O osobach DDA (Dorosłe Dzieci Alkoholików) | Drogowskazy

Zapis rozmowy z 25.01.2020

To rozmowa o osobach DDA (Dorosłe Dzieci Alkoholików). Z badań wynika, że z tym problemem zmagają się dziesiątki tysięcy Polaków! Jak go rozpoznać, czym się charakteryzuje i czy jest ratunek dla osób DDA? Czy ludzie DDA mogą być szczęśliwi, także w związku? O tym w tym programie. Gościem Michała Poklękowskiego jest Kaja Funez-Sokoła, psycholog i psychoterapeuta, specjalista terapii uzależnień i współuzależnień.

FACEBOOK AUDYCJI DROGOWSKAZY:

#Drogowskazy #EskaROCK #DDA #Alkoholizm

[Wszystko_minie]

Też jestem DDA.
Cierpienie rozrywa mi klatkę piersiową od zawsze, mam 39 lat.
Nie do opisania smutek, strach, lęk, gorycz, żal. Niepokój jakby za chwilę miało się coś stać, mimo że wszystko w porządku. Szkoda mi nas wszystkich. Powinno wejść dodatkowe prawo zakazujące robienia dzieci osobom do tego nie nadającym się.
Dziękuję za piękną audycję.
Z pozdrowieniami i życzeniami powodzenia Michał i wy wszyscy, którzy walczycie o sb. Trzymam kciuki

[weda]

Ciężko czytać komentarze, ile jest takich ludzi.dziekuje za waszą rozmowę

[fanfiouta]

Kojący głos tej Pani bez zastanowienia poszłabym na terapię... 💓Super wywiad, mądra rozmowa

[halinahryniewicka]

"Masz oczy nie widzisz "
"Macie uszy ...a nie słyszycie
Teraz otworzylam swoje oczy na jeszcze więcej plaszczyzn życiowych 🌞Jestescie SUPER 🥰

[agneseink]

Wspaniały wywiad, dzieki Wam w wieku 49 lat w koncu uslyszałam kim jestem, rozmowa jakby była o mnie prywatnie..Te wszystkie informacje pozwoliły mi zrozumiec, co sie ze mną dzieje całe moje zycie i znaleźć jakiś punkt zaczepienia..
Największym moim problemem jest to, ze mieszkam s Niemczech, gdzie najbardziej popularną jest terapia zmiany zachowan, czyli musisz to i tamto..gdzie dla czlowieka w moim stanie jest to irracjonalne.
Nie mam pojecia gdzie szukac pomocy.
Zastanawiam sie czy jest tez mozliwpsc, ze dziecko przyjmuje 2 postawy, np.tego odpowiedzialnego żołnierza, bo jest jedyna osoba( jestem jedynaczką) ktora pilnuje by nie stracic mamy, ktora w kazdej chwili moze zabic pijany tato i jednoczesnie postawe ofiary, ktora caly czas byla obciazana odpowiedzialnoscia za to ze jest jak jest.
Oczywiscie streszczam wszystko w kilku slowach, bo rzeczywistosc byla bardziej skomplikowana niz mozna to ujac w paru slowach..
Mysle ze jak najbardziej jest to mozliwe, bo tak bylo w moim przypadku..
Niestety do dzis borykam sie z konsekwencjami swojego dziecinstwa, moje zycie prywatne jest w rozsypce, doszlam do momrntu gdzie nie mam juz sily na jak bylo do tej pory( czyli stress adrenalina) jestem psychicznie i fizycznie wykonczona, wycofana, z depresyjnymi ciezkimi epizodami od lat i wciaz jak wtedy samotna...Juz nie potrzebna tym ktorych ratowalam i naprawialam....
I zupełnie nikogo z kim moglabym rozmawiac...
Kompulsywne epizody zdarzaja sie coraz rzadziej, nie daja spelnifnia, meczą...
I co dalej...?..Przezylam wiele wojen, dzis nie wiem czy bylabym jeszcze w stanie na jakąś wyruszyc, czy moze oglosilabym kapitulacje...

[marzenachalek]

Kojące głosy ❤jestem DDA . dopiero teraz, a mam 32 lata uświadomiłam to sobie . Zaczynam szukać pomocy, wszystkim tym, którzy musieli patrzeć na to czego nie powinni za dzieciaka -przytulam Was do serca ❤ trzymajcie się ❤

[krokus]

Mogę Was słuchać i słuchać, cudne głosy, mądre słowa, dziękuję bardzo.

[niki]

Jestem DDA i DDD, 38 lat obecnie. Od 33 r.ż. uświadomiony, w różnych terapiach, nurtach, nie ma nudy. Nie jest lekko, ale od kiedy jest ta świadomość - nie jest też tak ciężko jak było. Dziękuję za ten podcast i edukowanie otoczenia. Może zanim ktoś oceni, to zastanowi się 2x. To mega ważne. ❤

[annabohdanowicz]

Jestem w trakcie terapii DDA i dziekuje panu prowadzącemu za podzieleniem się jego doświadczeń bo są bardzo bliskie moim .

