02. Tσακισμένες μέρες - Ισόγεια Πειράματα

Показать описание

Στίχοι - Ερμηνεία : TsiLi x Adhlos
Moυσική Παραγωγή : TsiLi
Ηχογράφηση : Isogeia Records®
Μix - Master : Isogeia Records®
©2020. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση από άλλο χρήστη του Youtube.

Adhlos :
Τα έχασα όλα πλέον ψάχνω μόνο χρήματα, με βασανίζουν αναπάντητα ερωτήματα.
Γραφώ δυο στίχους ψάχνοντας για κάποιο στήριγμα , στέλνω ένα μήνυμα ακαθόριστο σαν σφύριγμα.
Βλέπω τα όνειρα μου να πηγαίνουν στράφι και δεν αντέχω πια ουρλιάζω νισάφι,
Η μοναξιά μου με έχει ντύσει στο χρυσάφι, παίρνει το χέρι μου και ό,τι θέλει γράφει.
Ψάχνω εσένα μα εσύ κλείνεις τα αυτιά σου, σου δείχνω τόσα μα στρέφεις αλλού το βλέμμα.
Τα ‘χω χαμένα πες μου τα προβλήματα σου, με βασανίζουν τα μάτια σου τα θλιμμένα.
Μέσα στο γκρι , πικρή η γεύση που αφήνει η μέρα, είναι μικρή η Κυριακή τεράστια η Δευτέρα.
Έρχεται βίαια μυρίζει ρουτίνα , μες την Αθήνα σαν μανιακοί όλοι ψάχνουνε χρήμα.
Θέλω λίγο χρόνο για να σε γνωρίσω θέλω να σε εμπιστευτώ να σου μιλήσω.
Άσε με να είμαι ελεύθερος μην με κρίνεις , έλα κοντά την θλίψη να απομακρύνεις…

TsiLi :
Γράφω για το σήμερα για το χτές για το αύριο
Κι όλοι καλοί μαζεμενοι ειναι μες το δωματιο
Να βγει κατι κι απόψε που ολα είναι γιορτινα
Στο απεραντο ριχνω μια ματια κι είναι κλεφτη
Σα τη ζωη που κανουμε αμαρτανουμε λανθανουμε
Ποιος ξέρει μέχρι που φτάνουμε, πηγαίνουμε.
Γεγονός σημαντικό να καρδιά λειτουργική μα και μυαλό στους γύρω μου να πω κάτι καλό
Αντί να τους σκοτίζω που χέρια σπάνε πάνω σε μούτρα ή στα τριήμερα σερί δουλειά και μουγκά
Άλλοι στη τούφα κι άλλοι έξω δε ζούνε μου πες σου πα μου πες σου πα.
Μέρες σαν κρύα σούπα που δε τη τρως ούτε τη γεύεσαι μέρες που θα θελες να ήσουν άλλος κι οαλ αυτα να μην ανέχεσαι
Μέρες που ντρέπεσαι να πεις πως φτάσαμε ως εδώ πόσα σίδερα στα σιδερά εσύ είσαι ζωντανός.
Φορές που μου πάνε να προσέχω εγώ δε πρόσεχα δε πρόσεχα δε το ξερά
Μες τη κακοτοπιά μπήκα και μπόρεσα να ανταπεξέλθω, το ουσιώδες από το ανούσιο ξεχώρισα, συγχωρέσα όχι γιατί πιστεύω στις θρησκείες τους, γιατί πιστεύω σε μένα κι όχι στις μαλακιες τους
Την ιστορία σκέφτομαι μα ζούμε τώρα πάνω εδώ και θα ναι μια φορά δε θα ναι δυο.
Δε θα αγχωθώ θα ηρεμήσω να καπνίσω να σκεφτώ
Αν τα πράγματα θα γίνουνε καλύτερα για όλους η πρέπει καλύτερος να γινώ εγώ
Να γράψω για να αφυπνίσω, κάτι καλό να σας παρηγορήσω
Που ίσως μόνοι σας να σαστε παρέα με τον τοίχο, τις τσακισμένες μέρες μου απαλύνω με στίχο.