Τα Δικά Σου Παιδιά - Είμαι Εσύ

Συντελεστές:

Μάριος Δημητρόπουλος - Φωνή, Κιθάρα, Μουσική, Στίχοι, Ενορχήστρωση
Μήτσο Φου (Κοινοί Θνητοί) - Φωνή, Στίχοι
Γιώργος Γούτης - Κιθάρα, Φωνητικά
Μιχάλης Σκαράκης (Magic de Spell) - Φωνητικά
Γιώργος Βασιλάκης – Μαντολίνο, Μπαγλαμάς
Σωτήρης Πεπέλας - Τρομπέτα
Μάνος Σιδέρης - Μπάσο
Γιάννης Μπαρμπάτης - Τύμπανα
Ενορχήστρωση - Μάριος Δημητρόπουλος, Γιώργος Γούτης
Ηχογράφηση / Μίξη - Μιχάλης Σκαράκης, Αλέξανδρος Βαφειάδης - Studio 133 Productions
Mastering - Νάσος Νομικός

Είμαι Εσύ

Στη μοναξιά σου ήμουν εκεί όταν μεθούσες
όταν έκλαιγες και μέσα σου πονούσες
όταν μοίραζες χαρά κι όταν γελούσες
όταν γύρω σου τα πάντα αμφισβητούσες

Όταν τον φίλο σου στις πλάτες κουβαλούσες
όταν στους μπάτσους πέτρες τους πετούσες
όταν σ’ έδερναν γιατί δεν μαρτυρούσες
ήμουν εκεί να νιώθεις ότι ζούσες

Και μόνος στα σκοτάδια όταν γυρνούσες
αγάπη ψάχνοντας και κάπου ν’ ακουμπούσες
ήμουνα φως στον ήλιο που ζητούσες
ήμουν η βρύση που σε μένα ξεδιψούσες

Κι όταν έκαιγε η άμμος που πατούσες
ξεραμένες οι πληγές σου και βογκούσες
ποσό ακόμα τι ακόμα με ρωτούσες
κι εγώ ούρλιαζα την κάθε μας στιγμή

Να μην φοβάσαι όταν φοβάσαι κι ας φοβάσαι
δεν θα κλείσουν την καρδιά σου φυλακή
δραπέτης του ονείρου στ’ αστέρια πάνω θα σαι
αστείρευτη πηγή για ελεύθερη ζωή

Κι άμα λυγίσεις κοιτά γύρω όπου και να ‘σαι
πως είμαι μέσα σου ελπίδα και κραυγή
σε κάθε βήμα σου πάντα να θυμάσαι
πως είμαι εδώ πάντοτε μαζί
μη φοβάσαι, να θυμάσαι
είμαι εδώ, είμαι η ψυχή σου, είμαι εσύ

Πίσω απ’ τα κάγκελα τα χρόνια σου σκορπούσες
ζωή και θάνατος μια μπάλα που κλωτσούσες
ένα λουλούδι να ανθίσει πως ποθούσες
σε μια δίνη που βαθιά κατρακυλούσες

Τι γίναν άραγε τόσοι που αγαπούσες
μ αυτούς που κάποτε επαναστατούσες
γίναν μικροαστοί και τους περιγελούσες
κόλακες φτηνοί που πάνω τους ξερνούσες

Μα βρήκες δύναμη να βρεις πως θα νικούσες
το τέρας τ’ αδηφάγο που μισούσες
που τρωγε σάρκα και ψυχή
απ’ τη ζωή που λαχταρούσες

Κι εσύ που τ άδικο πάντα πολεμούσες
με το αίμα σου να ρέει όσο βαστούσες
ποσό ακόμα τι ακόμα με ρωτούσες
κι εγώ ούρλιαζα την κάθε μας στιγμή

Να μην φοβάσαι όταν φοβάσαι κι ας φοβάσαι
δεν θα κλείσουν την καρδιά σου φυλακή
δραπέτης του ονείρου στ’ αστέρια πάνω θα ‘σαι
αστείρευτη πηγή για ελεύθερη ζωή

Κι άμα λυγίσεις κοιτά γύρω όπου και να ‘σαι
πως είμαι μέσα σου ελπίδα και κραυγή
σε κάθε βήμα σου πάντα να θυμάσαι
πως είμαι εδώ πάντοτε μαζί
μη φοβάσαι, να θυμάσαι
είμαι εδώ, είμαι η ψυχή σου, είμαι εσύ

Να μη φοβάσαι, αυτοί στο φόβο ποντάρουν
κι ούτε να τους αφήσεις την ψυχή σου να ορίσουν
δεν έχουν το θάρρος μόνο θράσος προμοτάρουν
για αυτό και με τη βία προσπαθούν να κυβερνήσουν

Δεν θέλουν τους ανθρώπους καθόλου δεν τους γουστάρουν
και μάταια παλεύουν μέσα να τους φυλακίσουν
δεν μάθανε ποτέ τους για τίποτα να ρισκάρουν
φωνάζουνε απλά μήπως τον εαυτό τους πείσουν

Όσο μας πολεμάνε πιο πολύ μας ιντριγκάρουν
πιστεύουν μας σοκάρουν και ότι θα μας νικήσουν
μας στέλνουνε τα Ματ στο δρόμο για να μας κοντράρουν
όμως κάτω το δίκιο μας δεν μπορούν να κρατήσουν

Εδώ καράβια χάνονται σακούλες μας φλεξάρουν
τάχα μου εγκληματίες το έγκλημα θα κυνηγήσουν
αλλά γνωρίζουμε όλοι μας στο τέλος τι θα πάρουν
τη λευτεριά στον Ρωμανό δεν παίζει να στερήσουν

Να μην φοβάσαι όταν φοβάσαι κι ας φοβάσαι
δεν θα κλείσουν την καρδιά σου φυλακή
δραπέτης του ονείρου στ’ αστέρια πάνω θα σαι
αστείρευτη πηγή για ελεύθερη ζωη

Κι άμα λυγίσεις κοιτά γύρω όπου και να ‘σαι
πως είμαι μέσα σου ελπίδα και κραυγή
σε κάθε βήμα σου πάντα να θυμάσαι
πως είμαι εδώ πάντοτε μαζί
μη φοβάσαι, να θυμάσαι
είμαι εδώ, είμαι η ψυχή σου, είμαι εσύ