ΛΥΠΑΜΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ - Σόφη Κωνσταντάκη 1987 (HQ)

Η Σόφη της καρδιάς μας είχε τα πιο όμορφα πράσινα μάτια, ένα χαμόγελο σαν το ήλιο του καλοκαιριού και μια φωνή σαν πηγή με γάργαρο νερό. Η Σόφη έκανε επιτυχία με το πρώτο της τραγούδι, το «Πάντα περιμένω» (πήρες τα χάδια μου), ένα μπλουζ με τους NEW HOPES. Όργανο έπαιζε ο άντρας της, Χρήστος Κωνσταντάκης και ντραμς ο Σταύρος Γιουλάκης. Το συγκρότημα μάλιστα εμφανίστηκε το 1970 και στην ταινία «Η περιπτερού» με τη Γεωργία Βασιλειάδου. Όμως, διαλύθηκε, επειδή οι άντρες έπρεπε να πάνε στο στρατό. Η Σόφη με τον αέρα που της έδινε η μοναδική φωνή και η εμφάνισή της, άνοιξε με πάταγο τις πόρτες των λαϊκών κέντρων της εποχής εκείνης. Στα κέντρα του Χαλκιαδάκη ήταν από τα πρώτα ονόματα και οι παλαιότεροι τη θυμούνται να «αλωνίζει» στις πίστες και να μοιράζει υπογλώσσια στους θαμώνες του ΛΑ ΣΙΤΕ της ΑΘΗΝΑΙΑΣ και του ΧΡΥΣΟΥ ΒΑΡΕΛΙΟΥ στις Τζιτζιφιές. Ο πρώτος προσωπικός δίσκος της ήταν με τραγούδια του Κώστα Κατσίγρα και κυκλοφόρησε το 1979. Ακολούθησαν άλλοι δέκα δίσκοι, αρχικά με την General και μετά με την Polyfhon του Πολίτη. Μέχρι και στη LYRA του Πατσιφά ηχογράφησε τραγούδια, ενδεικτικό της μεγάλης γκάμας της φωνής της. Η πανέμορφη Σόφη μαγνήτισε με το βλέμμα και τη φωνή της και τους παραγωγούς βιντεοταινιών, που «σφάζονταν» για μια εμφάνισή της στις αμφιβόλου ποιότητας ταινίες τους. Κάποιοι τα κατάφεραν και η Κωνσταντάκη μάς χάρισε πλάνα της στις «Φυλακές ανηλίκων», στον «Θηλυκό Ράμπο», στον «Ταμτάκο » κ.α. Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε όταν έχασε τον άντρα της σε τροχαίο, το 2007. Ο πόνος αβάστακτος, ράγισε τη φωνή της και σιγά σιγά το όνομά της χάθηκε από τις μαρκίζες των λαϊκών κέντρων. Η απουσία της τροφοδότησε τις φήμες για κάποια σοβαρή ασθένεια, αλλά η Σόφη είναι καλά και αφιερώνει πλέον τις ώρες της στα δύο εγγόνια της, το Χρήστο και τη Μαρία, παιδιά του μονάκριβου γιου της, του Κωνσταντίνου...

Στίχοι: Γιάννης Γ. Παπαϊωάννου
Μουσική: Ηλίας Μπάσιος
Άλμπουμ: ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΑΠ΄ΤΑ ΒΡΑΧΕΑ ΚΥΜΑΤΑ 1987

Στο χωρισμό μας ούτε καν που συγκινήθηκες
ούτε που έδειξες λιγάκι να λυπάσαι
τις καλοσύνες μου καθόλου δε θυμήθηκες
εσύ γεννήθηκες αχάριστος για να `σαι

Και λυπάμαι για μένα
που κοντά σου τα χρόνια μου έχασα
και λυπάμαι για μένα
που για σένανε κάποτε έκλαψα

Στο χωρισμό μας ούτε καν που συγκινήθηκες
και αδιαφόρησες τελείως τι θα κάνω
και τις θυσίες μου για πάντα απαρνήθηκες
και ούτε σε ένοιαξε αν θα ζήσω ή αν θα πεθάνω

Και λυπάμαι για μένα
που κοντά σου τα χρόνια μου έχασα
και λυπάμαι για μένα
που για σένανε κάποτε έκλαψα...
___________________________________________

[ΑλεκοςΣτεφανιδης]

Φωνάρα... Την ειχα δει στο όνειρο.. Εθν οδό αθ. Λαμίας.. Σε σχήμα.. ΤΖ. Βανου. Μοναχος Ρούσσου.... Τα τιγρε της μάτια... Σε σφάζουν ❤️❤️❤️