όλα όσα σε ευχαριστούν να κάνεις και να γεμίζουν την ψυχούλα σου και μακρυά απο τοξικούς ανθρώπους. Μόνο εσύ ξέρεις πόσο πονάς. Κράτα τις καλές σας στιγμές μαζί. Την αγάπη μας. Χχχχ

LizaV
Автор

Αβασταχτο κενο τον εχασα πριν 4 χρονια κι ακομη οι εικονες ξεπιδουν απ'το μυαλο μου κι ειναι σαν να τον βλεπω σαν να τον ακουω να μου μιλαει να γελαει.Αργησα να εκλογικευσω τα πραγματα μεσα μου ομως κατελειξα στο συμπερασμα οτι ετσι επρεπε να γινει για να αναπαυτει η ψυχη του.Οσο ζουσε θυμαμαι να λεει οταν δεν θα υπαρχω να θυμασαι οτι σου ελεγα πως δεν τα ελεγα για κακο σου, αλλα επειδη σε αγαπω και σε θελω ευτυχισμενη.Καλησπερα Κυρια Θεκλα σας ευχαριστουμε για το υπεροχο γεματο αναμνησεις για οσους εχουμε ζησει την απωλεια αγαπημενων προσωπων.Φιλη αγαπημενη κουραγιο καταλαβαινω τον πονο σου μην το βαζεις κατω, ο Θεος εχει αλλα σχεδια που μονο εκεινος ξερει!!!😲😲😲😲🙍🙍🙍😟😟😟😇😇😇😇

iouliatsichli
Автор

Πραγματικά λυπάμαι που περνάει κάτι τέτοιο η φίλη. Και για κάθε άνθρωπο που βιώνει έναν τέτοιο βαθύ πόνο.
Φίλη, ξέρω ότι μπορείς να κάνεις ένα σκαλοπάτι τον πόνο που νιώθεις τωρα ώστε να βγεις νικήτρια από αυτό το γεγονός. Όσο κλισέ και αν ακούγεται οι δικοί μας άνθρωποι είναι πάντα μέσα στην καρδιά μας και φώτισαν (φωτίζουν) με το ξεχωριστό τους φως ένα κομμάτι της ζωής μας με την παρουσία τους. Και εμείς, με την σειρά μας, φωτισαμε ένα δικό τους κομμάτι. Και αυτό είναι που αξίζει τελικά.
Άμα ποτέ νιώθεις να λυγίζεις από τον πόνο, σκέψου ότι έχεις μια αγκαλιά από εμένα, μια άγνωστη που όμως καταλαβαίνει ❤️

xristinas
Автор

Στα 25 μου χρόνια έχασα τον πατερουλη μου από καρκίνο ήταν μεγάλο χτύπημα για εμένα δεν είχα βιώσει ποτέ έναν θάνατο ήταν η πρώτη φορά και να πεθάνει στα χέρια μου ....πέρασα πολλά χρόνια άσχημα ξανά βίωσα απώλεια φεύγουν αγαπημένοι άνθρωποι μας είναι κάθε φορά και ένα κενό από μέσα μας ο χρόνος απαλύνει δεν τους ξεχνάμε τους έχουμε πάντα μέσα μας με αγάπη και ειδική βοήθεια είναι καλύτερα 🙏♥️♥️♥️

ΕλένηΠανταζοπούλου-ωρ
Автор

Φίλη πολύ λυπάμαι για αυτά που τράβηξες, και που τράβηξε και ο αγαπημένος σου πατέρας πριν φύγει. Όταν έχασα τη γιαγιά μου (που ήταν στην ουσία 'μάνα' μου), όλοι μου έλεγαν ότι ο χρόνος επουλώνει. Τελικά, περίπου 3 δεκαετίες μετά, τίποτα δεν επουλώνει. Μου λείπει, τίποτα και κανείς δεν γίνεται να την αντικαταστήσει - ήταν η μία και μοναδική. Την αγαπώ με όλη μου την καρδιά, της ανάβω κεριά τακτικά, και θα συνεχίσω ακριβώς έτσι. Έστω κι αν αναγκάστηκε να φύγει, ξέρω ότι μ'αγάπησε πολύ, και ξέρω ότι η ζωή μου θα ήταν πολύ πιο άδεια αν δεν την είχα γνωρίσει ποτέ. Συμπέρασμα - κράτα την αγάπη σου γιαυτόν. Φρόντισε τον εαυτό σου όπως θα σε φρόντιζε και ο πατέρας σου. Η αληθινή αγάπη είναι σπάνια - κράτα την στην καρδιά σου.

