Η οικονομία χρειάζεται διαρθρωτικές αλλαγές

Συνέντευξή μου στην εκπομπή Λόγος Αντίλογος, στο κανάλι ART και την Ελευθερία Κοσμοπούλου.

-Ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα ξεκινά από ένα όραμα που μεταφράζεται σε θέσεις, οι οποίες αφορούν τον κάθε τομέα της ελληνικής κοινωνίας. Το ότι συμφωνείς σε προτάσεις, δε σημαίνει ότι ο λόγος που συμφωνείς σε αυτές τις προτάσεις με τον συνομιλητή σου είναι ο ίδιος. Γίνεται ένας ανταγωνισμός μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος αγνοεί έναν κεντρικό παράγοντα, αν τελικά δηλαδή οι προτάσεις τους θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη της οικονομίας. Τα προβλήματα της οικονομίας είναι διαρθρωτικά. Αν δεν υπάρξει αλλαγή στον τρόπο διοίκησης της χώρας, δεν θα αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο και δεν θα διευρυνθεί η παραγωγική βάση. Για να αλλάξουμε τη διοίκηση, θα χρειαστούν αποφάσεις οι οποίες θα τα βάλουν με το σημερινό πολιτικό σύστημα. Αυτές δεν τις εντοπίζουμε ούτε από το ένα κόμμα, ούτε από το άλλο. Τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν πλέον εθιστεί στην εξουσία και αδυνατούν να ασχοληθούν με το πώς θα μπορέσει η χώρα να πάει μπροστά. Πρέπει να βάλουμε φρένο λοιπόν, στην ανέλεγκτη εξουσία του κεντρικού πολιτικού συστήματος και να μεταφερθούν οι εξουσίες άμεσα εκεί πιο κοντά στον πολίτη και εκεί όπου μπορούν να δημιουργήσουν τοπική ανάπτυξη.
Σε ένα πρόγραμμα, πέρα από τα νούμερα, το πιο σημαντικό είναι το πώς ξεκινάμε, για να φτάσουμε εκεί. Υπάρχει ένα άρθρο του Αλέκου Παπαδόπουλου που θέτει σε αμφισβήτηση ακόμα και την προσπάθεια παραχολογίας των δύο μεγάλων κομμάτων. Αναφέρει πως η ελληνική οικονομία δεν είναι στημένη σε τέτοια βάση, ώστε να μπορεί να νιώθει ο κόσμος ότι αύριο θα ψηφίσει το α ή το β΄ κόμμα και την άλλη μέρα, θα ρέει το χρήμα άφθονο. Πρέπει να είμαστε εγκρατείς και σοβαροί, ώστε να υλοποιήσουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές που χρειάζεται η χώρα και μετά να αποφασίσουμε πώς θα αξιοποιήσουμε τον πλούτο που θα δημιουργήσουμε.

-Από τι υποφέρει σήμερα η ΝΔ και μοιάζει να έχει χάσει την αυτοδυναμία την οποία πριν από λίγο καιρό έλεγε ότι έχει στο τσεπάκι της; Από δύο γεγονότα, τις υποκλοπές και τα Τέμπη, από τα οποία η Νέα Δημοκρατία πληγώθηκε εξαιτίας της ανέλεγκτης εξουσίας της. Δεν είναι φαινόμενο που υπάρχει μόνο στη Νέα Δημοκρατία, τα ίδια κατά καιρούς έχει περάσει και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι η ώρα, όμως, να καταλάβουμε ότι αυτού του είδους η ανέλεγκτη εξουσία, τελικά κάνει κακό σ’ αυτόν που την έχει. Να καταλάβουμε ότι μόνο με αλληλοελέγχους της εξουσίας, μπορούμε να ασχοληθούμε πραγματικά με την ελληνική κοινωνία.

-Μας δίνεται ένας εξαιρετικά σημαντικός ρόλος σε αυτές τι εκλογές, ο ρόλος του καταλύτη. Να αποδείξουμε ότι το πολιτικό σύστημα είναι ώριμο πλέον, να ακολουθήσει την απλή αναλογική και να δοθεί μία λύση και από την πρώτη Κυριακή, αν αυτό είναι εφικτό. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται να έχει και από την άλλη μεριά ανθρώπους οι οποίοι πιστεύουν σε αυτό το σύστημα. Δηλαδή, ο Πρωθυπουργός που θα προκύψει από τις εκλογές πρέπει να είναι κάποιος που, καταρχάς, πιστεύει στην απλή αναλογική. Ο κ. Μητσοτάκης έχει πει, ευθαρσώς, ότι δεν πιστεύει στην απλή αναλογική. Όπως και ο κ. Τσίπρας μιλώντας για Κυβερνήσεις Ηττημένων, ο οποίος δείχνει να μην καταλαβαίνει την απλή αναλογική. Ηττημένος είναι οποιοσδήποτε δεν έχει το 46%. Οπότε, ο Πρωθυπουργός της απλής αναλογικής πρέπει, πρώτον να πιστεύει σ’ αυτήν. Δεύτερον, να έχει τη δυνατότητα σύνθεσης διαφορετικών πολιτικών απόψεων. Και τρίτον, να αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να υπάρχει ένας έλεγχος των εξουσιών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πριν από 4 χρόνια, και εκεί δεν μπορεί να επικαλεστεί τα μνημόνια, δεν ενδυνάμωσε τους θεσμούς, αλλά πολλές φορές δεν τους σεβάστηκε κιόλας. Οι θεσμοί είναι κομβικοί στο να έχουμε μία προοδευτική διακυβέρνηση. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα Επιμελητήρια, οι Συνεταιρισμοί, τα Πανεπιστήμια, πρέπει να φύγουν από τον ασφυκτικό έλεγχο του κράτους, ώστε να έχουμε μια πραγματική προοδευτική διακυβέρνηση. Είναι ώρα αυτό να γίνει συνείδηση όπως και το ότι χωρίς σοβαρούς θεσμούς στην Ελλάδα θα συνεχίσουμε να κυνηγάμε την ουρά μας. Δηλαδή, θα συνεχίσει η χώρα να προσπαθεί να απελευθερωθεί, να κάνει πράγματα και μονίμως θα μένει στάσιμος ο οποιοσδήποτε Έλληνας δημιουργός.
Δεν είναι μόνο λογιστική η προσέγγιση που πρέπει να κάνουμε. Για παράδειγμα, αν άκουγα τους λογιστές μου, θα έπρεπε να έχω κλείσει την εταιρεία μου εδώ και πάρα πολύ καιρό. Η οικονομία χρειάζεται ώθηση και να απελευθερωθούν οι δυνάμεις που έχει πραγματικά. Δεν υπάρχει αντίστοιχο σχέδιο από τα δύο μεγάλα κόμματα, ένα σχέδιο, για παράδειγμα, που να απελευθερώνει τις τόσες οικογένειες που βρίσκονται υπό την ομηρία των κόκκινων δανείων.