[Aneta.]

Mnie najbardziej męczy ciągle uczucie czekania na... na coś. Nic nie daje ulgi. Zdałam sobie sprawę z tego kilka lat temu, A miesiąc temu się dowiedziałam że to też prezencik z dzieciństwa z rodzicami alkoholikami. Chciałabym do tej pani pójść na terapię 😉

[marta]

Dzięki ! Fajnie się słucha tego tematu.
Teraz przechodzę bardzo trudny czas w swoim życiu, jestem w związku i czasami boję się tej relacji, wstydzę się rodziców którzy piją nadal.Mam momenty skrajne, chciałabym zapisać się na terapię, myślę że bardzo to pomoże mi zrozumieć moje stany i zapoznać się ze swoimi uczuciami.
Pozdrawiam wszystkich i życzę powodzenia do walki o siebie

[MaMa-yywl]

Odnośnie pytania, że ludziez dda dali by sobie rade na wojnie...no nie wiem jak bym miala uczestniczyc fizycznie na wojnie to wolałbym poddac się do ostrzału niz widzieć i przeżyć to piekło, według mnie właśnie my tacy ludzie mamy tak cieżko, że wiecej piekła juz nie można udzwignąć, ja byłam w stanie duzo dźwigać aż juz nie było siły.

[ivonkatrin]

Bardzo wartościowa audycja, gość i prowadzący w bardzo jasny i zrozumiały sposób nakreślili problem DDA. Uwielbiam Państwa słuchać ponieważ wiele wynoszę z tych audycji 🤗

[Marcin]

Nigdy nie wybaczę swojemu ojcu, inaczej zresztą tego człowieka nie nazwę, słowo "tata" nigdy nie przejdzie mi przez gardło. Choćbym bardzo chciał to nie potrafię. Zresztą nie warto, ten człowiek i tak nie zdaje sobie sprawy z tego ile krzywdy robił i robi swoim zachowaniem. Picie to jedno ale niszczenie drugiego człowieka nawet nie biciem ale ciągłym wmawianiem mu, że nic nie potrafi, że do niczego się nie nadaje, że się go wstydzi, że żałuję że się urodził i wiele, wiele innych gorszych słów, które tak łatwo wypowiedzieć, wykrzyczeć po alkoholu to drugie. Mam niskie poczucie własnej wartości, ciągle się wszystkiego boję, wciąż czuję się gorszy choć już nie tak jak kiedyś ale też mam uczucia, marzenia i potrzeby jak każdy inny człowiek i też chciałbym mieć normalne życie choć prawdopodobnie nigdy to nie będzie miało miejsca. To jest dopiero smutne, przykre, świadomość bycia samemu właściwie do końca życia.

[ZELMA]

Bardzo dobry materiał. Dopiero zaledwie tydzień temu zdałem sobie sprawę, że potrzebuje pomocy, przez "23lata", żyłem w ciągłej masce, pewne wydarzenia w moim życiu zdjęły mi ją. Jestem po wizycie u psychiatry, który polecił mi zapisanie się na terapie i udam się na nią w najbliższą sobotę. Jest to dopiero początek mojej drogi ku lepszemu życiu, ale pierwszy raz w życiu czuję się chociaż w małym stopniu sobą. Pozdrawiam was wszystkich i życzę każdemu zrozumienia że ma się problem i nie czucia strachu przed szukaniem pomocy.

[bartasniewazne]

Mega wywiad. Żona DDA Ja DDD. Jest czasami ciężko ale życie jest piękne. Dla hcącego nic trudnego. Najważniejsze żeby się odtruć i ze sobą rozmawiać bo jak siądzie na łeb to masakra.

[danieladelmann]

Rozumiem i dziękuję i zaczynam walczyć! Pozdrawiam wszystkiego dobrego!

[mati_typie]

Bardzo rzeczowa, konkretna a przede wszystkim dynamiczna rozmowa, nie męczy tak jak wiele innych rozmów o tematyce psychologicznej.

[Misia_Pysia]

No to już wiem, że u mnie z przebaczeniem będzie krucho... Bardzo "przyjemnie" się słuchało Państwa rozmowy.

[ewelinawietrzynska]

Bardzo przejmująca i jak że ważna rozmowa, super wywiad o każdym kto tak naprawdę boryka się z tym piętnem, które odcisnęło na nas dzieciństwo.Od kilku lat uczęszczam na terapię i myślę że moja tożsamość i świadomość siebie uległa poprawie, jednak czuję że to za mało, a może za krótko żeby wyplenić cechy, które nie pozwalają spojrzeć na świat bez lęku.Bardzo się cieszę że nawet w audycji radiowej może być poruszony taki temat i jest tego większa dostępność i miejsca gdzie można szukać pomocy.Dobra robota (Drogowskazy)Eska rock. Pozdrawiam