4a Τι να κάνουμε όταν μας φέρονται άσχημα 1 Βασίλης Γιαννακόπουλος Ψυχίατρος - Ψυχοθεραπευτής

1. Όπως και να μας φερθούν οι άλλοι, χρειάζεται να κάνουμε την εξής ερώτηση στον εαυτό μας: Αυτός μου φέρθηκε έτσι (με πρόσβαλε, με έβρισε, με κορόιδεψε, με διέβαλε, με αδίκησε, με αγνόησε, γενικά μου έδειξε έλλειψη σεβασμού κ.λπ.). Εγώ τι θέλω από δω και πέρα; Θα διαπιστώσουμε ότι αυτό που θέλουμε σε πρακτικό επίπεδο, είναι να πάρουμε από τον άλλον καλύτερη συμπεριφορά ή να διεκδικήσουμε το δίκιο μας ή να αποκαταστήσουμε το δίκαιο ή να τον απομακρύνουμε από τη ζωή μας κ.λπ.. Σε ψυχικό επίπεδο, θέλουμε να είμαστε ήρεμοι. Πράγματι, συχνά οι άνθρωποι λένε «αυτό που θέλω, είναι να ηρεμήσω. Να μη με νοιάζει». Όπως θα δούμε παρακάτω, το να φροντίζουμε για την ψυχική μας ηρεμία πάνω στη βάση της αυτοαποδοχής, είναι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε και για την εκπλήρωση των επιθυμιών μας σε πρακτικό επίπεδο.
2. Για την επίτευξη της πρακτικής επιθυμίας μας να πάρουμε καλύτερη συμπεριφορά από τους άλλους, δεν χρειάζεται να συντηρούμε μέσα μας ψυχική ταραχή ή δυσφορία (θυμό, σύγχυση, απογοήτευση, πληγωμένα αισθήματα, θλίψη κ.λπ.). Αυτά τα συναισθήματα δεν χρειάζονται για να πάρουμε αυτό που θέλουμε από τους άλλους. Μπορούμε να πάρουμε αυτό που θέλουμε χωρίς το κίνητρο των αρνητικών συναισθημάτων (π.χ. του θυμού), αλλά και μέσα από ψυχική ηρεμία, με κίνητρο αυτή καθ’ αυτή την αγάπη μας για τον εαυτό μας και την επιθυμία μας για το δίκαιο, τον σεβασμό κ.λπ..
Επίσης τα αρνητικά συναισθήματα εκτός του ότι μας απομακρύνουν από τον υπέρτατο στόχο της ζωής του να νιώθουμε ευτυχισμένοι, μας εμποδίζουν να πάρουμε από τον άλλον καλύτερη συμπεριφορά ή να βρούμε το δίκιο μας. Τα αρνητικά μας συναισθήματα θα πυροδοτήσουν χειρότερες συμπεριφορές από τον άλλον και πολλές φορές θα μας κάνουν να χάσουμε το δίκιο μας. Ας θυμηθούμε πως κι από μας ένας άλλος θα αντλήσει τον καλύτερο εαυτό μας όταν μας φέρεται μέσα από ηρεμία και όχι μέσα από αρνητικά συναισθήματα.
Επομένως, μέσα από ψυχική ηρεμία μπορούμε κάλλιστα να κάνουμε ό,τι θα ήταν απαραίτητο να κάνουμε έτσι κι αλλιώς για να προασπίσουμε τον εαυτό μας απέναντι σε μία άσχημη συμπεριφορά και να αντλήσουμε μία καλύτερη συμπεριφορά από τον άλλον και μάλιστα ακόμα καλύτερα απ’ ό,τι αν συντηρούμε αρνητικά συναισθήματα. Το κίνητρό μας θα είναι η αγάπη μας για τον εαυτό μας και η επιθυμία μας για αγάπη, αποδοχή, σεβασμό, δικαιοσύνη κ.λπ..
3. Ασφαλώς δεν μπορούμε κατά παραγγελία να ηρεμήσουμε ψυχικά. Μπορούμε όμως να φροντίσουμε για την ψυχική μας ηρεμία εξουδετερώνοντας τη βασική πεποίθηση που συνιστά την πραγματική αιτία κάθε ψυχικής ταραχής ή δυσφορίας και εν προκειμένω του θυμού ή όποιου άλλου αρνητικού συναισθήματος αναπτύσσεται απέναντι σε μία άσχημη συμπεριφορά του άλλου: είναι η πεποίθηση «δεν είμαι εντάξει όπως είμαι, γιατί δεν έκανα το καλύτερο που μπορούσα (για να αξίζω σεβασμό ή για να πάρω τον σεβασμό που αξίζω ή για να αποφύγω αυτόν τον άνθρωπο ή για να μην εμπλακώ καν μαζί του κ.λπ.) και άρα κάτι έχω να κάνω τώρα».
Αυτή η πεποίθηση όμως είναι εσφαλμένη. Στην πραγματικότητα ισχύει πως ναι μεν θεωρητικά, δηλαδή σύμφωνα με τις δυνατότητές μας πολλές φορές δεν έχουμε κάνει το καλύτερο που μπορούσαμε για ένα επιθυμητό αποτέλεσμα. Ωστόσο πρακτικά, δηλαδή σύμφωνα με τις δυνατότητές μας αλλά και τα εμπόδια που έχουμε συναντήσει (κυρίως ψυχολογικής φύσης που οφείλονται στην εσφαλμένη πεποίθηση «δεν έχω κάνει το καλύτερο που μπορούσα»), πάντα έχουμε κάνει το καλύτερο που μπορούσαμε μέχρι κάθε στιγμή.
Επομένως τώρα και κάθε «τώρα», δεν έχουμε να κάνουμε τίποτα παραπάνω (για να πάρουμε μία καλύτερη συμπεριφορά ή για να αποκαταστήσουμε το δίκαιο) απ’ ό,τι έχουμε ήδη κάνει. Η εστίαση της προσοχής μας σ’ αυτήν την αλήθεια, καθώς και αμέσως μετά στο παρόν*, φέρνει σταδιακά την ψυχική ηρεμία που αναφέρουμε παραπάνω. Μέσα από την ψυχική ηρεμία θα προκύψουν οι καλύτερες δυνατές πράξεις και τα καλύτερα δυνατά λόγια για να πάρουμε αυτό που θέλουμε.
[*Η εστίαση στο παρόν γίνεται με το να αισθανόμαστε επίτηδες τα διάφορα ερεθίσματα του παρόντος, όπως το σώμα μας τους μυς του προσώπου και του υπόλοιπου σώματος με πρόθεση να τους χαλαρώσουμε), το πώς αισθανόμαστε το βάρος του σώματός μας όπου στηρίζεται και την αναπνοή μας, (το πώς κινούνται ο θώρακας και η κοιλιά κατά την αναπνοή)].

