filmov
tv
παπά Στεφανής ο Νίκας 'Το μεγάλο μυστικό'- ορχηστρικό

Показать описание
Σύνθεση παπά Στεφανή του Νίκα από το ομώνυμο cd. Στη λύρα ο Ross Daly.
Μουσικές εκδόσεις ΣΕΙΣΤΡΟΝ 2006
Το μεγάλο μυστικό
Ποια' ναι κείνα τα μάτια, που μπορούνε να δούνε
τον πλανήτη ντυμένο θεϊκή φορεσιά;
Είναι εκείνα τα μάτια, που καθάρια θωρούνε.
Που τολμούν στης αγάπης να καούν τη φωτιά.
Ανοίγω τ' αυτιά μου κι αφουγκράζομαι γύρω μου•
σφαλίζω τα μάτια, για να βλέπω σωστά•
τ' ακροδάχτυλα μπλέκω στα μαλλιά των ονείρων μου•
αρώματα, γεύσεις με μεθούν σιωπηλά.
Υπερκόσμια γαλήνη,
που μερεύει τις φουρτουνιασμένες ψυχές.
Θεία θλίψη,
που βαραίνει, σαν το γλυκό κρασί, την ύπαρξη.
Ανείπωτη κρυφή χαρά,
που θεριεύει ολοένα...
Αβάσταχτος καημός,
που καταπλακώνει την καρδιά.
Αδάμαστη ματιά ζωής,
που ξεχύνεται στ' άπειρο.
Ελπίδα, σαν λιώσουν τα κέρινα φτερά
στο φως του ήλιου.
Πύρινη γλώσσα λάβας και φωτιάς
ξεχύνεται από τα έγκατα του νου,
ν' αφανίσει και να δημιουργήσει,
κι ας μοιάζει με κόκκινη παπαρούνα στ' αυτί.
Βλέμμα που τολμά να δει κατάματα τον ήλιο,
κι ας καίει.
Δέος στη θέα του έναστρου στερεώματος,
γιατί κι εμείς,
οι τόσο μεγάλοι,
είμαστε τόσο μικροί απέναντί του.
Ασταμάτητος αγώνας,
να νικήσει το φως το σκοτάδι.
Πήδημα ζωής πάνω στο θάνατο,
για να πεθάνει ο θάνατος.
Νέφη, πελάγη, βουνά και κάμποι,
σ' ένα όργιο χρωμάτων και συναισθημάτων• έρωτας.
Πιο κει, ο Αχέροντας,
ντυμένος τ' αληθινά του χρώματα,
θυμίζει πως ο θάνατος είναι κανάλι ζωής.
Χιονισμένα ψηλά βουνά οι στόχοι•
φλογισμένο δειλινό ο πόθος.
Κι απ' της αγάπης τ' όνειρο,
υγρό μουντό ξημέρωμα το βούρκωμα στα μάτια.
Άπιαστες καλλιτέχνιδες η Δύση κι η Ανατολή
κονταροχτυπιούνται με τους χρωστήρες τους.
Έκρηξη αγάπης, έκρηξη ζωής.
Κι ο έρωτας χορεύει μες στη νύχτα
τον αέρινο χορό του.
Γύρε, καλή μου, το χρυσό λαγήνι,
να ξαναγεννηθεί ο κόσμος.
Κι αν είναι να ξαναγεννηθώ κι εγώ,
άλλη μια ζωή θα περάσω
τραγουδώντας για σένα!
παπά Στεφανής ο Νίκας
Κρήτη, 7 Γενάρη 2013
Μουσικές εκδόσεις ΣΕΙΣΤΡΟΝ 2006
Το μεγάλο μυστικό
Ποια' ναι κείνα τα μάτια, που μπορούνε να δούνε
τον πλανήτη ντυμένο θεϊκή φορεσιά;
Είναι εκείνα τα μάτια, που καθάρια θωρούνε.
Που τολμούν στης αγάπης να καούν τη φωτιά.
Ανοίγω τ' αυτιά μου κι αφουγκράζομαι γύρω μου•
σφαλίζω τα μάτια, για να βλέπω σωστά•
τ' ακροδάχτυλα μπλέκω στα μαλλιά των ονείρων μου•
αρώματα, γεύσεις με μεθούν σιωπηλά.
Υπερκόσμια γαλήνη,
που μερεύει τις φουρτουνιασμένες ψυχές.
Θεία θλίψη,
που βαραίνει, σαν το γλυκό κρασί, την ύπαρξη.
Ανείπωτη κρυφή χαρά,
που θεριεύει ολοένα...
Αβάσταχτος καημός,
που καταπλακώνει την καρδιά.
Αδάμαστη ματιά ζωής,
που ξεχύνεται στ' άπειρο.
Ελπίδα, σαν λιώσουν τα κέρινα φτερά
στο φως του ήλιου.
Πύρινη γλώσσα λάβας και φωτιάς
ξεχύνεται από τα έγκατα του νου,
ν' αφανίσει και να δημιουργήσει,
κι ας μοιάζει με κόκκινη παπαρούνα στ' αυτί.
Βλέμμα που τολμά να δει κατάματα τον ήλιο,
κι ας καίει.
Δέος στη θέα του έναστρου στερεώματος,
γιατί κι εμείς,
οι τόσο μεγάλοι,
είμαστε τόσο μικροί απέναντί του.
Ασταμάτητος αγώνας,
να νικήσει το φως το σκοτάδι.
Πήδημα ζωής πάνω στο θάνατο,
για να πεθάνει ο θάνατος.
Νέφη, πελάγη, βουνά και κάμποι,
σ' ένα όργιο χρωμάτων και συναισθημάτων• έρωτας.
Πιο κει, ο Αχέροντας,
ντυμένος τ' αληθινά του χρώματα,
θυμίζει πως ο θάνατος είναι κανάλι ζωής.
Χιονισμένα ψηλά βουνά οι στόχοι•
φλογισμένο δειλινό ο πόθος.
Κι απ' της αγάπης τ' όνειρο,
υγρό μουντό ξημέρωμα το βούρκωμα στα μάτια.
Άπιαστες καλλιτέχνιδες η Δύση κι η Ανατολή
κονταροχτυπιούνται με τους χρωστήρες τους.
Έκρηξη αγάπης, έκρηξη ζωής.
Κι ο έρωτας χορεύει μες στη νύχτα
τον αέρινο χορό του.
Γύρε, καλή μου, το χρυσό λαγήνι,
να ξαναγεννηθεί ο κόσμος.
Κι αν είναι να ξαναγεννηθώ κι εγώ,
άλλη μια ζωή θα περάσω
τραγουδώντας για σένα!
παπά Στεφανής ο Νίκας
Κρήτη, 7 Γενάρη 2013
Комментарии