Πέντε Έλληνες στον Άδη - Παπαϊωάννου Γιάννης

Five Greeks in Hades (underworld) PAPAIOANOU JOHN
PENTE ELLINES STON ADI «Άδης» - GIANNIS PAPAIOANOY - REBETIS
Ιωάννης Παπαϊωάννου (συνθέτης) - Κώστας Μάνεσης (στιχουργός) - [Πρώτη Εκτ. είναι με τον Οδ. Μοσχονά το 1947]
*Ο Γιάννης Παπαϊωάννου (δεκ. '60) τραγουδάει με μοναδικό τρόπο το "Πέντε Έλληνες στον Άδη" !!!!!
Δίσκος Nina Rec. ‎(Greece) N - 24817 (Vinyl, 7", 45 RPM)

Το τραγούδι αυτό γράφτηκε με αφορμή ένα περιστατικό που έγινε το Ιανουάριο του 1941 στο βουνό Τόμορι. Η ιταλική επίθεση με όλμους στο φυλάκιο όπου πολεμούσε ο Παπαϊωάννου ως δεκανέας προκάλεσε τον ακαριαίο θάνατο πέντε συνπολεμιστών του, ενώ ο ίδιος σώθηκε με σοβαρά τραύματα στα πόδια....

*Στη δεκαετία του '60, τραγούδησε (ηχογράφησε) με μοναδικό τρόπο το "Πέντε Έλληνες στον Άδη" και το "Βγήκε ο Χάρος να ψαρέψει", αποδεικνύοντας πως το ρεμπέτικο δεν συνάδει με τις γυαλιστερές, στρογγυλευμένες φωνές, αλλά έχει τα δικά του όπλα, δυναμική και έκφραση που διέθεταν ο Μάρκος και ο Παπαϊωάννου και λιγοστοί ακόμη της γενιάς τους που διασώθηκαν στα νεότερα χρόνια...

ανταμώσαν ένα βράδυ
Και το γλέντι αρχινάνε
κι όλα γύρω τους τα σπάνε

Με μπουζούκια, μπαγλαμάδες
τρέλαναν τους σατανάδες
Κι από κέφι ζαλισμένοι
χόρευαν οι κολασμένοι

Στο ρωμαίικο τραγούδι
κάηκε το πελεκούδι
*και φώναζαν από πάνω(ου)
γειά σου ρε Παπαϊωάννου !!!..

*(Κι όλοι φώναζαν αράδα
να μας ζήσει η Ελλάδαααα !!!!!...)

Γιάννης Παπαϊωάννου ή μπάρμπα-Γιάννης ή Ψηλός (18/01/1913 Κίος, Μ. Ασίας -- 03/08/1972 Αθήνα)
by MPOYZOYKI KAI MPOYZOYKSIDES!!!!
Bouzouki - laika rebetika - songs of Greece - Greek songs
Παλιά & Σπάνια Λαϊκά - Ρεμπέτικα - παλιές φωτογραφίες
Λαογραφία Ελλάδα - Μπουζουξήδες - Γνήσιο Αστικό Λαϊκό Τραγούδι..

[Romeo_GR]

Ενα απο τα πεντε καλυτερα ελληνικα τραγουδια ολων των εποχων!!

[jennykaroumpali]

Το τραγούδια αυτό γράφτηκε με αφορμή ένα περιστατικό που έγινε το Ιανουάριο του1 941 στο βουνό Τόμορι. Η ιταλική επίθεση με όλμους στο φυλάκιο όπου πολεμούσε ο Παπαϊωάννου ως δεκανέας προκάλεσε τον ακαριαίο θάνατο πέντε συνπολεμιστών του, ενώ ο ίδιος σώθηκε με σοβαρά τραύματα στα πόδια....

[ΑντώνιοςΤσελεπής]

ελπιζω να περνας καλα εκει που εισαι παππουκα μου, μου λειπεις....χαιρετισμους στα υπολοιπα μπαρμπαδια εκει...με αγαπη, το εγγονι σου!!!

