L.N.P. - Πλίνθοι και Κέραμοι

Στίχοι, Μουσική, Εκτέλεση: L.N.P.
Ενορχήστρωση, Παραγωγή, Μίξη, Master: Νικόλας Πλάτων (N.P.)

Κιθάρες, κρουστά, ποτήρια, προγραμματισμός, φωνητικά:
Νικόλας Πλάτων

Γυναικεία χορωδία:
Κριτώ Πλάτωνος,
Κατερίνα Μουχταρίδη,
Μαρία Σιγάλα

Εικαστική Σύνθεση και Λογότυπο:
Μαρία Κυρίτση

Στίχοι:

Σύννεφα που φέρνουν μπόρα
κατεβήκαν μουλωχτά.
Θάν΄ προχωρημένη ώρα
και ο νους φτεροκοπά.
Άδειος τοίχος, άηχος ήχος
πούχει πνίξει το Κενό
και «της μοναξιάς το ρύγχος»
απ’ τον στίχο τον παλιό…

Πλίνθοι κέραμοι στο πάτωμα ερριμμένοι ατάκτως,
ένα βιος που διαλύεται επειγόντως κι εκτάκτως,
μυστικά, πόθοι, ψέματα, χαρές και απάτες,
της ζωής απορρίμματα σε σακούλες γεμάτες.
Η ψυχή σου στα άψυχα βρίσκει ύστατο σπίτι
και μ’ εκείνων τα μάτια με κοιτά, με επιπλήττει,
που αποστρέφω το βλέμμα από όσα με φτιάξαν
για να «κλείσω» ταξίδια που οι ψεύτες μου τάξαν…

Βουρκωμένη φεύγει η νύχτα
μην την πάρουν τα ζουμιά.
Με τα μαύρα μόνο πλήκτρα
τα τραγούδια είναι κουτσά.
Σπάει το κύμα, βράχου θύμα,
μα γεννιέται απ’ την αρχή
και θεόρατο επιστρέφει
σ’ ακατοίκητο νησί.

Μοναχό του το χρήμα δεν παράγει ευτυχία,
είναι μάλλον παράγων που εξιτάρει τη βία.
«Ν’ αποφεύγεις», το έγραψαν οι αρχαίοι «την πενία»,
μα εννοούσαν την έλλειψη που οδηγεί στη ληστεία.
Στο μενού των ενήλικων δεν τιμάται η γαλήνη,
«είναι είδος δυσεύρετο» θα σου πούνε εκείνοι,
γι αυτό λίγα παράγγελνε, νάχεις να τα πληρώσεις,
το επιζήμιο φούσκωμα να μη βάλεις σε δόσεις.

«Εκ του μη έχοντος ουκ λάβεις»,
(ένα ακόμα αρχαίο ρητό).
Μέσα σου βαθιά να σκάβεις
‘κει θα βρεις το γιατρικό.
Σπρώξε το έρμα που «δε λέει»
απ’ την πρύμνη στο νερό:
το ελαφρύ καϊκι πλέει
με τον δύσκολο καιρό.

Όλοι λένε ο χρόνος πως εκδίκηση παίρνει
και εκεί που ήταν οι άλλοι τυλιγμένο σε σέρνει,
με σκοινί πούχει πλέξει από μάταιες ελπίδες,
μια σοδειά που φαγώθηκε από σμήνη ακρίδες!
Αν δε θες να σου κάνουν, εσύ πρώτος μην κάνεις,
κι άμα ζεις με εφήμερα και σαν κλέφτης λανθάνεις,
είναι η λήθη χειρότερη πασών καταδίκη,
μαύρο τίμημα εκείνων που αποφεύγουν τη δίκη.

Σπάει το κύμα, βράχου θύμα.
μα επιστρέφει θαλερό
και γεννοβολάει ένα ποίημα
για της μνήμης τον βυθό.
Την ανθρώπινη ιστορία
άνθρωπε να σεβαστείς
γιατί είναι η πορεία
που γοργά ακολουθείς…

[ΞένιαΚάχρη]

Υπέροχο και πάλι! κάνει και για θέατρο! Μπράβο!

[antonios]

Συγχαρητήρια, φίλε Λευτέρη σε όλους σας!

[ΜαριαΠλατωνος]

πολύ ωραίο . ακουγόταν και καλά. άφθαστη η χορωδία. συγχαρητήρια σε όλους και στον Νικόλα φυσικά!

[antonisfotiadis]

Τι όμορφη δουλεία έχετε κάνει!!! Πανέμορφο!!

[alexiaspil]

Είναι πανέμορφο, δυνατό και συγκινητικό. Το χορωδιακό κομμάτι είναι εξαιρετικό. Πολλά μαθήματα.... κρατώ το "ένδον σκάπτε"... Συγχαρητήρια και ευχαριστώ για την "κοινωνία".