Στην Αγορά της αρχαίας πόλης της Θάσου ένα ζεστό μεσημέρι του Αυγούστου του 2024

Η Αγορά της αρχαίας πόλης της Θάσου, είναι μια μεγάλη δημόσια πλατεία, που από τον 4ο αιώνα (Ψευδο-Δημοσθένης, Κατά Πολυκλέους 29 και 51), συνιστά το πολιτικό, θρησκευτικό και εμπορικό κέντρο της πόλης. Τα κατάλοιπα διαμορφώνουν μια σχετικά τραπεζιόσχημη αυλή και ανήκουν σε κτήρια διαφόρων εποχών.
Από τις αρχές του 1ου αιώνα μ.Χ. οι πλευρές στα ΒΔ, στα ΝΔ και στα ΝΑ κλείστηκαν εντελώς με επιμήκεις στοές με κιονοστοιχίες, ενώ μια σειρά διοικητικών κτηρίων καταλάμβαναν εξ ολοκλήρου την ΝΑ πτέρυγα.
Αν και σε ορισμένα σημεία, κυρίως στη δυτική γωνία, έχουν βρεθεί θεμέλια που χρονολογούνται στον 6ο και 5ο αιώνα π.Χ τα λείψανα της Αγοράς που βλέπουμε σήμερα, ξεκινούν από τον 4ο αιώνα με τις κιονοστοιχίες που περιβάλλουν τις τέσσερις πτέρυγες να έχουν εγκατασταθεί αργότερα.
Η Αγορά βρισκόταν πίσω από το κλειστό πολεμικό λιμάνι της πόλης, στο οποίο έφτανε κανείς από την πύλη της παραθαλάσσιας οδού. Η διαμόρφωση της πλατείας, συμπεριέλαβε από τον 4ο αιώνα π.Χ. ένα δίκτυο υπονόμων για την εκκένωση των λημμάτων, αλλά και από τον 3ο αιώνα, τουλάχιστον, ένα πρώτυπο υπέργειο υδροδοτικό σύστημα με μαρμάρινους αγωγούς και φρέατα για άντληση και φιλτράρισμα, ανάλογο με εκείνο της αθηναϊκής Αγοράς του 2ου αιώνα π.Χ κατά μήκος της Παναθηναϊκής οδού.
Η διερεύνηση της Αγοράς της αρχαίας Θάσου, άρχισε ένα χρόνο μετά την απελευθέρωση του νησιού, το 1914 και συνεχίστηκε κατά τα έτη 1921 και 1923 και έπειτα το 1939 και το 1945. Το μεγαλύτερο μέρος της αποκάλυψης των λειψάνων που βλέπουμε σήμερα πραγματοποιήθηκε μεταξύ των ετών 1948 και 1955.
Στο εσωτερικό της αυλής της Αγοράς ήταν εγκατεστημένα πολλά δημόσια και ιδιωτικά αναθήματα, λατρευτικά οικοδομήματα, βωμοί, αναμνηστικά μνημεία, τιμητικά αγάλματα. Δυστυχώς, αρκετές διασκορπισμένες λιθόπλινθοι δεν είναι δυνατόν να συσχετιστούν με κάποιο συγκεκριμένο βάθρο.
Μιας και βρισκόμαστε σε περίοδο Ολυμπιακών Αγώνων, να αναφέρω ότι στην Αγορά της Θάσου ήταν εγκαταστημένο το θαυματουργό (Παυσανίας ΣΤ', 11, 2-9) άγαλμα του Δισολύμπιου (έτσι ονόμασε με περηφάνια το γιο του) Θεογένη (ή Θεαγένη σε ορισμένα κείμενα). Εκτός από τις δύο νίκες του στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπως αναφέρει στο παραπάνω απόσπασμα ο Παυσανίας, τα σταφάνια (σημερινά χρυσά μετάλλια) που κέρδισε για τις νίκες του ήταν όλα μαζί 1400 (όχι μονάχα στην πυγμαχία, αφού η τρομερή του δύναμη φάνηκε από τότε που ήταν παιδί, αλλά και στο Παγκράτιο και στο Δόλιχο δρόμο).

8 Αυγούστου 2024