Καπνουλούδες - Δημήτρης Γκόγκος 1934

Καπνουλούδες - Δημήτρης Γκόγκος
Δίσκος: Columbia DG 6106
Σύνθεση: Δημήτρης Γκόγκος (Μπαγιαντέρας)
χασάπικο
Αθήνα, 1934

ορχήστρα με μπουζούκι και κιθάρα
______________________________________
Βρε καπνουλού μου έμορφη
σ’ αρέσει το ντουμάνι
κι εμένανε με παρατάς
ρέστονε και χαρμάνη

Όταν σκολάσεις γίνεσαι
μια κούκλα πρώτη, φίνα
και την πουλεύεις πονηρά
στη Βούλα, στη Ραφήνα

Τους μάγκες πάντα προτιμάς
κι όλους τους παραλήδες
μα ζούλα πάντα κυνηγάς
τους έμορφους νταήδες

Και στο φινάλε, πας γλεντάς
με μάγκες στους τεκέδες
γιατί σ’ αρέσει ο μπαγλαμάς
μπουζούκια κι αργιλέδες

____________________________
Το πρώτο τραγούδι του συνθέτη,
επηρεασμένο από τον Μάρκο Βαμβακάρη και την παρέα του,
έχει χασικλίδικες αναφορές αν και είναι γραμμένο
για τις καπνεργάτριες της καπνοβιομηχανίας
του Κεράνη στον Πειραιά.

Ανάμεσα στις καπνουλούδες ήταν και
η κατοπινή του γυναίκα Δέσποινα Αρμπατζόγλου.

Απρίλης 1941.
«Δούλευα στου «Δασκαλά­κη», στο Μαρούσι.
Τότε το με­ροκάματο ήταν πολύ μικρό και
δεν έπρεπε να χάνουμε ούτε μια μέρα.
Τα μάτια μου πονούσαν συνεχώς. Ηξερα ότι είχα γλαύκωμα.

Ετσι, μία μέρα, εκεί που έπαιζα ένα από τα γνωστά μου τραγούδια,
αισθάνθηκα ότι χα­νόταν το κάθε τι από μπροστά μου.
Δεν μπορούσα να κάνω πια τίποτα. Το μοιραίο είχε έλθει.
Από κει κι' έπειτα άρχισε η περιφρόνηση από πολλούς.
Δεν μπορούσαν να βασιστούν πια σε μένα. Εκανα το παν
τότε για να τους αποδείξω το τι αξίζω. Δημιούργησα
τις μεγαλύτερές μου επιτυχίες εκείνη την εποχή
που τραγουδήθηκαν και τραγουδιούνται ακόμη.

Αρχισαν τότε αυτοί που με περιφρόνησαν
να με φροντίζουν κάπως και να με πλησιάζουν,
ποντάροντας, όπως καταλάβαινα στα τραγούδια μου.
Δεν έπαψα ποτέ να παίζω μπου­ζούκι και κιθάρα,
παρ' όλο ότι είχα χάσει το φως μου...."

Δημήτρης Γκόγκος - Μπαγιαντέρας

[sekarius]

Μπαγιαντέρα είναι η ινδική χορεύτρια. Η λέξη μπήκε στο ελληνικό λεξιλόγιο από τη γνωστή οπερέτα ''Μπαγιαντέρα'' του Εμεριχ Κάλμαν. Από εκεί πήρε και το ψευδώνυμό του ο συνθέτης του ρεμπέτικου Δημήτρης Γκόγκος.
Το παρατσούκλι «Μπαγιαντέρας», το πήρε το 1925 όταν διασκεύασε και έπαιξε στο μπουζούκι του κάποια κομμάτια απ' την οπερέτα αυτή, μεταξύ των οποίων και το ομότιτλο τραγούδι.

''Το 1923 διασκεύασα ένα τραγούδι που το λέγαν Μπαγιαντέρα και έκτοτε μου έμεινε το όνομα από τους φίλους μου και μου το καθιέρωσε και η εταιρία.'' - Δ.Γκόγκος

[asimvivastos]

To τραγούδι το έχουν ((περάσει)) στα χασικλίδικα τραγούδια, το 1985 όταν επισκέφθηκα τον αείμνηστο Μπαγιαντέρα στο σπίτι του, και τον ρώτησα για το τραγούδι αυτό, μου είχε πει τόσο ο ίδιος όσο και η επίσης-αείμνηστη -γυναίκα του, η κυρά Δέσποινα, το τραγούδι το έγραψε για την κυρά Δέσποινα που δούλευε τότε στου Παπαστράτου. Αν δεν κάνω λάθος σε νεώτερη ηχογράφηση ((άλλαξε)) τα λόγια του τραγουδιού.

[sekarius]

Ο Δημήτρης Γκόγκος ξεκίνησε τη δισκογραφική του πορεία με 3 τραγούδια:
Πάντα με γλυκό χασίσι, Ήταν άνοιξις και Καπνουλούδες.

Ήταν άνοιξις - Δημήτρης Γκόγκος 1935

Πάντα με γλυκό χασίσι - Δημήτρης Γκόγκος 1935

[sekarius]

ρεμπέτικα Χασικλίδικα:


ρεμπέτικα τραγούδια με θέμα το χασίς και τους τεκέδες.Ηχογραφήθηκαν μέχρι το 1936 και την λογοκρισία που επέβαλε το καθεστώς της 4ης Αυγούστου του δικτάτορα Ιω.Μεταξά.