Wydobycie Messerschmitta- (Śmierć asa Luftwaffe w Drogomyślu)

Показать описание

W 2011 członkowie SMM 4 PSP Cieszyn wydobyli w Drogomyślu silnik i części Messerschmitta.

7 marca 1945 r. podczas walki powietrznej nad Drogomyślem zginął Major Erich Leie, dowódca (niem. Geschwaderkommodore) pułku myśliwskiego Jagdgeschwader 77 "Herz As", w chwili śmierci as Luftwaffe ze 121 zwycięstwami na koncie, zajmujący 71 miejsce na liście najlepszych "experten" wśród myśliwców Jagdwaffe, prawdopodobnie najbardziej utytułowany niemiecki lotnik poległy w czasie II wojny światowej na terytorium Polski. E. Leie, noszący w Luftwaffe przydomek "Tiger-Leie", urodził się w Kilonii 10 września 1916 r. Był odznaczony Krzyżem Żelaznym I i II klasy, Złotym Krzyżem Niemieckim oraz Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego. Pośmiertnie został awansowany do stopnia podpułkownika i zgłoszony do odznaczenia Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu.

W swojej karierze pilota myśliwskiego E. Leie wykonał ponad 500 lotów bojowych, służył w kilku jednostkach myśliwskich podczas kampanii francuskiej, Bitwy o Anglię i walk nad Kanałem La Manche. Od lipca 1941 r. latał w eskadrze sztabowej JG 2, dowodzonego przez słynnego Waltera "Gulle" Oesau. W sierpniu 1942 roku brał udział w walkach z alianckim desantem w Dieppe. Podczas walk na Zachodzie uznano mu 42 zwycięstwa, w tym 30 nad myśliwcami Spitfire. W styczniu 1943 r. objął stanowisko dowódcy eskadry I./JG 51 na froncie wschodnim, gdzie walczył przez następne dwa lata. W starciach z lotnictwem radzieckim odniósł 76 zwycięstw, w tym 32 razy zgłosił zestrzelenie samolotów szturmowych Ił-2 Szturmowik. Dwukrotnie, raz na Zachodzie i raz na Wschodzie, został zestrzelony przez myśliwce wroga i ratował się na spadochronie. 29 grudnia 1944 r. wyznaczono go na dowódcę pułku JG 77, który w tym czasie wchodził w skład lotnictwa Obrony Rzeszy i brał udział w kontrofensywie w Ardenach. W drugiej połowie stycznia 1945 r. jednostka Leiego została przebazowana na Śląsk i włączona do 6 Floty Powietrznej Luftwaffe, która wspólnie z wojskami lądowymi próbowała desperacko powstrzymać rozpoczętą właśnie, potężną ofensywę zimową Armii Czerwonej. 14 lutego 1945 r. Maj. Leie zestrzelił w rejonie Frysztat - Bielsko jednego Iła-2 (prawdopodobnie była to maszyna lejt. W.W. Myłtasowa z 637 Pułku 227 Dywizji Lotnictwa Szturmowego, który rozbił się w tym dniu w Kończycach Małych). 20 lutego, po walce w rejonie Chybia, dopisał do swojego konta Ławoczkina Ła-5.

W godzinach popołudniowych 7 marca 1945 roku z lotniska w Dolnym Beneszowie (ok. 50 km na północny-zachód od Ostrawy), gdzie stacjonowała eskadra sztabowa oraz III dywizjon "Herz Asów", w trybie alarmowym wystartowało na przechwycenie 6 Messerschmittów Bf 109. O godz. 14.45 dowodzeni przez Leiego Niemcy nawiązali w rejonie Strumienia walkę z Iłem-2, eskortowanym przez 2 Ławoczkiny Ła-5. O godz. 14.56 major zgłosił nad Bielowickiem zestrzelenie jednego myśliwca; było to jego 120 zwycięstwo. Pół godziny później, około 15.30, rozpoczął walkę z kilkoma Jakowlewami Jak-9, jednego z nich posłał do ziemi, lecz pod koniec starcia doszło do kolizji obu samolotów. Niemiecki pilot wyskoczył z kabiny na wysokości ok. 60 m, lecz było już zbyt nisko na pełne otwarcie się spadochronu...

Pilot i jego Messerschmitt Bf 109 G-14/AS (WNr. 786 329), oznaczony numerem "Czarna "Jedynka", jak również radziecki Jak-9 z 100. Samodzielnego Pułku Lotnictwa Obserwacyjno-Rozpoznawczego (OKRAP), runęli na ziemię w Drogomyślu, 7 km na południe od Strumienia, na przedni skraj pozycji niemieckich. Ciało dowódcy JG 77 zostało zabrane przez Niemców i pochowane w Hlučinie, niedaleko lotniska Beneschau.