filmov
tv
prodigal-ότι με έκανε άνθρωπο

Показать описание
Παραγωγή,Στίχοι,Rap-Prodigal
Ηχογράφηση,Mix,Programming,Mastering-Prodigal
Βάζω στην άκρη λίγο τα άνγχη μου προτάσσω λίγο σκέψη
μπροστά μου νεογέννητο προβάρω το κουπλέ μου
Μέσα σε όλα προβγαίνει αυτό που θα με σπεύσει,
σε αυτούς τους στίχους που δε πρόκειται να αρνηθώ ποτέ μου.
Αυτά που γυρίζουνε τώρα χρόνια σε ότι αγγίζω,
σ'ότι ζήτησα χωρίς ντροπή πάνω τους να βαδίζω.
Να συναντάω ότι γράφω λες και γω τα κυνηγάω
με γοργά βήματα,βήμα με βήμα να πατάω.
Εικόνες,γράμματα,σκέψεις ήχους μαζί με στίχους
ότι άκουσα και έγραψα και νόμιζα σα μύθους.
Όλα αλήθεια μια συνήθεια μια ζωή με μουσική,
τη τελευταία μου στιγμή,ποια πουτάνα καρτερεί.
Πως και πως.Ο δρόμος μου είναι ακόμα ανοιχτός,
συνάντησα το αλλιώς και νικήθηκα σαφώς.
Εχθρός προ των πυλών ο πιο κακός μου εαυτός
και δω ο καλός μου ο ταπεινός ο ραψωδός.
Αυτός που μ'έκανε άνθρωπο και το χρωστω.
Γι'αυτό ποτέ δε θα προδώσω ότι έζησα εδώ.
Σ'ένα μικρόφωνο μπροστά όλα μου μοιάζουν προσευχές
έγινα άνθρωπος,πίστεψέ το θες δε θες.
Έγινα άνθρωπος χάρη στη μουσική.
Ρυθμούς και ήχους σε μια απρόσκλητη γωνια..
Ακουσέ το σα να'ναι προσευχή
ήχοι και λόγια που νικούν τη μοναξιά.
Όταν θα νοιώθεις ζωντανή τη στιγμή,
σα να γενιέσαι απο σένα για πρώτη φορά.
Ίσως γίνεις άνθρωπος χάρη σε αυτή,
γιορτασέ το όσο πιο απλά.
Εκεί που νοιώθω πως τελειώνω και δεν έχω άλλο να δώσω
πεισμώνω και δίνω ότι μέσα μου πνίγω,
πριν φύγω θα γίνω αθάνατος,και αυτό μου φτάνει.
Χωρίς αντάλαγμα πίσω και χωρις κανείς άλλος να χάνει.
Γερνάμε,πηγαίνουμε και έτσι απλά το πάμε
πονάμε και μετά δειλά χαμογελάμε.
Πως λοιπόν να αρνηθώ αυτό που τόσο αγαπώ,
που μες στη σκέψη μου είναι το μόνο θετικό.
Το μόνο αλήθινό και μαζί συταξιδιωτικό.
Με αυτό πηγαίνω εγώ και αυτό ακολουθώ.
Δε θέλω θαύματα τα είδα και τα μίσησα,
δε θέλω ψέματα ήδη αρκετά απο αυτά αντίκρυσα.
Θέλω ήχους,θέλω να βρίσκω στίχους,
να με βρίσκω κλεισμένο μέσα σε 4 τοίχους.
Και θα τα φτιάξω όλα όπως τα ονειρεύτηκα,
όπως μαγεύτηκα απο αυτά και δε βαρέθηκα
να γράφω, να ζω να φτιάχνω μουσική,μικρή ζωή,
έτσι το λεω απο δω και μπρός μαζί σα προσευχή.
Ήτανε το όνειρο το άπιαστο,το τέλειο το αλάνθαστο
δε το χάνω δε το βρίζω,θα με πώ αχάριστο.
Και χαρη στο ραψωδό μου εαυτό,
θα μπορώ έστω μονάχα να τα ακούω εγω.