Ο μεμέτης [παραδοσιακό Σμύρνης] - Χρήστος Κανέλης, Βάσω Μπότη

Ενότητα: Παρέα

Συλλογή στιγμών από μουσικές συναντήσεις, στιγμιότυπα και ηχητικά.
Στόχος η παρουσίαση του ζωντανού και της ανάγκης των μουσικών να επικοινωνούν.
Η παρούσα ενότητα ουδεμία σχέση έχει με το να αναδείξει τεχνικές, όργανα και ξύλα κατασκευής παρά έχει να κάνει με την "παρέα", την ψυχή, τη μέθη που γεννά το αντάμωμα των ήχοχρωμάτων και τη σύνδεση.

Σ' αυτή τη στιγμή της "παρέας", παίζουν :
Βάσω Μπότη: κιθάρα
Χρήστος Κανέλης: μπουζούκι- τραγούδι.

Οι στίχοι είναι σε ελεύθερη απόδοση από το Χρήστο.
Ευχαριστούμε τις Εύη και Βαρβάρα για τη φιλοξενία και το βίντεο.

Ο μεμέτης - Παραδοσιακό Σμύρνης

Έχει δισκογραφηθεί σε πολλές εκτελέσεις και παραλλαγές με τον τίτλο :
Ο Μεμέτης ή Απ' του Μεμέτη το νερό.
Ερμηνείες :
Αντώνης Νταλγκάς ( 1929 )
Δημήτρης Καλλίνικος ή Αραπάκης ( 1931 Αθήνα )
Κώστα Νούρο ( 1931 Αθήνα )
Γιώργος Κατσαρός ( 1948 Αμερική )
Σταύρο Καλούμενο (1948 ΗΠΑ )
Μάρκο Μελκόν ( πιθανόν γύρω στο 1950 ΗΠΑ )

Στίχοι : Ο Μεμέτης

Μεμέτη μου, μεμέτη μου αμάν, αμάν
με σε περνώ το ντέρτι μου
που πας Μεμέτη μου που πας αμάν, αμάν
και μένα που με παρατάς

Που πας Μεμέτη και Μαριώ, αμάν, αμάν
βιολιά βαρούν και πα να ιδώ
είμαι Μεμέτης σεβνταλής αμάν, αμάν
μάγκας στην τρίχα μερακλής

Φουμάρω τσίκα κι άργιλε αμάν αμάν
λέγω με ντέρτι το μανέ
και σαν φουμάρω τον λουλά αμάν αμάν
σπάει ο σεβντάς μου μπαγλαμά

Με τη Μαριώ φουμάρουμε αμάν αμάν
το σύμπαν κογιονάρουμε

Διασκευή από το Σωτήρη Γαβαλά του τραγουδιού Μεμέτης με τον τίτλο : Απ' του Μεμέτη το νερό

~ Σωτήρη Γαβαλά ( 1932 )
~ Μαρίκα Φραντζεσκοπούλου ή Πολίτισσα ( 1933 )
~ Ζαχαρίας Κασιμάτης ( 1933 )

Στίχοι : Απ' του Μεμέτη το νερό

Απ’ του Μεμέτη το νερό, αμάν, αμάν,
ήπια και `γω και δεν μπορώ,
ήπια και `γω και δεν μπορώ,
αμάν, αμάν, και πάλι το ξαναζητώ.

Μεμέτη μου, Μεμέτη μου, αμάν, αμάν,
με σε περνώ το ντέρτι μου.

Μεμέτη μου και ντε και ντε, αμάν, αμάν,
Μαριώ δε θα’ βρεις σαν και με,
Μαριώ δε θα’ βρεις σαν και με,
αμάν, αμάν, να σου πατά τον άργιλε.

Όπα... γεια σου Μαριώ μου!

Μεμέτη μου Μεμέτη μου, αμάν, αμάν,
με σε περνώ το ντέρτι μου.
Είσαι στη τρίχα σεβνταλής αμάν, αμάν,
και στο χορό σου μερακλής.

Μεμέτη μου Μεμέτη μου, αμάν, αμάν,
με σε περνώ το ντέρτι μου.

Πληροφορίες :

Η προέλευση είναι το αραβικό όνομα Μαχμούντ, το οποίο στα τουρκικά μεταλλάσσεται σε Μέχμεντ, το Μωάμεθ στα τουρκικά. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε από τους Ορθόδοξους Έλληνες επί τουρκοκρατίας ως υποτιμητικός-ρατσιστικός χαρακτηρισμός όλων των μουσουλμάνων. Στο πέρας του χρόνου η λέξη υπέστη αλλαγές, και τελικά από μεχμέντης κατέληξε να προφέρεται μεμέτης. Συχνότατη λέξη σε ρεμπέτικα τραγούδια.

Πηγή πληροφοριών: "Στους δρόμους της Μικράς Ασίας"