Loopy Loop - Ψυχογραφία

preview_player
Показать описание
Στίχοι / Ερμηνεία : Loopy
Παραγωγή : Loop
Μίξη / Mastering : Loop
Artwork : Loopy

Στίχοι:

Είναι πλήρως εγωιστικό μα είναι το εγώ μου
σπρώχνω τον εαυτό μου προς το θάνατο μου
μωρό μου, πως να ξεφύγω απ την φυγόκεντρο μου
στα πλαίσια του νόμου και στα όρια του χρόνου

Είμαι δυο βήματα απ τη τελευταία πτώση
ψάχνω εναν Θεό μπας και γυρίσει να με σώσει
ή εστω κάποιον μες το χάος του μυαλού μου να με νιώσει
απ την λήθη αισθημάτων και κενού έχω βαλτώσει
κομπάρσοι μαζεύτηκαν τόσοι και είναι
η πρώτη φορά που πρωταγωνιστώ στη φθορά
έβαλα τα συναισθήματα σ’ ελεύθερη αγορά
καμία συνεισφορά
κάνω το κομμάτι μου αυτή τη φορά
κι ας πουν ότι θέλουνε χα!
σιχάθηκα του κόσμου τη συμπεριφορά
κοιτάν την βιτρίνα, λιώνουν σαν παγάκια
όπως τα λεφτά του μήνα, καμμένοι απ το χρήμα
καμμένη ρουτίνα, καημένοι, τι μένει;
αναρωτιούνται τι συμβαίνει έχουν θράσος οι βλαμμένοι
θέλουνε χάπια και σεξ, ποτά σε barάκια και στρες
λίγη λαϊκήλα-σαπίλα, λήγει η ζωή σου ξεφτίλα
μη με τραβάς μαζί σου έχω τη δική μου νίλα
και λέει να τα 'χεις με σένα καλά
μη σε νοιάζουν και πολλά πολλά
τα θέλω σου να 'ναι μικρά και εκπληρώσιμα
μετά σου κολλάν ένα “αλλά” τα αναλώσιμα
τα θέλω μου είναι μαλάκα ορόσημα!
ήρθες εσύ να μου πεις πως να ζήσω;
ή κάνεις βήμα πίσω ή θα σε σβήσω
την ψυχοσύνθεση μου μες τον χρόνο θα αναλύσω
την ψυχασθένεια μου μες τον χρόνο θα αμολήσω
ένιωθα πάντα κατώτερο παιδί
κόμπλεξ κατωτερότητας με βάρος στη ψυχή
οι εμμονές μου με καναν να βλέπω μονο γκρί
όχι πως είχαν άδικο, τσιμέντο κυριαρχεί

Είναι πλήρως εγωιστικό μα είναι το εγώ μου
σπρώχνω τον εαυτό μου προς το θάνατο μου
μωρό μου, πως να ξεφύγω απ την φυγόκεντρο μου
στα πλαίσια του νόμου και στα όρια του χρόνου

Είμαστε οι κάπως ευαίσθητοι μέσα σε κόσμο
που επικρατούν οι αναίσθητοι
αν θεωρείς πως είναι μειονέκτημα τότε θυμήσου
πως είμαστε ευέξαπτοι και
δεν είδα την πτώση, απλώς την βιώνω
δέθηκα με οτι δέχτηκα μέσα στο χρόνο
τώρα το αποτυπώνω, ή αυτο θα με σώσει
ή θα με δεις να το σκοτώνω
διαμορφώθηκα απ' οτι στο διάολο πίστεψα
για οτι δεν βρήκα τον χρόνο τον λήστεψα
την κάθε στιγμή μου αχρήστεψα
κοιτώντας το πρόβλημα πίστεψα
βάζοντας τα δικα μου σε δεύτερη μοίρα
σαν να μην έχω ανάγκες λύσεις δεν πήρα
οτι είχα σου το έδωσα στην πρώτη μου γύρα
οι προβληματισμοί σαν νευρωτικό κρατήρα!
Άντε γαμήσου, θρηνώ απ την ανάσταση
βρίσκω την επανάσταση, το ζω μες την διάσπαση
παιδί κατώτερου θεού παιδί από άλλη διάσταση
παιδί απ τα παιδιά που βγήκαν μελαγχολικά
εκείνα που οι σκέψεις τους τρώγαν ζωτικά
εκείνα που με ζήλο πέσαν στα αγχολυτικά
και σαλπάραν σε beatια μπας και νιώσουν γενικά
εκείνα που χαθήκαν μες στις τύψεις
αλλάξανε το δέρμα τους για καμουφλάζ
πεθάνανε μα ζουν σε αναμνήσεις
των σκέψεων που κάνανε κολάζ
τις πραξεις τους μόνιμος μετανιώνουν
και δεν το ξεπερνάνε όσο κολλάς
εθίστηκαν σε ουσίες που σαρώνουν
τις μέρες μας ξεκίνα να μετράς

Είναι πλήρως εγωιστικό μα είναι το εγώ μου
σπρώχνω τον εαυτό μου προς το θάνατο μου
μωρό μου, πως να ξεφύγω απ την φυγόκεντρο μου
στα πλαίσια του νόμου και στα όρια του χρόνου (χ2)
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

συγγνώμη μήπως κάποιος ξερναει λεπίδες? δύναμη!

StivKon