Σινε-Συμπόσιο – Soul (Spoilers!)

Ποιο είναι το νόημα της ζωής; Μη ρωτήσετε τζαζίστα γιατί η απάντηση μπορεί να είναι: «hi de hi de hi de ho».
[*Soul – 25/12/2020.*]

INSTAGRAM: @sinesymposio

Κείμενο-παρουσίαση-κινηματογράφηση-μοντάζ: Γιάννης Τζουβελέκης, Σήφης Μάινας.
Intro: Φίλη Ολσέφσκι, Ανδρέας Βακαλιός.

Disclaimer: We do not own any of the featured copyrighted material (photos, trailer footage) and this video's use of copyrighted material falls under fair use/fair dealing. Copyrighted material belongs to the rightful owner.

#cineposium #film #movie #soul #pixar #disney #birth #death #jazz #jamiefoxx #tinafey #meaningoflife #personality #dream #obsession

[AstronautDown]

Ας μιλήσω σα σπουδαγμένος μουσικός λοιπόν λέγοντας ότι, όντως, η απουσία της αμιγώς soul μουσικής ήταν εκκωφαντική! Σχετικά με την αρτιότητα του animation θέλω να πω ότι μου έκανε τρομερή εντύπωση που τα δάχτυλα στο πιάνο ήταν απολύτως πίστα στο τι ακούγαμε, σε βαθμό που υποψιάζομαι ότι έφτιαξαν κάποιον αλγόριθμο που διάβαζε παρτιτούρα κ κινούσε το χέρι/δάκτυλο στο σωστό πλήκτρο. Κ δυστυχώς αυτό απλά έκανε την απογοήτευση ακόμα πιο μεγάλη όταν φτάσαμε στο gig το οποίο αντί να είναι θριαμβευτικό ήταν ένα σύντομο μοντάζ/πετσόκομμα (μάλλον κάποιος executive φοβήθηκε το περιορισμένο attention span…;). Κατά τα άλλα εν πολλοίς με καλύψατε, φίλτατοι.

[stavros.saridakis]

Άλλη μια όμορφη Κυριακή ξεκινά με Σινε-συμπόσιο. Ενδιαφέρουσα ταινία, αλλά όντως αυτό με τα πολλά μέτωπα που λέτε ισχύει, το χάνει λίγο. Άντε, γειά μας.

[tukugr]

Αρχικά νομίζω είναι μια ταινία καθαρά για την gen z. Για όλα αυτά τα παιδιά που δεν ξέρουν πλέον τι θέλουν να κάνουν. Τι αγαπούν. Για ένα παιδί και έφηβο αυτής της γενιάς νομίζω θα κάνει την δουλειά της. Προσπαθεί να κάνει δεύτερο inside out. Αλλά έγινε. Τώρα για στυλ animation απλά το αφήνουμε. Τώρα για το rendering machine της Disney πρέπει να βγάλει τα λεφτά του. Οπότε αυτό θα έχουμε.

[AnatoliStudio]

Και την είδα χθες το βράδυ, τι timing ήταν αυτό! Συμφωνώ ότι η ταινία ασχολείται με μια δύσκολη θεματική και ότι δεν εμβαθύνει όσο θα ήθελα, θα ήθελα να διαχειριστούν λίγο διαφορετικά το "νόημα της ζωής" και να μην το κρατήσουν στο λίγο κλισέ επίπεδο " η ευτυχία βρίσκεται στις μικρές καθημερινές λεπτομέρειες της ζωής που δεν παρατηρούμε". Αγαπημένο μου σημείο στην ταινία είναι ο διάλογος : " Θα έρθω μαζί σου/ Ξέρεις ότι δεν μπορείς/Το ξέρω, αλλά θα έρθω μέχρι εκεί που μπορώ", στο σημείο αυτό φαίνεται τι έχει κερδίσει ο Joe από το ταξίδι του στη διάρκεια της ταινίας.

[PARANOIATV.]

