Αρθούρος Άλλεν-Σαλοπέτα (New Wave)

ένα τραγούδι που έπρεπε να ανέβει πριν κλείσει τα 5
στίχοι:
Ερχόσουνα κι έκρυβα τα χαπάκια, μού ‘κανες τράκα απ’ τον καπνό, καθώς κολλούσες δυο-δυο τα χαρτάκια, εγώ σου διάβαζα Ρεμπώ.
Ήμουν δυο χρόνια στην Αθήνα κι εσύ εδώ απ’ τις αρχές – έμβασμα κάθε πρώτη του μήνα, λεφτά απ’ τον μπαμπά για τις σπουδές. Κολλάγαμε Polaroid στον τοίχο, τσούζαν τα μάτια απ’ τον καπνό κι αν σου αφιέρωνα ένα στίχο, μ’ έπιανες απ’ το λαιμό.
Φόραγα τζην σαλοπέτα κι εσύ από δεύτερο χέρι παλτό, μα τώρα ό, τι και να πω, δε θ’ ακούσεις τι σου λέω, μα είναι καιρός…
Φόραγα τζην σαλοπέτα κι εσύ από δεύτερο χέρι παλτό που του σήκωνες τα πέτα, κι έτσι όλον τούτο τον καιρό έκρυβες το ένα σου δάκρυ, όπως το ‘κρυβα κι εγώ.
Στο παρελθόν σου ήσαν όλα ωραία, πάντα ήσουν το καλό παιδί. Κι αν τυχόν σπίτι είχαμε παρέα, μου ψιθύριζες «μέθυσα» στ’ αυτί.
Κι άμα τελείωνε η ρετσίνα, πίναμε κόκκινο κρασί, ακούγαμε μόνο διάφανα κρίνα και λίγη Αρλέτα γι’ αλλαγή, τρώγαμε μια φορά τη μέρα, σκουπίδια-κι αν!-για βραδινό κι αν τότε μ’ είχες κάνει πέρα, θα σ’ είχα αφήσει πλέον κι εγώ.
Φόραγα τζην σαλοπέτα κι εσύ από δεύτερο χέρι παλτό, μα τώρα ό, τι και να πω, δε θ’ ακούσεις τι σου λέω, μα είναι καιρός…
Φόραγα τζην σαλοπέτα κι εσύ από δεύτερο χέρι παλτό , σήκωνες γιακά και πέτα μα όλον τούτο τον καιρό έκρυβες το ένα σου δάκρυ, όπως έκανα κι εγώ.
Πέταξα τη σαλοπέτα, δεν ξέρω αν εσύ έχεις το παλτό και δεν ακούω πια Αρλέτα κι έχω σκίσει τους Ρεμπώ.

[evanbagis]

The one and only Helias Svourdakovich. first comment bitches.