LABYRYTHMOS-ΞΩΠΑΤΕΡΑΣ :ΨΑΡΑΝΤΩΝΗΣ - ΚΑΛΕΜΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ-ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΙΤΩΡΟΣ

ΞΩΠΑΤΕΡΑΣ - ΙΣΤΟΡΙΚΉ ΜΟΡΦΉ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ.
Στίχοι: παραδοσιακοί
Μουσική:Καλεμάκης Αλέξανδρος

Επαιξαν οι μουσικοί:
Τραγούδι-Απαγγελία: Ψαραντώνης
Αφήγηση: Γιώργος Βιτώρος
Λύρα - Μαντολίνο-Τραγούδι: Αλέξανδρος Καλεμάκης
Κρητικό-Πολίτικο Λαούτο: Αντώνης Σαλούστρος
Κιθάρα- Μπάσο: Φάνης Καλεμάκης
Κρουστά: Μαρία Στεφανάκη

Χορηγία: Ιερά Μονή Οδηγήτριας & Πολιτιστικός Σύλλογος Σίβα"Θέμος Κορνάρος"

Ευχαριστώ θερμά τον Πολιτιστικό Σύλλογο Σίββα "Θέμος Κορνάρος" και την "Ιερά Μονή Οδηγήτριας" για την στήριξη τους . Ιδιαιτέρως ευχαριστώ το ΨΑΡΑΝΤΩΝΗ τον Γιώργο Βιτώρο, τον Αντώνη Σαλούστρο, την κ. Ευα Καπελάκη-Κοντού(αρθρογράφος) και την Ιωάννα Κορνάρου Πρατικάκη{ζωγράφος},για την ευγενική βοήθειά τους στην προώθηση του έργου.

Καλεμάκης Αλέξανδρος.

[cretanseagull]

Η ιστορία του Ξωπατέρα όπως και οι στίχοι που την εξιστορούν είναι πλέον αναπόσταστο κομμάτι της Κρητικής Ψυχής και Ιστορίας, οπότε και το τραγούδι αυτό θα πρέπει να καταλάβει αντάξια την ίδια θέση στις καρδιές των κατοίκων του Νησιού των Θεών, όπως μου αρέσει (και της αξίζει) να αποκαλώ την Κρήτη!
Η Παράδοση στις ημέρες μας δυστυχώς δεν βρίσκει την ανταπόκριση που θα έπρεπε με λιγοστές εξαιρέσεις βέβαια, αφού θα υπάρχουν πάντα Άνθρωποι και Καλλιτέχνες όπως αυτοί που συντέλεσαν στην δημιουργία αυτού του τραγουδιού που με σεβασμό στην Παράδοση της Κρήτης και Ευαισθησία Ψυχής έσκυψαν πάνω του και του έδωσαν πνοή.
Δεν είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς τον Καλλιτέχνη από τον οργανοπαίχτη ο πρώτος βάζει την ψυχή του, την νοημοσύνη και πνευματική καλλιέργειά του, μαζί με την δεξιοτεχνία και την ευαισθησία του για να αποδώσει με σεβασμό στην Μουσική Παράδοση του Τόπου του ένα τραγούδι. Σε αντίθεση με τον δεύτερο που περιορίζεται να παίζει το ίδιο τραγούδι μηχανικά, χωρίς να το αισθάνεται και κυρίως χωρίς τον στοιχειώδη σεβασμό στην Κρητική Παράδοση...
Αν εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη Κρητικοί αντάξιοι των Ενδόξων Προγόνων τους μέσα σε λίγες ημέρες σε αυτό το τραγούδι περιμένω να δω ΑΠΕΙΡΑ λάϊκ.
Ο μοναδικός λόγος που με έκανε να σταθώ να σχολιάσω αυτό το τραγούδι, εκτός φυσικά από την δεξιοτεχνία των συντελεστών του, αληθινοί Γίγαντες της Κρητικής Παράδοσης, είναι το ότι μεγάλωσα ακούγοντας από τον παππού και την θεία μου, μακαρία τους εκεί που βρίσκονται, τους στίχους που μελλοποίησαν οι δύο άξιοι καλλιτέχνες Αλέξανδρος Καλεμάκης και Αντώνης Ξυλούρης (Ψαραντώνης).
Προσωπικά δεν μπορώ να μην τους ευχαριστήσω, όπως επίσης και όλους όσους συνετέλεσαν με οποιονδήποτε τρόπο στο πανέμορφο αυτό αποτέλεσμα!


Ένας Κρητικός από του πολλούς.