Αφιέρωμα στον Ντμίτρι Σοστακόβιτς (14-11-2016)

To Καλλιτεχνικό Σύνολο «Πολύτροπον» (υπεύθυνος: Π.Α. Ανδριόπουλος) και το Περιοδικό «Στέπα» - Επιθεώρηση Ρωσικού Πολιτισμού (εκδότης: Δ.Β. Τριανταφυλλίδης), διοργάνωσαν εκδήλωση – αφιέρωμα στον μεγάλο Ρώσο συνθέτη Ντμίτρι Σοστακόβιτς, με αφορμή την επέτειο των 110 χρόνων από τη γέννησή του (1906-2016).
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα Διδασκαλίας στη Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας «Λίλιαν Βουδούρη», του Συλλόγου Οι φίλοι της Μουσικής, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, την Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016 και ώρα 7 μ.μ.
Ομιλητές:
- Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης, δημοσιογράφος – μεταφραστής: «Η ατμόσφαιρα του ζόφου για τον Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Η συνομιλία των αρχείων με την Ιστορία».
- Δημήτρης Β. Μπαλτάς, Δρ Φιλοσοφίας – συγγραφέας: «Οι βιογραφίες του Σοστακόβιτς στα ελληνικά».
- π. Πέτρος Μινώπετρος, σκηνοθέτης: «Σοστακόβιτς και Σολζενίτσιν: Παράλληλοι».
- Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος, θεολόγος – μουσικός: «Ο Ντμίτρι Σοστακόβιτς του Δημήτρη Μητρόπουλου».
ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΤΩΝ ΟΜΙΛΙΩΝ
Ο Δημήτρης Τριανταφυλλίδης διαπραγματεύτηκε το θέμα του «Σοστακόβιτς: η συνομιλία των αρχείων με την ιστορική μνήμη», με βάση τους ακόλουθους άξονες:
Ο Ιανουάριος του 1936 και η εποχή του Μεγάλου Τρόμου.
Ο ρόλος του Μπολσεβίκικου κόμματος στη διαμόρφωση ασφυκτικής ατμόσφαιρας για τη ρωσική διανόηση και κοινωνία.
Ο Ηγέτης ως πηγή και θεμελίωση της μίας, μοναδικής και απόλυτης αλήθειας. Το Κόμμα ως φορέας της μίας, μοναδικής και απόλυτης αλήθειας.
Ποιος κρύβεται πίσω από το κείμενο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Πράβντα»; Ο Στάλιν, όπως λένε πολλοί, ή κάποιος άλλος;
Τι συζητούσε ο Στάλιν με τον Βοροσίλοφ, τον Μόλοτοφ, τον Καλίνιν και άλλα ανώτατα στελέχη του Μπολσεβίκικου κόμματος στον ιδιωτικό κινηματογράφο του ηγέτη της ΕΣΣΔ μέσα στο Κρεμλίνο;
H προσέγγιση του θέματος του Δημήτρη Μπαλτά «Οι βιογραφίες του Σοστακόβιτς στα ελληνικά», έγινε με βάση τέσσερα εκδοθέντα βιβλία:
1. Ντμ. Σοστακόβιτς, Μαρτυρία. Απομνημονεύματα (καταγραφή του Βολκώφ)
2. Ντμ. Σοστακόβιτς, Για τον ίδιο και την εποχή του
3. Μ&G Σοστακόβιτς, DSch, ο πατέρας μας (καταγραφή του Αρντόφ)
4. J. Barnes, Ο αχός της εποχής
Ο π. Πέτρος Μινώπετρος αναφέρθηκε, στην ομιλία του «Σοστακόβιτς και Σολζενίτσιν: Παράλληλοι», στην σχέση των δύο ανδρών με το Σοβιετικό καθεστώς.
Ο Σοστακόβιτς είναι μουσική ιδιοφυία - μάρτυρας και θύμα του κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού, ο οποίος εμπνεύστηκε και δημιούργησε το σάουντρακ του 20ού αιώνα.
Υπηρέτησε την αλήθεια και την τελειότητα της φόρμας και της αισθητικής. Σε όλη του την ζωή βρέθηκε μπροστά σε τραγικά διλήμματα για την τέχνη του, τον εαυτό του, τα αγαπημένα του πρόσωπα και την μοίρα της πατρίδας του. Πήρε αποφάσεις για τη ζωή και την τέχνη κάτω από καθεστώς φόβου και τρόμου, για τις οποίες πολλές φορές μετάνιωσε ή έφτασε στα πρόθυρα της αυτοκτονίας. Με τόλμη και παρρησία καταδίκασε, μέσα από το έργο του τον αντισημιτισμό στην Σοβιετική Ένωση.
Από την άλλη μεριά ο Αλεξάντρ Σολζενίτσιν, αντιφρονών του καθεστώτος μέχρι τα βαθιά του γεράματα, θεωρούσε τον Σοστακόβιτς «τραγική ιδιοφυΐα», ακριβώς λόγω κάποιων συμβιβασμών του συνθέτη με το καθεστώς.
Ο Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος αναφέρθηκε στην σχέση του μεγάλου έλληνα μαέστρου Δημήτρη Μητρόπουλου με τον Ντμίτρι Σοστακόβιτς, η οποία ανάγεται στα 1934, όταν ο Μητρόπουλος πήγε για συναυλίες στο Λένινγκραντ με την Φιλαρμονική του Λένινγκραντ και έπαιξε και ένα καινούργιο έργο του Σοστακόβιτς, τη Σουίτα από το μπαλέτο "Χρυσός αιώνας". Έκτοτε ο Μητρόπουλος διηύθυνε και ηχογράφησε έργα του Σοστακόβιτς στις Η.Π.Α. αλλά και στην Ευρώπη. Αξίζει να σημειωθεί ότι τον Οκτώβριο του 1954, προτού συμπληρωθεί ένα έτος από την πρώτη εκτέλεση της 10ης Συμφωνίας του Σοστακόβιτς, κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ η ιστορική ηχογράφηση, με την Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης, υπό την διεύθυνση του Δημήτρη Μητρόπουλου.