Γιώργος Ρούλιος - Συρτό Στραβού

Από την νέα Δισκογραφηκή δουλεία του Γιώργη ''Την ομορφιά τσ'αγάπης μου''

-Λίγα λόγια για τον Μανώλη Πασπαράκη (Στραβό)-

Ο Μανώλης Πασπαράκης γεννήθηκε στα Ανώγεια Μυλοποτάμου του Νομού Ρεθύμνης, το Φλεβάρη του 1911. Το ψευδώνυμο Στραβός (τυφλός) του έμεινε από τα παιδικά του χρόνια, μετά από ένα σκληρό χτύπημα, μιας απρόσμενης και ύπουλης αρρώστιας (οστρακιά) σε νηπιακή ηλικία, με αποτέλεσμα να μείνει τυφλός σε όλη του την υπόλοιπη ζωή. Έπιασε για πρώτη φορά λύρα στα χέρια του σε ηλικία δέκα ετών. Σε σύντομο χρόνο, παιδί ακόμα, έμαθε να παίζει τους πρώτους σκοπούς με την βοήθεια του συγχωριανού του μεγάλου λυράρη Αντώνη Σκουλά ή Καραμουζαντώνη.

Η πιο λαμπρή περίοδος της καριέρας του ήταν τα χρόνια από το 1935 έως το 1960. Η περίοδος αυτή είναι και σταθμός στην ιστορία της κρητικής μουσικής παράδοσης. Η δισκογραφία του Μανώλη Πασπαράκη είναι δυστυχώς ελάχιστη, και οι λόγοι είναι πολλοί, κυρίως όμως η δύσκολη μετακίνηση του στην Αθήνα για ηχογράφηση λόγο της αναπηρίας του.

Στο τέλος της δεκαετίας του ’60, έγινε μια προσπάθεια για την ηχογράφηση ενός δίσκου 45 στροφών όχι όμως επιτυχημένη. Χάρη όμως, στη μέριμνα του συγχωριανού του Δάσκαλου και πρώην Δήμαρχου των Ανωγείων, Γιώργη Σμπώκου, διασώθηκαν κάποιες ζωντανές ηχογραφήσεις. Θα ήταν ίσως άδικο να μην αναφέρουμε τους σπουδαίους μαντολινάρηδες που συνόδευαν το Στραβό στη λύρα, τον Μανόλη Αεράκη ή Μυρωμανόλη την περίοδο 1935-55 και τον Νεοκλή Σαλούστρο την περίοδο 1955-80.

Ο θρυλικός Στραβός έφυγε από τη ζωή το 1987 σε ηλικία 76 ετών, αφήνοντας πίσω την καλή του γυναίκα και τέσσερα παιδιά.

Τέλος αξίζει να αναφέρουμε ότι οδηγός του Μανώλη Πασπαράκη στην ζωή μιας και ο ίδιος δεν έβλεπε, στάθηκε ο πατέρας του.

Όταν ο γέρο Πασπαράκης πέθανε ο Μανώλης ζήτησε να τον πάνε στον τάφο του πατέρα του.

Εκεί έβγαλε τη λύρα και με ένα μελαγχολικό σκοπό είπε:

"Φεύγεις ψυχή μου τση ψυχής
γλυκιά παρηγοριά μου
που με τα μάτια σου τα δυο
φέγγαν και τα δικά μου".