MR-trfz
Автор

Πόσο σε καταλαβαίνω.. Εχεις την βαθιά συμπόνια μου καλή μου. Μην ξεγελάσεις τον εαυτό σου πως θα το ξεπεράσεις μόνη σου γιατι δεν γίνεται χωρίς τη βοήθεια κάποιου ειδικού κάτι τόσο σκληρό. Θα είναι μεγάλο βάλσαμο για την ψυχή σου. Δεν είναι καλό να πορευόμαστε με ανοικτές πληγές, ειδικά τέτοιες.Την αγάπη μου ❤

elena
Автор

εχω χασει την μητερα μου στα 5 μου κ μετα απο υιοθεσια εχασα κ τον υπεροχο πατερα μου στα 17 μου.η 2η απωλεια ηταν πολυ μεγαλη κ καθοριστικη για τη μετεπειτα ζωη μου .Σας παρακολουθω πολυ καιρο κ σας ευχαριστω που με μαθατε να λεω ΟΧΙ

vasilikilazaridou
Автор

Είναι όντως χαμηλής έντασης ο ήχος.
Ο χρόνος είναι φίλος... σιγά σιγά θα απαλύνει ο πόνος κοριτσάκι μου.
Σε κάτι τέτοια βλογκ καταλαβαίνουμε την αξία της κάθε στιγμής.
Ειμαι σίγουρη ότι ο πατέρας σου σε θέλει να είσαι καλά, να ζήσεις την ζωή σου, να μορφωθείς και να είσαι χαρούμενη!!! Και αυτό να κάνεις.
Βήμα βήμα κάθε φορά.
Την αγάπη μου και να θυμάσαι πως η δύναμη είναι μέσα Μας!

stellalouca
Автор

Αυτά είναι όντως προβλήματα κ τραύματα.. 😥 εδώ σίγουρα η λειτουργία της ψυχοθεραπείας θα είναι καταλυτική. Κορίτσι μου κ μόνο που μπήκες στη διαδικασία να στείλεις είσαι σε πολύ καλό δρόμο κ να ξέρεις είσαι πολύ πιο δυνατή απ'όσο νομίζεις! 😊 Καλή δύναμη εύχομαι κ γρήγορη επούλωση 💙 Θέκλα μου δε ξέρω αν το πουν άλλοι πάντως ο ήχος ακούγεται χαμηλότερα έχω τέρμα ένταση σε notebook κ στο κινητό με ακουστικά το ίδιο κ πλήρη ησυχία για να ακούσω. Ελπίζω ότι δεν κουφάθηκα 😂 💚

katerinaklg
Автор

Κοριτσακι μου γλυκο κι εγω εχασα τον πατερα μου οταν ημουν 24...σημερα ειμαι 48. Ενηλικιωθηκα πιο γρηγορα, εφυγε η ξεγνοιασα και για αρκετο διαστημα το χαμογελο μου... ομως εγινα πιο δυνατη, εγινα εκεινη που εκεινος θα ηθελε να γινω. Δυναμωσα και εγινα αυτο που ειμαι σημερα, μια δυνατη γυναικα για τους δικους μου και ιδιαιτερα για τα παιδια μου. Απο τοτε εγινε μοτο μου το "για καποιο λογο γινονται ολα". Αυτο που μου λειπει μεχρι σημερα ειναι οτι καποιες στιγμες θελω να νιωθω το κοριτσακι που ημουν στην αγκαλια του... Η συμβουλη μου, κανε ψυχοθεραπεια! Εγω δεν εκανα, δεν μου ειπε και κανενας τοτε να κανω. Ειμαι σιγουρη οτι θα σε βοηθησει να βρεις πιο συντομα τη δυναμη που εχεις μεσα σου και πηγαζει απο εκεινον...!!
Φιλια πολλα!!!

suzyliopyri
Автор

Η απώλειά του γονέα που οσα χρόνια κ να περάσουν δεν μπορείς να την διαχειριστείς. Ήμουν 11 χρονών όταν σκότωσαν τον πατέρα μου, και τώρα στα 40 νιώθω ότι τον κουβαλάω μέσα μου, κ ότι δεν έχω πενθησει. Μια αγκαλιά σε όλους όσους έχουν χάσει τον γονέα τους...

mariannakiriakou
Автор

Φίλη έχασα τον πατέρα μου όταν ήμουν 31. Σε μισή ώρα από ανακοπή. Για 8 μήνες ήμουν σαν άρρωστη. Ζόμπι κανονικό. Ήθελα μόνο να κοιμάμαι. Όλη η καθημερινότητα διεκπεραιωτική κι αυτό με το ζόρι. Με βρήκαν διάφορα, σαν αυτά που περιγράφεις, νόμιζα πως κι εγώ θα πεθάνω. Σιγά σιγά απαλύνει ο πόνος. Δεν ξεχνάς ποτέ, όμως επικεντρώνεσαι στο εδώ και στο τώρα. Θα περάσει κούκλα μου η απόλυτη απόγνωση, κάνε κουράγιο για το δύσκολο καιρό. Θα περάσει, είναι η ευχή της ζωής. Θα δεις τη ζωή σου στα πολύ ωραία της.
Καλή δύναμη !!

marigo-
Автор

Αναλογως τον πατερα, εγω μακρια του και διχως να ξερει που μενω μονο τοτε ανασαινα!!!! Machi Grigoriadi.