[giannac]

Δεν χρειάζεται να κάνεις πίσω μ’ αυτόν που δεν σου φέρεται καλά. Κάνε ό, τι έχεις να κάνεις αλλά δεν χρειάζεται να το κάνεις μέσα από θυμό. Μπορείς να το κάνεις καλύτερα μέσα από ψυχική ηρεμία. Μπορεί να χρειαστεί να του εξηγήσεις σε ήρεμο τόνο πιο είναι το πρόβλημά σου μαζί του, μπορεί να χρειαστεί να του μιλήσεις έντονα ή και να του βάλεις τις φωνές. Μπορεί να χρειαστεί ακόμα και να τον βάλεις σε απόσταση, να ξεκόψεις ως ένα βαθμό μαζί του ή και τελείως. Όμως δεν χρειάζεται καθόλου να είσαι ψυχικά ταραγμένος, θυμωμένος.

Αυτά τα αρνητικά συναισθήματα πρώτον σε κάνουν να υποφέρεις. Δεύτερον δεν σου επιτρέπουν να αντλήσεις τον καλύτερο εαυτό από τον άλλον (το πολύ που μπορείς να κάνεις με το ξέσπασμα του θυμού σου είναι να τον φοβίσεις προσωρινά, μετά θα επανέλθει χειρότερος γιατί η έκφραση του θυμού σου θα τον έχει κάνει τελικά εχθρικό ή πιο εχθρικό απέναντί σου). Τρίτον, όσο αναλώνεσαι σε θυμό προς τον άλλον, δεν βρίσκεις χρόνο να ασχοληθείς με τον εαυτό σου και να βρεις τη δύναμη να φύγεις μακριά από έναν άνθρωπο που σου φέρεται άσχημα.