[alteregokt]

καπεταν Νικο αφιερωμενο...να περνας καλα εκει που βρισκεσαι τωρα!!ο εγγονος σου, Αντωνης.

[elisabethkalia]

Για τον παππου μου ρε τον πεθαμενο που τον αγαπουσα πολυ το αγαπημενο του ηταν για παρτη του αφιερωμενο

[arilou]

Συγκλονιστική ερμηνεία!
Ασυζητητί η καλύτερη!!!

[svgbr]

Τραγούδι ασύλληπτο από κάθε άποψη, η ερμηνεία του μπαρμπα Γιάννη εδώ μοναδική, κανείς δεν μπορεί να το πεί έτσι.
Θάνο στο 0:22 πιθανότατα είναι Ν. Μάθεσης αντί του Κ. Μάνεση που γράφει η φωτό.

[ΓΕΛΑΜΑΝΤΟΥ]

ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΥΜΝΟΣ! ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ Η ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΡΜΠΑ-ΓΙΑΝΝΗ.ΜΠΡΑΒΟ ΘΑΝΟ.

[LondonPower]

Aπό τη μπάλλα στο μπουζούκι
Παπαϊωάννου Γιάννης.
Eίχα από μικρός το πάθος του αθλητισμού και της μουσικής. Tότε άρχισα να παίζω μπάλλα. Ήμουνα καλός τερματοφύλακας, έπιανα τη μπάλλα με ένα χέρι κι έβγαζε «βυζί»! Γι’ αυτό λέω ότι οι συνάδελφοί μου σήμερα είναι όλοι καλύτεροι από μένα. Kι ο Mάρκος, κι ο Tσιτσάνης, κι όλοι. Aλλά αθλητής σαν κι εμένα και ψαράς δεν είναι κανείς τους! Στο ψάρεμα εγώ έχω τέχνη. Mεγάλωσα μες στη θάλασσα κι είχα δάσκαλο το Zέπο, τον καλύτερο ψαρά του κόσμου! Ποιος όμως είναι και καλύτερος κυνηγός από μένα; Kανείς!
     Tέλος η πρώτη ομάδα που έπαιξα ήταν η Πέρα-Kλουπ, στις Tζιτζιφιές. Έπαιξα λίγο. Aυτά. Tα ξέρουνε οι γείτονες, γιατί από το 1922 δεν έφυγα από τις Tζιτζιφιές. Mετά ο Aντωνάκος, που ήταν φίλος μου, έπαιζε μπακ στον «Φαληρικό». Aυτός με πήρε στην ομάδα. Έπαιξα κι εκεί λίγο, γιατί έπαθα ζημιά. Παίζαμε μια φορά με κάτι ξένους από κάτι πολεμικά καράβια. Στο παιχνίδι αυτό ήρθε σε κάποια στιγμή η μπάλλα μέσα στην περιοχή μου και εξόρμησα να την πιάσω. Ένα θηρίο έπεσε επάνω μου και κοψομεσιάστηκα. Ήμουνα αναίσθητος. Πήγα στο σπίτι και έπεσα στο κρεββάτι. Ήμουνα χάλια. Tο πρωί δεν μπορούσα να σηκωθώ να πάω στο γιαπί. Kατουρημένος όλος μέχρι το λαιμό και το στρώμα τα ίδια. Φοβόμουνα και τη γριά μη με πάρει πρέφα. Έμεινα στο κρεββάτι πολύ καιρό, η γριά χάλαγε τον κόσμο. Όταν έγινα καλά, ήρθαν κάτι φίλοι μου από την ομάδα να με πάρουν πάλι. H γριά τούς έδιωξε. Eγώ ήθελα να παίζω, η γριά όχι. Kάθε μέρα γινόταν καυγάς τρικούβερτος.
     Tέλος της είπα για να σταματήσω τη μπάλλα, θα μου πάρεις ένα μαντολίνο! Δέχτηκε και την άλλη μέρα κατεβήκαμε στον Πειραιά στη μάντρα του ηλεκτρικού σταθμού, που ήταν κάτι παραγκάκια που έκαναν όργανα και μου αγόρασε ένα μαντολίνο. Στη γειτονιά μας καθότανε μια κοπέλα που έπαιζε μαντολίνο, λεγόταν Eλένη, κι αυτή μου έδειξε τις θέσεις. Tο ντο-ρε-μι. Tις ελεύθερες ώρες μου, μετά την οικοδομή, έπαιζα μαντολίνο. Tα άρπαζα όλα γρήγορα. Έριξα όλο το πάθος μου στη μουσική. Aφού έμαθα καλά, πήρα μετά μια κιθάρα. Eκεί πια ήταν η ιστορία, έπαιζα χαβάγια. 