Ωραίο επισόδειο μπράβο νά κάνετε το brother Bear πιστεύω αξίζει

[georgeoiback]

Περισσότερο από τις γαστρονομικες προτάσεις αγαπώ τις αναφορές σε καλλιτέχνες. Θέλω να δω την ταινία για την αναφορά στις μονοκονδυλιες του Πικάσο. Μπράβο σας! Εκτός από το σινεμά είστε γνώστες και της ζωγραφικής (γενικά της ιστορίας της τέχνης).

[Ghostfacek]

Πίτσα, σουβλάκια, πατατάκια, φούλ junk food μενού.... και ενα βραστό αυτό!! Γι αυτο σας γουστάρω τόσο!

[dimitristaskou]

Στην ταινία η αρχή με είχε ενθουσιάσει και από τη πλευρά του animation αλλά και το πώς προχωρούσε η ιστορία. Απλά όσο προχωρούσε με έχανε και λίγο-λίγο η ταινία, κυρίως εκεί που ο πρωταγωνιστής μπαίνει στο σώμα της γάτας και η 22 στο σώμα του πρωταγωνιστή. Κάπου εκεί κατάλαβα πως οι τόσο ωραίες θεματικές δεν θα φτάσουν πολύ ψηλά. Στα πλαίσια αυτά βέβαια, τα πήγε καλά η ταινία, μιας και με άγγιξαν σε κάποιο βαθμό. Αλλά στο τέλος θα συμφωνήσω κι εγώ πως ένιωσα λες και έβαλε τρικλοποδιά στον εαυτό της. Αν το φινάλε ήταν πιο κομψό, ίσως να μην με ενοχλούσε ιδιαίτερα. Αλλά εκεί που λες ότι η ταινία το πάει πολύ ώριμα στο τέλος, εν τέλει καταλήγει πολύ άτσαλα να έχει ολοκληρωτικό happy end. Πολύ όμορφη και ευχάριστη ταινία, απλά λόγω θεματικών θα μπορούσε να φτάσει ακόμη ψηλότερα και δυστυχώς δεν το κάνει. Αυτό είναι το μόνο μου παράπονο από την ταινία.

[Apolloniart]

Ωραία επιλογή για ανάλυση, μπράβο παιδιά άλλη μια φορά!
Πρέπει να ομολογήσω ότι μου άρεσε η ταινία και η θεματική της. Με άγγιξε και κάπως πιο προσωπικά, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία. Καταλαβαίνω γιατί νιώθετε ότι «κλέβει» με το τέλος, όμως να πούμε εδώ ότι ο ήρωας, ο Τζο, είχε κάνει το λάθος να μη "ζήσει" τη ζωή του, να μην την απολαύσει δηλαδή, αλλά ήταν μονίμως σε μια αναμονή. Περίμενε διαρκώς πότε η ζωή του θα γινόταν καλύτερη, σύμφωνα με τους δικούς του όρους για το τι σημαίνει «καλή ζωή». Κατά τη διάρκεια της ταινίας συνειδητοποίησε ότι «καλή ζωή» σημαίνει πολύ περισσότερα πράγματα (και πολύ πιο καθημερινά) από εκείνο το ένα, το ξεχωριστό που ο ίδιος πίστευε, οπότε γι' αυτό στο τέλος του δίνουν μια ακόμη ευκαιρία, ώστε αυτή τη φορά να εφαρμόσει αυτά που έμαθε, να απολαύσει όλα εκείνα που ενώ τα είχε δεν τα είχε απολαύσει ποτέ μέχρι τότε. Η αλήθεια είναι ότι τέτοιου είδους συνειδητοποιήσεις στη ζωή και στον τρόπο που τη ζεις, συνήθως μόνο ένας θάνατος ή μια near-death experience τις φέρνει τόσο έντονα στη σκέψη μας, οπότε θεωρώ πολύ οργανική την επιλογή της θεματικής με αυτή την ιστορία.
Τώρα, ως προς το γιατί χρησιμοποίησαν Jazz και όχι Soul -πολύ έξυπνη παρατήρηση btw. Λόγω ονόματος σαφώς θα κόλλαγε το soul καλύτερα (και η αλήθεια είναι ότι λατρεύω και soul πολύ περισσότερο!) όμως η τζαζ έχει το εξής χαρακτηριστικό: Μπορεί 10 διαφορετικοί μουσικοί να παίξουν το ίδιο τραγούδι και κάθε φορά να νιώθεις ότι ακούς άλλο. Γιατί; Γιατί εκείνη την ώρα προσθέτουν στοιχεία στο τραγούδι σύμφωνα με τη διάθεσή τους, με τη δεδομένη στιγμή, σαν να λέμε δλδ βάζουν την ψυχή τους μέσα στο τραγούδι. Η τζαζ έχει αυτή τη σύνδεση με την «ψυχή», με το συναίσθημα και τη διάθεση που έχει εκείνος που ερμηνεύει το κομμάτι, οπότε θεωρώ ότι μάλλον γι' αυτό την επέλεξαν.

