Ersen ve Dadaşlar - Dostlar Beni Hatırlasın (1975)

The foundations of “Ersen ve Dadaşlar” were first laid in 1970, with Cem Karaca having founded the band “Kardaşlar”. In September 1972, he left the band and a rare event occurred in world music history. While Cem Karaca, upon leaving “Kardaşlar”, joined the band “Moğollar”, their soloist, Ersen Dinleten, ended up working with “Kardaşlar”. This soloist exchange had been initiated because “Moğollar” had been considering an international career at that time and thus were in need of a someone who could speak foreign languages. Since Cem Karaca fit into this as a suitable vocalist for “Moğollar”, such an offer was presented. In July 1973, “Ersen & Kardaşlar” then released their first 45er record “Çakmağı Çak / Güneşe Dön Çiçeğim”. With that record, they musically moved away from Anatolia, gaining more of a rock look. They further performed as guest artists in the Turkish national high school song contest. At the end of that year, they recorded their 45er record “Metelik / Yine Seni Tanırım”.
After Ersen Dinleten had released two singles with “Kardaşlar”, they decided to change the band name. Dinleten hereby said: “If the north has “Kardaşlar” [brothers], then the east has “Dadaşlar” [a word used in Eastern Anatolia, meaning brothers or friends].” The band thus went from "Ersen ve Kardaşlar" to "Ersen ve Dadaşlar". Until the 1980s, the band had a good relationship. However, due to the predicament of rock music in the 80s, Ersen Dinleten ended up continuing on a path separate from “Dadaşlar”.
Throughout their musical life, “Ersen ve Dadaşlar” had performed the songs of many poets, such as Aşık Veysel and Aşık Mahzuni Şerif. In 1975, they released “Dostlar Beni Hatırlarsın”, with lyrics by Aşık Veysel.

----------------------------

Ersen ve Dadaşlar grubunun temelleri ilk olarak 1970 yılında Cem Karaca’nın Kardaşlar grubunu kurması ile atılır. Eylül 1972 yılında Cem Karaca gruptan ayrılır ve dünya müzik tarihinde nadir görülen bir olay meydana gelir. Cem Karaca Kardaşlar’dan ayrılıp Moğollar’a geçerken, Moğollar’ın solisti Ersen Dinleten, Kardaşlar’a geçer. Bu solist takasının asıl sebebi o yıllarda yurt dışında kariyer düşünen Moğollar grubunun yabancı dil bilen bir solist bulması gerekmesidir. Bu bağlamda Cem Karaca, Moğollar için uygun bir vokal olduğu için ortaya böyle bir teklif sunulur. 1973 Temmuz ayında Ersen & Kardaşlar olarak ilk 45’lik ”Çakmağı Çak / Güneşe Dön Çiçeğim” yayınlanır. Bu plakta Anadolu’dan uzaklaşıp, daha rock bir görünüm kazanırlar. Milliyet Liselerarası Şarkı Yarışması’nda konuk sanatçı olarak sahne alır ve sene sonunda “Metelik / Yine Seni Tanırım” 45’liğini kaydederler.

Ersen Dinleten, Kardaşlar grubu ile iki single çıkarttıktan sonra, grubun isminin değişmesini kararlaştırılır ve Ersen, "Kuzeyin Kardaşları varsa doğunun Dadaşları var" diyerek "Ersen ve Kardaşları", "Ersen ve Dadaşlar" olarak değiştirir. 1980’li yıllara kadar devam eden grup, daha sonra Ersen Dinleten'in ayrılmasıyla birlikte yoluna Dadaşlar olarak devam eder.

Ersen ve Dadaşlar grubu müzik hayatları içerisinde Aşık Veysel, Aşık Mahzuni Şerif gibi pek çok ozanın şarkılarını seslendirmişlerdir. 1975 senesinde sözleri Aşık Veysel’e ait olan “Dostlar Beni Hatırlarsın” eserini piyasaya sürerler.

Ersen Dinleten - Vokal
Fehiman Uğurdemir – Gitar, Bağlama
Taner Öngür – Bas gitar
Kılıç Danışman – Farfisa
Mehmet Gözüpek – Davul

----------------------------

Illustration: Betül Kınay

Translation: Sami Umut Can
Analog Mastering: Arşivplak/Volga Çoban at Studio Arsivplak, London
Digital Remastering: Sinan Güngörer

------------------------

To follow us on other mediums:

------------------------

A project dedicated to bringing pieces from Turkish Rock History into the light with unique artworks.

