Κατοχιανό Μοιρολόι

Показать описание

Στην Κατοχή Μεσολογγίου στην επαρχία κάτω Ξηρομέρου,βρήκα την θειά Βασίλω(88 ετών),τρανή μοιρολογίστρα της περιοχής και μια απ'τις τελευταίες.Η Βασίλω μοιρολόγησε την ανιψιά της που αυτές τις μέρες κλείνει ένα χρόνο απ'τον θάνατο της και με πόνο ψυχής αποτυπώνει τα αισθήματα της γι'αυτήν.Στην συνέχεια μας είπε αρκετά μοιρολόγια που είχε πει σε συγγενείς της και χωριανούς στο παρελθόν,ένα πραγματικά ζωντανό μνημείο..Όταν της ζήτησα να μου μοιρολογήσει, αρνήθηκε αρχικά λόγω της θλίψης της αυτές τις μέρες για την ανιψιά της,αλλά αφού κουβεντιάσαμε λίγο για την ζωή της,μόνη της μου ζήτησε να πει το παρακάτω μοιρολόι... H Βασίλω μέσα απ’ το μοιρολόι αυτό, φανερώνει τις στενές σχέσεις του γάμου με τον θάνατο. Αφού αναφέρεται στην κήδευση της ανιψιάς της με χαρακτηριστικά του γάμου, ονοματίζοντας τον θάνατο χαρά και καλώντας τον κόσμο να φέρει νερό για να ετοιμάσουν την νύφη για τον γάμο της με τον θάνατο. Μάλιστα τους καλεί να βγουν και να σαρώσουν (σκουπίσουν) τα στενά και να στρώσουν τα γεφύρια για να περάσει η λυγερή που χάνεται, όπως ακριβώς θα συνέβαινε σε μια πομπή γάμου (πατινάδα).Ύστερα η ίδια αναφέρεται στους νεκρούς, θέτοντας το άστοχο βέβαια ερώτημα, «μην είναι ποτάμια ριζιμιά(θεμελιωμένα), δέντρα ξεριζωμένα…» που εμποδίζουν εκείνους που πέθαναν να έρθουν πίσω στους δικούς τους.
Να ευχαριστήσω τον καλό φίλο Νίκο Πλακίδα,για την αμέριστη βοήθεια του και την φιλοξενία του στην περιοχή καθώς και για τις πολύτιμες πληροφορίες που προσέφερε στην έρευνα μου.
Καταγραφή-δημοσίευση:Θάνος Κώτσης