[michaelkonstantas]

ειδα χθες το soul και ανετρεξα κατευθειαν στο βιντεο σας, εξαιρετικο και συμφωνω στα περισσοτερα σημεια!Μιας που αναφερθηκατε στο στυλ του animation θα θελα πολυ να σας δω να σχολιαζετε σαν συνολο ( και ειδικα για το στυλ του animation) το Wolfwalkers της Cartoon Saloon το οποιο το θεωρω εξαιρετικο.

[Savvage_]

Πολύ ωραίο βίντεο παιδιά! Κι εγώ περίμενα κάτι ωριμότερο. Κάπου μέσα στην ταινία ωστόσο πιστεύω πως κρύβεται ένα διαμαντακι για το πώς στην ζωή δεν είμαστε όλοι προορισμένοι για μεγάλοι καλλιτέχνες. Κάποιοι θα γίνουμε οι δάσκαλοι των μεγάλων καλλιτεχνών. Κι αυτό αρκεί.

[Mike-Beyond_Productions]

Συμφωνώ μέχρι τελείας με όσα λέτε στο συγκεκριμένο βίντεο. Προφανώς καλή ταινία (κατ' εμέ δεν έχει αμιγώς κακή ταινία η Pixar), αλλά έχασκε σε πολλά σημεία. Απογοητεύτηκα, γιατί, λόγω marketing κυρίως, περίμενα κάτι τόσο αριστουργηματικό όσο το Inside Out. Προτείνω το Wolfwalkers, για μένα μακράν η καλύτερη animation ταινία της χρονιάς! Με συγκλονιστικό 2D animation και πυκνή αφήγηση!

[ΙάκωβοςΚερασόπουλος]

Καλό το review αλλά καλύτερο το menu εδώ και πολλά επεισόδια!
💙

[thanosarm]

Έκανα το λάθος να πατήσω play έχοντας φασολάκια για μεσημεριανό... Μαντέψτε ποιος παράγγειλε πιτόγυρα.
Εξαιρετικό βίντεο παιδιά και μπράβο σας! Και μόνο που σε σχολιασμό animaion ταινίες αναφέρεστε σε beowulf και terminator προσκυνώ!

[nikolzorzou]

Πόσο δίκιο έχετε για αυτήν την ταινία, είναι στα ίδια μονοπάτια του inside out απλά ειναι κατώτερη

[superman]

το soul απεδειξε οτι οι animated ταινιες δε χρειαζονται απαραιτητα φαντασμαγορικα εφε και δραση ωστε να γινουν αξιομνημονευτες, το soul ειναι απολαυστικοτατο και απλο

[thelitsas]

Όντως τα κάνανε μπάχαλο με τις θεματικές και ειδικά στο τέλος δίνουν τη πιο εύκολη λύση που θα μπορούσαν, κατά τ' άλλα ευχάριστη ταινία άλλα νομίζω η πιξαρ πρέπει να σταματήσει να προσπαθεί κάθε φορά να κάνει κάτι βαθύ γιατί αρχίζει να γίνεται φόρμουλα και δεν αποδίδει πάντα

[taki]

Κι'εγώ είχα ανάμικτα συναισθήματα όταν το είδα και νομίζω πως με τα δικά σας λόγια εκφράσατε πλήρως το γιατί. Σίγουρα περίμενα κάτι καλύτερο από το δημιουργό του Inside Out που θεωρώ την καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων μαζί με τη Φαντασία του Ντίσνεϋ.

