filmov
tv
ΜΠΑΙΝΕΙ ΠΑΛΙ ΧΕΙΜΩΝΑΣ | ΝΑΤΑΣΑ ΜΩΥΣΟΓΛΟΥ | Official Audio Release

Показать описание
Από την τελευταία δισκογραφική δουλειά του Τάσου Ποταμιάνου "Ενα αλλιώτικο τραγούδι"| ΜΠΑΙΝΕΙ ΠΑΛΙ ΧΕΙΜΩΝΑΣ | Ιωάννα Κολλινιάτη Στίχοι | Τάσος Ποταμιάνος Μουσική | Νατάσα Μωυσόγλου Ερμηνεία | Κώστας Παρίσης - Studio Praxis, Ενορχήστρωση, Ηχογράφηση, Μίξη, Mastering, Κιθάρες Ακουστικές & ηλεκτρικές, Ηλεκτρικό μπάσο, Μπαλαλάικα | Τάσος Ποταμιάνος Πιάνο | Ντίνος Χατζηιορδάνου Ακορντεόν | Τάσος Πέππας Τύμπανα | Εξώφυλλο Αλέξης Κυριτσόπουλος | Επιμέλεια Συντονισμός Άγγελος Σφακιανάκης | Κυκλοφορία Μικρός Ήρως 2022
Διαθέσιμο σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες
Ενδεικτικά
Μπαίνει πάλι χειμώνας
κι εγώ δεν την παλεύω.
Μια αγκαλιά παζαρεύω.
Δεν με νοιάζουν τα μάτια.
Δεν με νοιάζει το χρώμα.
Μόνο η ζέστη απ’ το σώμα.
Μπαίνει πάλι χειμώνας
μια σιωπή εδώ γύρω.
Θέλω κάποιον να γείρω.
Δεν με νοιάζει ποιος θάναι
αρκεί νάναι στο στρώμα.
Νάμαι σώμα με σώμα.
Μπαίνουν χρόνια οι χειμώνες
Με τις μωβ ανεμώνες
Πόσους να' χω ακόμα
Φίλησε με στο στόμα.
Το πρωί δεν πειράζει
ας ξυπνήσω και μόνη.
Πάντα αυτό μάλλον ήμουν
μια μωβ ανεμώνη.
Μπαίνει πάλι χειμώνας
κι εγώ δεν την παλεύω.
Μια αγκαλιά παζαρεύω.
Δεν με νοιάζει το κρύο.
Δεν με νοιάζει η υγρασία.
Θέλω μια παρουσία.
Μπαίνει πάλι χειμώνας
κι έχω ανάγκη ένα στέρνο.
Πάνω του ν’ ανασαίνω.
Δεν με νοιάζει το πάντα.
Είναι δύσκολη ώρα.
Θέλω μόνο το τώρα.
Μπαίνουν χρόνια οι χειμώνες
Με τις μωβ ανεμώνες
Πόσους να' χω ακόμα
Φίλησε με στο στόμα.
Το πρωί δεν πειράζει
ας ξυπνήσω και μόνη.
Πάντα αυτό μάλλον ήμουν
μια μωβ ανεμώνη
Μπαίνει πάλι χειμώνας
κι εγώ δεν την παλεύω…
Iωάννα Κολλινιάτη, 13.10.2013
Διαθέσιμο σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες
Ενδεικτικά
Μπαίνει πάλι χειμώνας
κι εγώ δεν την παλεύω.
Μια αγκαλιά παζαρεύω.
Δεν με νοιάζουν τα μάτια.
Δεν με νοιάζει το χρώμα.
Μόνο η ζέστη απ’ το σώμα.
Μπαίνει πάλι χειμώνας
μια σιωπή εδώ γύρω.
Θέλω κάποιον να γείρω.
Δεν με νοιάζει ποιος θάναι
αρκεί νάναι στο στρώμα.
Νάμαι σώμα με σώμα.
Μπαίνουν χρόνια οι χειμώνες
Με τις μωβ ανεμώνες
Πόσους να' χω ακόμα
Φίλησε με στο στόμα.
Το πρωί δεν πειράζει
ας ξυπνήσω και μόνη.
Πάντα αυτό μάλλον ήμουν
μια μωβ ανεμώνη.
Μπαίνει πάλι χειμώνας
κι εγώ δεν την παλεύω.
Μια αγκαλιά παζαρεύω.
Δεν με νοιάζει το κρύο.
Δεν με νοιάζει η υγρασία.
Θέλω μια παρουσία.
Μπαίνει πάλι χειμώνας
κι έχω ανάγκη ένα στέρνο.
Πάνω του ν’ ανασαίνω.
Δεν με νοιάζει το πάντα.
Είναι δύσκολη ώρα.
Θέλω μόνο το τώρα.
Μπαίνουν χρόνια οι χειμώνες
Με τις μωβ ανεμώνες
Πόσους να' χω ακόμα
Φίλησε με στο στόμα.
Το πρωί δεν πειράζει
ας ξυπνήσω και μόνη.
Πάντα αυτό μάλλον ήμουν
μια μωβ ανεμώνη
Μπαίνει πάλι χειμώνας
κι εγώ δεν την παλεύω…
Iωάννα Κολλινιάτη, 13.10.2013