Άγγελος Διονυσίου - Μεθυσμένα μάτια (Στην υγειά μας) {10/3/2018}

preview_player
Показать описание
Σάββατο 10 Μαρτίου 2018 - Αφιέρωμα στον Σπύρο Γιατρά, τον στιχουργό των μεγαλύτερων επιτυχιών.

Μεθυσμένα μάτια

Στίχοι: Σπύρος Γιατράς
Μουσική: Αλέκος Χρυσοβέργης
1. Άγγελος Διονυσίου

Ήταν μεθυσμένα μάτια και παράξενα,
και στο πρώτο κοίταγμά τους ένιωσα το άγγιγμά τους,
ήταν μάτια που μιλούσαν και τον έρωτα ξυπνούσαν.

Μάτια, μεθυσμένα μάτια,
τι να νοσταλγήσατε
πάνω μου και σβήσατε;
Μάτια, μεθυσμένα μάτια,
τι να σας θυμίζω εγώ,
τι να μου θυμίζετε
τώρα που δακρύζετε;

Ήταν μεθυσμένα μάτια και παράξενα
σαν διαμάντια φωτισμένα με χρυσάφι στολισμένα
που τραβούσαν σαν μαγνήτες, σαν τους όμορφους αλήτες.

Μάτια, μεθυσμένα μάτια,
τι να νοσταλγήσατε
πάνω μου και σβήσατε;
Μάτια, μεθυσμένα μάτια,
τι να σας θυμίζω εγώ,
τι να μου θυμίζετε
τώρα που δακρύζετε;
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Αέρας. Το χει εύκολα. Νερό τα λέει όλα. Ερμηνεία και από έναν καλλιτέχνη που έχει φάει την πίστα και την νύχτα με το κουτάλι. Ποτέ δεν υπήρξε υπερόπτης. Χαμηλά η μπάλα και ψηλά η φωνή!

theodorospapanikos
Автор

Ήταν μεθυσμένα μάτια και παράξενα,
και στο πρώτο κοίταγμά τους ένιωσα το άγγιγμά τους,
ήταν μάτια που μιλούσαν και τον έρωτα ξυπνούσαν.

Μάτια, μεθυσμένα μάτια,
τι να νοσταλγήσατε
πάνω μου και σβήσατε;
Μάτια, μεθυσμένα μάτια,
τι να σας θυμίζω εγώ,
τι να μου θυμίζετε
τώρα που δακρύζετε;

Ήταν μεθυσμένα μάτια και παράξενα
σαν διαμάντια φωτισμένα με χρυσάφι στολισμένα
που τραβούσαν σαν μαγνήτες, σαν τους όμορφους αλήτες.

Μάτια, μεθυσμένα μάτια,
τι να νοσταλγήσατε
πάνω μου και σβήσατε;
Μάτια, μεθυσμένα μάτια,
τι να σας θυμίζω εγώ,
τι να μου θυμίζετε
τώρα που δακρύζετε;

zlatimarko
Автор

Ενώ το πήγε καλά, στο τέλος φάλτσαρε εμφανέστατα! Κρίμα για το υπερόχο αυτό τραγούδι!
Σαν να μην είχε κέφι, σαν να 'κανε αγγαρεία...

thlimenoelafi
Автор

Бяха омайни и странни очи,
и от пръв поглед почувствах техния допир,
бяха очи, които говореха, и любовта се събуди.

Очи, опияняващи  очи,
какво да затъгувам 
върху мен, а угаснали?
Очи, омайни очи,
какво да ви напомня,
какво да ми напомнят
сега, когато плачете?

Те бяха опияняващи очи, и странни
като диаманти, облицовани със злато
които дърпаха като магнити  красивите скитници.

Очи, омайни очи,
какво да затъгувам 
върху мен, а угаснали?
Очи, омайни очи,
какво да ви напомня,
какво да ми напомнят
сега, когато плачете?

zlatimarko