     Eίχαμε κάνει ένα γκρουπ ωραίο, πέντε-έξι και κάναμε καντάδες στη γειτονιά. Eίχα όμως γίνει εργολάβος καλός, κάθε μέρα γινόμουνα και πιο καλός. Έπαιρνα δουλειές δικές μου και κονόμαγα πολλά λεφτά. Πήρα και μια καλή δουλειά στον Iππόδρομο με έναν φίλο μου, που βγάλαμε πολλά λεφτά. Πήραμε εργολαβία το σουβάντισμα της πρώτης θέσεως, τις κερκίδες, με οχτώ δραχμές το μέτρο. Kονόμησα. Kαλή δουλειά, αλλά η κιθάρα-κιθάρα. Tα μεσημέρια πήγαινα σε μια ταβέρνα, στου Γκινόπουλου, στις Tζιτζιφιές κι έτρωγα. Aκούστε λοιπόν, πώς πήρα το μπουζούκι και πώς έγινα Παπαϊωάννου: Ένα μεσημέρι καθόμουνα στην ταβέρνα αυτή κι έτρωγα. Ήμουνα με τα ρούχα της δουλειάς. Άκουσα ένα δίσκο που είχε βγάλει στην Aμερική ο Xαλκιάς. Ήταν ένας μεγάλος δίσκος αμερικάνικος και από τη μια είχε ένα σόλο Mινόρε και από την άλλη ένα σόλο ζεϊμπέκικο. Mόλις το άκουσα τρελλάθηκα. Σηκώθηκα να διαβάσω το δίσκο και είδα το όνομα του Xαλκιά. Έγραφε Γιάννης Xαλκιάς. Ήταν το «Mινόρε του Tεκέ». Tρέλλα!! Tέτοιο πράμα, τέτοιο σόλο δεν πρόκειται να ξαναγεννήσει η φύση. Kανείς δεν ξανάγραψε τέτοιο. Aυτό το σύμβολο, πράγμα απλησίαστο από όλο τον κόσμο.
     Aμέσως άλλαξα γνώμη κι είπα θα πάρω μπουζούκι. Φούντωσε το μυαλό μου, δεν το χόρταινα να το ακούω. Eίχα ακούσει κι άλλους δίσκους που ερχόντουσαν τότε από την Aμερική. Aλλά δεν μου έκαναν καμμιά εντύπωση, γιατί ήταν μονότονοι. Aυτός ο δίσκος με πείραξε. O Γκινόπουλος είχε στην ταβέρνα του ένα μπουζούκι κρεμασμένο και το ’παιρνε καμμιά φορά ο γερο-Γκινόπουλος ο Aντρέας κι έπαιζε. Πριν να πάρω το δικό μου το πήρα κι έπαιξα. Πήγα λίγες φορές και το ’παιρνα κι έπαιζα. Eίδα ότι δεν με κούραζε να το μελετάω και μια μέρα κατέβηκα στον Πειραιά κι αγόρασα ένα δικό μου. Λεφτά είχα, είπαμε είχα εργολαβίες και είχα ψιλά στη καβάντζα. Tο πήρα και το πήγα σπίτι. Ποιος είδε Θεό και δεν φοβήθηκε! Mε έπιασε η μάνα μου στο μονότερμα. Πάρτο, φύγε, αλήτη, εγκληματία, παλιάνθρωπε, και τα λοιπά. Mπουζούκι, μούλεγε, έφερες εδώ πέρα, να σηκωθείς να φύγεις, και δος του τα ίδια και τα ίδια. Mε έδιωξε. Έδιωξε η μάνα το παιδί για το μπουζούκι! Λες και ήταν φονικό όργανο. Kακόμοιρο όργανο, πόσα δεν τράβηξες κι εσύ μαζί με εμάς; Άσχετα αν σήμερα αυτό το όργανο το έκαναν μπαλλαρίνα, όπως και τα λαϊκά τραγούδια. Tι να κάνω, λοιπόν, το πήγα σε μιανού φίλου το σπίτι και το έκρυψα. Πήγαινα κάθε μέρα και μάθαινα, αλλά στα πεταχτά και κρυφά. Πούλησα παραμύθι στη γριά ότι τόδωσα πίσω. Στο σπίτι του φίλου μου γινόταν η μελέτη μου. Aυτό το όργανο με τράβαγε. Eίναι άσχημος νταλκάς αυτό το παλιόξυλο!
     Tότες, εκείνα τα χρόνια, κατέβαιναν στις Tζιτζιφιές δυο γεροντάκια κι έπαιζαν μπουζούκι. Tότες δεν είχε βγει ακόμα στη δουλειά ούτε ο Mάρκος. Mπουζούκι έπαιζαν κι άλλοι, αλλά ερασιτεχνικά. Στη Δραπετσώνα έπαιζε Γιοβάν-Tσαούς ―αυτός είχε ένα περίεργο μπουζούκι όμως― και έπαιζε αλά Tούρκα. Aργότερα τον γνώρισα. Aυτός έπαιζε μπουζούκι από παλιά από την Tουρκία. Kαλός άνθρωπος, ήσυχος, παίζει σε ένα τραγούδι μου, το 1938.

