To Μοιρολόι της Μουργκάνας

Μουσική - Στίχοι: Σπύρος Αντωνίου
Κλαρίνο: Σπύρος Αντωνίου
Βιολί: Βασίλης Αντωνίου
Λαούτο: Χρήστος Τζέρμπος
Ντέφι: Γιάννης Χαληγιαννης

"Μουργκάνα μου περήφανη στον κόσμο ξακουσμένη,
έφαγες νιες, έφαγες νιους, έφαγες παληκάρια,
κάθε λιθάρι κ ένας νιος κάθε κλαρί κ κόρη.
Κι ο Στέφανος εφώναξε από τον κάτω κοσμο:
τι το κακό σας έκανα στα 18 μου χρόνια;"

Μοιρολόι ερμηνευμένο από την Κομπανία του Σπύρου Αντωνίου στην κορυφή της Μουργκάνας στα πλαίσια της εκδήλωσης "Γράμμα από την Μουργκάνα" από την 2η Γιορτή Πολιτισμού "Μάνα Μουργκάνα"

[ΓούβηςΚουτραμπάνης]

Οι ράχες της Μουργκάνας δεν έπεσαν ποτέ, Δόξα και Τιμή στο ΔΣΕ

[nikoskordas]

είχα την τιμή να γνωρίσω προσωπικά έναν πρώην αντάρτη του ΔΣΕ που στην κατοχή ήταν αετόπουλο της ΕΠΟΝ και μετέπειτα πολέμησε στη μάχη της Μουργκάνας. Συγκλονιζόμουν κάθε φορά που τον άκουγα να μας μιλάει για την αντοχή που δείξαν αυτά τα ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ κάτω από από άθλιες συνθήκες, με ελάχιστη τροφή, πολλές φορές ξυπόλητοι ακόμα και μες τα χιόνια και πραγματικά κατάλαβα ότι ένας στρατός για να νικήσει ή έστω να πολεμήσει γενναία τον αντίπαλο δεν χρειάζεται μόνο τροφή, εφεδρείες, οπλισμό και άλλα, μα χρειάζεται να έχει τον λαό με το μέρος του και να τον στηρίζει στον δίκαιο καινούργιο κόσμο που παλεύει να χτίσει. και ο ΔΣΕ κατάφερε για τρία ολόκληρα χρόνια με πολλές ελλείψεις, χωρίς παπούτσια, με ελάχιστη τροφή, με έλλειψη οπλισμού κυρίως λόγω Βάρκιζας, με έλλειψη εφεδρειών λόγω Μακρονήσου αλλά και λόγω καταναγκαστικής εγκατάλειψης των κατοίκων των χωριών από τον κυβερνητικό στρατό και να έχουν να αντιμετωπίσουν έναν στρατό χρηματοδοτούμενο από Άγγλους και Αμερικάνους και εφοδιασμένο από στρατεύματα αυτών των χωρών (κάτι πλήρως αντισυνταγματικό), μια κυβέρνηση-μαριονέτα των Αμερικανών από όλες τις πολιτικές παρατάξεις και με άφθονο χρήμα από το σχέδιο Μάρσαλ, έναν βασιλιά που αν και πιόνι των Άγγλων μια χαρά τα βρήκε πανεύκολα με τους καινούργιους συμμάχους του και ένα κράτο στελεχωμένο από την αστυνομία και την χωροφυλακή μέχρι τους μεγάλους επιχειρηματίες με πρώην συνεργάτες των ναζί που μέχρι σήμερα οι απόγονοί τους μια χαρά μας κυβερνάνε (βλέπε Μπουραντά, Λάτση, Λαναρά και πολλοί άλλοι). Αυτά και μόνο τα αδιαμφησβήτητα γεγονότα μαρτυρούν ότι ο αγώνας του ΔΣΕ ήταν πέρα για πέρα δίκαιος από την πλευρά του ελληνικού λαού. Ότι ακολούθησε μετά : δολοφονίες, εκτελέσεις, νόθες εκλογές, δολοφονίες συνδικαλιστών, συλλήψεις και φυλακίσεις ανθρώπων του πνεύματος και των τεχνών όπως ο Γιάννης Ρίτσος και ο Κώστας Βάρναλης, εξορίες σε Μακρόνησο, Γυάρο, Άη Στράτη και αλλού, δολοφονία Λαμπράκη, χούντα και προδοσία της Κύπρου από αυτήν, είναι αποτέλεσμα ακριβώς της νίκης του κυβερνητικού στρατού στην περίοδο 46-49 και της ήττας του ΔΣΕ.

[soldout]

Στο 1806 κορυφή της Μουργκάνας α ρε πατρίδα!