"All music rights belong to their rightful owners."

[AnatolianRockRevivalProject]

Âşık Veysel (born Veysel Şatıroğlu; 25 October 1894 – 21 March 1973) was a Turkish ashik and highly regarded poet of the Turkish folk literature. He was an poet, songwriter, and a bağlama virtuoso, the prominent representative of the Anatolian ashik tradition in the 20th century. He was blind for most of his lifetime. His songs are usually sad tunes, often dealing with the inevitability of death. However, Veysel used a wide range of themes for his lyrics; based on morals, values, and constant questioning on issues such as love, care, beliefs, and how he saw the world as a blind man.

When Veysel turned seven in 1901, a smallpox outbreak occurred in Sivas, and Veysel contracted the disease as well. He became blind in his left eye and a cataract developed in his right eye. After an accident, his right eye was blinded as well. His father gave his blind son a bağlama and recited many folk poems to him. Poets of the region also started to drop by Ahmet Şatıroğlu’s house as well with their friends. They played instruments and sang songs. Veysel used to listen to them carefully.

Veysel devoted himself wholeheartedly to playing bağlama and singing. He was first instructed by his father's friend, Çamışıhlı Ali Aga (Âşık Alâ), who taught him about the works of Pir Sultan Abdal,  Karacaoğlan,  Dertli,  Rühsati and other great alevi poets and ashiks of Anatolia.

Veysel was 20 when the First World War started. All of his friends and his brother rushed to the front, but because of his blindness he was left alone with his bağlama.After the war, he married a woman named Esma, who bore him a daughter and a son. The son died 10 days after birth. On 24 February 1921 Veysel's mother died, followed eighteen months later by his father. By then Esma had left him and their six-month-old daughter, running off with a servant from his brother's house. His daughter also died at a young age
In the beginning of 1930s, he met Ahmet Kutsi Tecer, a literature teacher in Sivas High School, who along with his colleagues founded the Association For Preservation of Folk Poets in 1931. On 5 December 1931 they organized the Fest of Folk Poets, which lasted for three days. Veysel's meeting with Ahmet Kutsi Tecer thus marked a turning point in his life.
Until 1933, Veysel played and sang the poems of master ozans. In the tenth anniversary of the Republic, upon the directives of Ahmet Kutsi Tecer, all folk poets wrote poems about the Republic and Mustafa Kemal. Veysel submitted a poem starting with the line "Atatürk is the revival of Turkey...". This poem came into daylight only after Veysel left his village.

Ali Rıza Bey, the mayor of Ağcakışla to which Sivrialan was then affiliated, had much appreciation for Veysel's poem and wanted to send it to Ankara. Veysel said he would like to go to visit the nation's leader,  Mustafa Kemal Atatürk, and traveled to Ankara on foot with his faithful friend İbrahim under tough winter conditions. They arrived in Ankara three months later. Veysel resided with his hospitable friends for forty five days in Ankara. Sadly, he was unable to present his poem to Atatürk. His mother Gülizar said that "He felt bitter regret for two things in life: first not having been able to visit the great leader, and second, not being able to join the army…". However, his poem was printed in a printing house named Hakimiyeti Milliye in Ulus, and was published in the newspaper for three days. Then, he started to travel around the country to perform his poems.
Upon the establishment of the Village Institutes,  Âşık Veysel worked as a bağlama teacher in the Village Institutes of Arifiye,  Hasanoğlan,  Çifteler,  Kastamonu,  Yıldızeli and Akpınar. In these schools, many intellectuals who later scorned Turkey's culture were able to meet the artist and improve their poetic sensibilities.

In 1965, the Turkish Grand National Assembly resolved upon allocating a monthly salary in to Âşık Veysel in return for “his contribution to our native language and national solidarity.” 

On 21 March 1973 at 3:30 am, Veysel died in Sivrialan, the village he was born in, in a house that now serves as a museum.



Âşık Veysel gerçek adıyla Veysel Şatıroğlu (25 Ekim 1894,  Sivas - 21 Mart 1973 Sivas),  Türk halk ozanı. Afşar boyunun Şatırlı obasına mensuptur.

Âşık Veysel Şatıroğlu, 1894 bağlı Sivrialan köyünde dünyaya geldi. Annesi Gülizar, babası "Karaca" lakaplı Ahmet adında bir çiftçiydi. Veysel'in iki kız kardeşi, yörede yaygınlaşan çiçek hastalığına yakalanarak yaşamlarını yitirdi. Ardından Veysel de yedi yaşında aynı hastalıktan dolayı iki gözünü de kaybetti. 