Να φροντίζεις την ψυχική σου γαλήνη μέσα από την κατανόηση ότι εσύ είσαι εντάξει όπως είσαι γιατί έχεις κάνει το καλύτερο που μπορούσες για να πάρεις την αποδοχή και τον σεβασμό που θέλεις μέχρι κάθε στιγμή (περισσότερα πάνω σ’ αυτό, στην περιγραφή του παραπάνω βίντεο και στο βίντεο «έχω κάνει το καλύτερο που μπορούσα, αυτή είναι όλη η φιλοσοφία που χρειάζεται ένας άνθρωπος» και στο «πού οφείλονται τα δυσάρεστα συναισθήματα»).

Και μέσα απ’ αυτήν την ψυχική γαλήνη τη βασισμένη στην αυτοαποδοχή, θα προκύψει η κατάλληλη δράση. Δεν υποστηρίζω την υποχώρηση και το να καταπίνει κάποιος τον θυμό του ούτε όμως το να ξεσπάει ακατέργαστα τον θυμό του στον άλλον. Υποστηρίζω την υπέρβαση του θυμού. Υποστηρίζω τη σθεναρή αντίδραση αφού όμως φροντίσουμε την αυτοεκτίμησή μας και την ψυχική μας γαλήνη που βασίζεται σ’ αυτήν τη αυτοεκτίμηση. Αν αυτή η αντίδραση χρειάζεται να είναι έντονη ή ακόμα και η διακοπή σχέσεων, ας είναι.

Ο θυμός όμως δεν χρειάζεται, ο θυμός υποδηλώνει αμφισβήτηση του εαυτού. Πρώτα κάποιος υποσυνείδητα αμφισβητεί τον εαυτό του ότι δεν έχει κάνει το καλύτερο που μπορούσε για να αξίζει καλής συμπεριφοράς ή ότι δεν έχει κάνει το καλύτερο που μπορούσε για να πάρει την καλή συμπεριφορά που του αξίζει και μετά θυμώνει. Αν εξουδετερώσει αυτές τις πεποιθήσεις κατανοώντας ότι είναι ψευδείς (αφού πάντα κάνει ό, τι καλύτερο μπορεί με βάση τις δυνατότητες που έχει αλλά και τα εμπόδια που συναντάει), θα είναι ήρεμος και μέσα από ηρεμία θα διεκδικεί από όσους συναναστρέφεται να του φέρονται το ίδιο καλά όπως τους φέρεται, ό, τι κι αν χρειάζεται να κάνει για να το πετυχαίνει αυτό.

[mariannaspagek]

Σας έψαχνα πολυ καιρό ... και σας ΒΡΗΚΑ !! Ο τρόπος που εξηγείτε τα πράγματα είναι τοσο κατανοητός και δίνεται πολυ ωραια και αληθινά, διάφορα,καθημερινά, παραδείγματα για τις συμπεριφορές όλων μας !!! Μπορω να ταυτιστώ τοσο πολυ με αυτά και ετσι μπορω να βοηθήσω τον εαυτο μου.. καταλαβαίνοντας καλυτερα τι ΝΙΩΘΩ τελικά ... ευχαριστούμε για το έργο σας εδώ στο YouTube !!

[Grigoris-M]

Ευχαριστω πολυ γιατρε, βοηθανε πολυ τα βιντεο σας,
θα συμφωνησω με το προηγουμενο σχολιο, ναι ειστε καταπληκτικος.

[ΕλένηΣαμακλή]

Πως αντιμετωπιζουμε, τον αιφνιδιασμο? Ειναι σοκαριστικο! Το δευτερο η υποκρισια, να βλεπεις να κουτσομπολευουν, ο ενας τον αλλο και μετα σα να μην τρεχει

[toliadis]

Τι θα κάνουμε?απλά δεν ξαναπαταμε όπου δεν μας φέροντε όπως πρέπει...δεν τους ξαναμιλαμε και δεν μας νοιάζει η γνώμη τους

[jennyal]

Πολυ ενδιαφεροντα τα οσα λετε στο βιντεο και στα οσα μπηκατε στον κοπο να γραψετε. Θα βοηθαγε πολυ ομως να δεινατε εστω ενα παραδειγμα για να γινει πιο κατανοητο (σε μενα τουλαχιστον).