[ΑντώνιοςΤσελεπής]

ενταξει, τι αλλο μπορει να ψαξει κανεις...ψηλος.γιγαντας!!!σε ευχαριστουμε μπαρμπα γιαννη...

[andreascitro]

εδω τραγουδαει η ψυχη κι οχι η φωνη ! γι αυτο δε μπορει ΚΑΝΕΙΣ αλλος να το αποδωσει ετσι !

[ikossap]

Γεια σου Μπαρμπα Γιάννη με την φωνάρα σου!!!

[ΓιώργοςΘηβαίος-υι]

ΑΝΤΡΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΑ ΧΩΡΕΒΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΛΕΙΠΗ

[georgiosrontziokos]

mpravo file mou katapliktiko komati!! mpravooo!!!

[kyriakosevripidou]

Εθνικός ύμνος των Ελλήνων είναι το τραγούδι

[hwghfhf]

ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ετσι γλενταμε κ το χαρο κοροιδευουμε μαζι μας ειναι κ ας μας πολεμανε

[DiattonBlues]

Εντάξει! Δε χρειάζεται κανείς να ψάχνει περισσότερο! Αυτά είναι τα καλύτερα Ζεμπέκικα!...

[tompagianteras]

ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΖΕΜΠΕΚΙΚΟ Η ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΜΟΥ ! ΠΙΣΩ ΡΕ ΨΕΥΤΟΜΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΓΛΥΚΟΥ ΝΕΡΟΥ !!! ΓΕΙΑΣΟΥ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ ΜΕΓΑΛΕ ΔΑΣΚΑΛΕ ΚΑΙ ΜΑΓΚΑ ΤΟΥ ΛΑΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ ΜΑΣ !!!

[kerasole]

Πολυ καθαρη εκτελεση! ειναι η αυθεντικη??

[setobrownstone]

Θάνο, βάλε και τα λόγια της συγκεκριμένης εκτέλεσης (εννοώ πως αλλάζουν σε άλλες εκτελέσεις τα λόγια) στην περιγραφή. Μην ψάχνουμε να τους βρούμε.