[dimitriss]

Συγχαρητηρια!!! Θα τολμησω να εκφερω μια αποψη περι μουσικης (πιανομαι απο την ατακα του Σιφη " αυτοι που παιζουν τζαζ το απολαμβανουν πιο πολυ") Η τζαζ οντας πιο αναρχη και προσωποκεντρικη, ο καθε μουσικος εκφραζεται (ρολαρει) εμπεριεχει την εννοια της ελευθεριας (καταλαβαινετε τα πολιτικο-κοινωνικα της εποχης) σπαει τη στεροτυπικη μουσικη δομη(ρυθμος)=αυτο συνανταμε και στο abient. Εχουμε 2 ειδη λοιπον αναρχα και ατμοσφαρικα! Πιστευω ταιριαζουν καλυτερα με τις κοσμικες θεματικες! Η σοουλ (πολυ σωστα λεει ο Γιαννης) εχει επιρροες γκοσπελ-R&Β κ.α. με εμφαση σε δυνατα φωνητικα-πνευστα και ρυθμο. Αν σκεφτουμε οτι μετα ακολουθει η disco και η ποπ ...η σοουλ μοιαζει σαν μια "ποπ ας πουμε" εκδοχη της τζαζ (βεβαια υπαρχει και η "βαρια" σοουλ ανα περιοχη που επηρεασε το ψυδελικο ροκ-γκοθικ κτλ αλλη κουβεντα αυτη) Οι στιχοι στη γκοσπελ μουσικη περι "θειου" γινονται "γηινοι" στη σοουλ". Σε αντιδιαστολλη λοιπον με το κοσμικο υφος που προειπα. Αλλα...αλλα το βασικο τραγουδι της ταινιας ειναι σοουλ, τα φωνητικα "γκοσπελια" και εχει εχει και στοιχεια τζαζ σε σημεια! Καπως ετσι πιστευω τα παντρευει στη θεματικη, σοουλ-τζαζ-αμπιεντ! Καλη συνεχειααααα!!!

[Naxamena]

Σε γενικές γραμμές, διαφωνώ. Μπορώ να πω ότι το τέλος δε με πείραξε καθόλου, παρά την ευκολία του, αφού με είχε κρατήσει τόσο στη τσίτα η υπόλοιπη ταινία (με τον δικό της τρόπο), που ίσα ίσα αυτή η εύκολη λύση με ευχαρίστησε κιόλας. Θα έλεγα επίσης ότι μου άρεσε που η ταινία δεν είχε κάποιο κλασσικό ακτ που θα προκαλέσει βεβιασμένη συγκίνηση όπως γίνεται συνήθως, αλλά ήταν συγκινητική στο σύνολο της και με τον τρόπο της. Το animation το βρήκα αριστουργηματικό, τη μουσική αδιάφορη. Όσον αφορά την άποψη περί παιδικοτητας της συγκεκριμένης ταινίας, θεωρώ ότι είναι λιγότερο παιδική από κάθε άλλη της Pixar. Δε ξέρω πόσα παιδιά θα μπορέσουν καν να ακολουθήσουν τη ταινία, πόσο μάλλον να τη κατανοήσουν εις βάθος. Γενικά διαφωνώ κάθετα με τον όρο παιδική ταινία για αυτά τα animation. Παιδικό είναι η Πέπα Το Γουρουνάκι, όχι ο Σιδερένιος Γίγαντας ή το Soul (και όλες οι disney-pixar-dreamworks). Εν κατακλείδι, η ταινία μου άρεσε φουλ και δε κάθισα να τη ξεψαχνισω για να βρω προβλήματα της. Τη βάζω σίγουρα στο Top5 της Πιξαρ και ακόμη πιο σίγουρα σε ένα Top10 animations που έχω δει.