ΚωνσταντινοςΡικος
Автор

20 ετών εγω και 16 ετών η αδελφή μου, χάσαμε την μητέρα μας. Καταλαβαίνω ΑΠΌΛΥΤΑ!
Ορφανεψαμε!!
Πονεσαμε!
Προχωρήσαμε!
Τα καταφέραμε!!

Κουράγιο κοριτσάκι μου χρυσό.! 💖

ΕλευθερίαΠαππά-σρ
Автор

Έχασα τον μπαμπακα μου πριν 9 μέρες. Ψάχνω παρηγοριά μέσα σε αυτά τα βίντεο. Δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω. Και ήταν τελείως ξαφνικό. Μια ανακοπή καρδιάς, ενώ ήταν ένας υγιέστατος 55 χρόνος....απλά ξαφνικά. Εύχομαι κουράγιο σε όλους!

annamaronii
Автор

Μικρή μου φίλη, copy paste η ιστορία του μπαμπά. Εμένα 9 χρόνια άρρωστος σπίτι κ 2 χρόνια σανατόριο. Μην πέσεις στην παγίδα τώρα ή μετα να βρεις σύντροφο πολύ πιο μεγάλο από σένα (father figure) για να αναπληρώσεις το κενό. Ο πόνος δεν φεύγει ποτέ, 25 χρόνια μετά. Έχει μια ωραία φιλισοφική κ υπαρξιακή τοποθέτηση στο βιβλίο του ο πάτερ Φάρος. Το Πένθος. Δεν είναι εκκλησιαστικό, αναφερεται στηο Χριστιανισμό φυσικά αλλά με ήπιο τρόπο μην το φοβηθείς. Τα εξηγεί όλα. Αν θέλεις να σου το δανείσω, αν μένεις Λεμεσό, για όσους μήνες το χρειαστείς. Να φανταστείς ότι πριν 5 χρόνια το διάβασα κ το χρειαζόμουν. Σιγά, σιγά. Στείλε μου μνμ.

Ireneijs
Автор

Θα ηθελα με την σειρα μου να σας ευχαριστησω εχασα τον πατερα πριν λιγες μερες στις 9 γεναρη. Η καρδια μου νιωθω οτι ξεριζωθηκε. Δεν μπορω να το διαχειριστω. Υπαρχει μεσα μου μια αρνηση στο να το δεχτω.

ΒΑΣΙΛΙΚΗΔ
Автор

Ο θάνατος ειναι μια εκπαίδευση στα συναισθήματά μας. Μαθαίνουμε να ζούμε και με τις απώλειες, η ζωή είναι ενα λουλούδι το πρωί γεννιέται και το βράδυ πεθαίνει. Έχω βιώσει τον θάνατο πολλές φορές στα 11 έχασα τον πατέρα μου τραγικό γεγονός, στα 27 τον άντρα μου απο καρκινο μεταστατικό, στα 47 τον γιο μου απο τροχαίο αυτό με σημάδεψε. Όπως βλέπεις κορίτσι μου η ζωή παει με το θάνατο παρέα δεν διαχειρίζεται, παρα μονο με ψυχοθεραπεία και δύναμη τα φιλιά μου.

mariailiadou
Автор

Αβάσταχτος ο εχει τέλος....στα 24 μου ειχα μια τραγική απωλεια....ετων..27 σε τροχαίο...χρειαστηκα κάποιοα χρονια για να νιωσω λιγο ποιο χαλαρη. αλλα δεν το ανεφερω γενικα το γεγονός εως κ σήμερα, η αναφορα γεμίζει τα ματια μου δακρυα.... ακόμα κ στα παιδια μου που πολλες φορες με ρωτουσαν πως ενιωσα Ευχόμουν μονο να μην το ζησουν ποτε αυτο τον για τα παδιά μου εχασαν τον πατέρα τους απο κ δυνατός κ ξαναέζησα ολο αυτο που ειχα ζησει στην νεαρη μου ηλικία να το βιώνουν τα πιο αγαπημενα μου πλασματα ..τα παιδιά Νιώθω κ συμπονώ απόλυτα την κοπέλα....Είναι δυνατή κ ας κρατήσει τις ομορφες αναμνησεις στην καρδια της να τον πολυ σκληρο κ αδικο να χανεις μου αγαπημένη σε ευχαριστω πολυ πολυ!!!!

KasperakiFantasmataki