Babasının, Âşık Veysel'e oyalanması için aldığı bağlamayla önce başka ozanların türkülerini çalmaya başladı. 1930 yılında Sivas Maarif Müdürü olarak görev yapan Ahmet Kutsi Tecer ile Kutsi Bey tarafından düzenlenen bir şairler gecesinde tanıştı. Kutsi Bey tarafından verilen destek ile birçok ili dolaşmaya başladı.

Âşık geleneğinin son büyük temsilcilerinden olan Âşık Veysel, bir dönem yurdu dolaşarak Köy Enstitüleri'nde saz hocalığı yaptı. 1965 yılında özel kanunla maaş bağlandı. 1970'li yıllarda Selda Bağcan,  Gülden Karaböcek,  Hümeyra,  Fikret Kızılok ve Esin Afşar gibi bazı müzisyenler Âşık Veysel'in deyişlerini düzenleyerek yaygınlaşmasını sağladı. Şarkışla'da her yıl adına şenlikler yapılır.

Dili ustalıkla kullanır. Yaşama sevinciyle hüzün, iyimserlikle umutsuzluk şiirlerinde iç içeydi. Doğa, toplumsal olaylar, din ve siyasete ince eleştiriler yönelttiği şiirleri de vardır. Şiirleri,  Deyişler (1944),  Sazımdan Sesler (1950),  Dostlar Beni Hatırlasın (1970) isimli kitaplarında toplandı. 1973 yılında akciğer kanseri sonucunda vefat etti. Ölümünden sonra Bütün Şiirleri (1984) adıyla eserleri tekrar yayınlandı.

[winnerplayers]

Welcome to listening turkish music is just a start. I recommend to you listening Cem Karaca, Erkin Koray and Baris Manco

[ebrarakkaya]

İllüstrasyonların bu kadar muhteşem olması ❤

[oguzhancan]

Şu görüntünün güzelliğine bak! Yaşlı bir adam elinde bileti bulutların üstünde son yolculuğunda... Dertli dertli dışarıya bakıyor, "dostlar beni hatırlasın" diyor. Elinize sağlık.

[moon.madness]

My favorite Ersen song, happy to see it here. :)

[memredemirci]

aşık veysel'in gök treninde arşa giderken ki hali. cok güzel olmuş :)

[Alluring_Penguin]

şunları artık t-shirt olarak basın malım mülküm neyim varsa sizin olsun yeter ki basın

[vellucalordukastor]

Ne insatagram ne whatshap bildirimleri görünce en sevindiğim bildirim Anatolian Rock Revival bildirimleri😍

[onurks]

Ersen abi sene 2011 kendisiyle telefonla 25 dk eskileri konuştuk vay be cem babadan girdik barış manço dan çıktık eskileri konuştuk.. Büyük hatıra kaldı bende. Saygılar..

[ervae]

Özel bir radyo frekansınız olsa keşke, hayat bana güzel olurdu

[kameraddima]

Who is Veysel? Please, someone tell me about him. Love you all, guys! I'm an Anatolian rock fan from Indonesia.

[hamzauslu]

Buraları yeni keşfettim ve şuan kendimi çok şanslı hissediyorum.

[nuridemirag]

AARP ekibi artık Kadıköy Anadolu ve İstanbul Erkek grupları görmek istiyoruz.

[iamefresiyab]

Bildirim geldiği gibi dersi bırakıp geldim, sınava hazırlanırken moral kaynağım sizsiniz. 😁

[osmanakman]

Bu şarkılardan trendlere giren patates şarkısına... Hayat gittikçe kalitesizleşiyor yada insanlar...

[rabiadurmus]

En sevdigim youtube kanallarindan. Muhtesemsinizz. Emek kokusu buraya kadar geldii👌🏾👌🏾😍😍

[kubrakk]

Bu kanal sayesinde cok hos illustrasyonlar goruyor ve sarkilar dinliyorum iyi ki varsiniz

[Caglacet]

Bir türkü de bile bize hayat veren bir umut hissederken şimdi ki şarkıların bizi intihara sürüklemesi**

[e.y.]

Can bedenden ayrılacak
Tütmez baca yanmaz ocak
Selam olsun kucak kucak
Dostlar beni hatırlasın

[yyarencgr]

Burdan bir bildirim gelince aşşşırıııı heyecanlanıyorum.Böyle güzel böyle kaliteli işler yaptığınız için teşekkürler.Size minnettarım. ❤😍