Συναρτήσεις 1

Συναρτήσεις- Υποπρογράµµατα
Ποιες κατηγορίες υποπρογραμμάτων υπάρχουν και ποιες οι διαφορές τους;
Η συνάρτηση είναι ένας τύπος υποπρογράμματος που υπολογίζει και επιστρέφει
μόνο μία τιμή με το όνομα της (όπως οι μαθηματικές συναρτήσεις ).
Οι διαδικασίες είναι ένας τύπος υποπρογράμματος που μπορεί να εκτελεί όλες τις λειτουργίες όπως ένα πρόγραμμα.
Δηλ να διαβάζει τιμές ,να επιστρέφει πολλές τιμές ως αποτελέσματα και να παράγει μηνύματα.
Τοποθετούνται μετά το τέλος του κυρίου προγράμματος και καλούνται στα σημεία που χρειάζονται.
Χαρακτηριστικά Συναρτήσεων
Υπολογίζουν μόνο μία τιμή,
Αριθμητική
Χαρακτήρα ,ή
Λογική
Και μόνο αυτήν επιστρέφουν στο υποπρόγραμμα που την κάλεσε.
Μοιάζουν με τις συναρτήσεις των μαθηματικών και μεταφέρουν το αποτέλεσμα τους στο πρόγραμμα που τις κάλεσε με το όνομα τους.
Απλά δηλ με τη χρήση του ονόματος και όχι με παραμέτρους.
Εκτελούνται απλά με την εμφάνιση του ονόματος τους σε οποιαδήποτε έκφραση.
Χαρακτηριστικά Διαδικασιών
Εκτελούν οποιαδήποτε λειτουργία , πχ
Εισάγουν δεδομένα
Εκτελούν υπολογισμούς,
Μεταβάλουν τις τιμές των μεταβλητών,
Τυπώνουν τα αποτελέσματα κτλ
Μεταφέρουν τα αποτελέσματα τους στα άλλα υποπρογράμματα με τη χρήση παραμέτρων.
Για να ενεργοποιηθούν οι διαδικασίες χρησιμοποιείται η ειδική εντολή ΚΑΛΕΣΕ και το όνομα της διαδικασίας.
Πως γίνεται ο ορισμός μιας συνάρτησης; Να δοθούν σχετικά παραδείγματα.
Οι συναρτήσεις ορίζονται στο τέλος του προγράμματος.
Κάθε συνάρτηση έχει την ακόλουθη δομή:
Συμπεραίνουμε τα εξής:
1. Το όνομα της συνάρτησης μπορεί να οποιοδήποτε έγκυρο όνομα της ΓΛΩΣΣΑΣ.
2. Η λίστα παραμέτρων είναι μια λίστα μεταβλητών ,
των οποίων οι τιμές μεταβιβάζονται στη συνάρτηση ,
κατά τη κλήση της από το πρόγραμμα.
Ουσιαστικά πρόκειται για τα δεδομένα εισόδου της συνάρτησης.
3. Οι συναρτήσεις υπολογίζουν και επιστρέφουν μια τιμή και η οποία μπορεί να είναι
π.χ. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ,
ΑΚΕΡΑΙΑ,
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ,
ΛΟΓΙΚΗ.
Ο τύπος της τιμής που επιστρέφει η συνάρτηση , δηλώνεται μετά τη λίστα των παραμέτρων.
4. Πριν από τη λέξη ΑΡΧΗ
Που καθορίζει την αρχή της συνάρτησης , δηλώνονται οι τύποι των μεταβλητών εισόδου,
καθώς και οι τυχόν βοηθητικές μεταβλητές ή σταθερές που χρησιμοποιεί η συνάρτηση.
5. Στις εντολές του σώματος της συνάρτησης πρέπει υποχρεωτικά να υπάρχει μία εντολή εκχώρησης τιμής στο όνομα της συνάρτησης. Αυτή η τιμή, είναι η επιστρεφόμενη τιμή.
Να γραφεί συνάρτηση, η οποία θα υπολογίζει και θα επιστρέφει το άθροισμα δύο πραγματικών αριθμών.
Η συνάρτηση θα δέχεται ως είσοδο , με τη μορφή παραμέτρων,
δύο αριθμούς και θα επιστρέφει το άθροισμά τους.
Η τιμή που θα επιστρέφεται (δηλ ο τύπος της συνάρτησης ) θα είναι πραγματική.
ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ Άθροισμα(α,β):ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ
ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ :α,β
ΑΡΧΗ
Άθροισμα ← α+β
ΤΕΛΟΣ_ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ
Να γραφεί συνάρτηση, η οποία θα υπολογίζει και θα επιστρέφει το εμβαδόν ενός κύκλου, το οποίο δίνεται από τον τύπο π*R^2.
Η συνάρτηση θα δέχεται ως είσοδο , την ακτίνα του κύκλου.
Η τιμή που θα επιστρέφεται θα είναι πραγματική.
Στη συνάρτηση μπορούμε να έχουμε ως σταθερά το π.
ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ Εμβαδόν(R):ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ
ΣΤΑΘΕΡΕΣ
π=3.14
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ :R
ΑΡΧΗ
Εμβαδόν ← π*R^2
ΤΕΛΟΣ_ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ
SPYROS ZYGOURIS
Σπύρος Ζυγούρης
Ανάπτυξη Εφαρμογων σε Προγραμματιστικο Περιβαλλον.
pseudocode