filmov
tv
Όταν ήμασταν στον πόλεμο (Greek Folk/ Λαικο) (Acoustic)

Показать описание
Το τραγούδι «Όταν ήμασταν στον πόλεμο» είναι σε φάση παραγωγής και αποτελεί πρωτότυπη δημιουργία του Kolce. Γραμμένο με έντονο συναισθηματικό φορτίο και βαθύ συμβολισμό, είναι εμπνευσμένο από τους Κοζάκους, τη γενναιότητα, τις απώλειες και τη σιωπηλή εσωτερική μάχη που κουβαλούν οι πολεμιστές.
Η σύνθεση συνδυάζει παραδοσιακό επικό ύφος με σύγχρονη μουσική αισθητική, μεταφέροντας τον ακροατή σε μια άλλη εποχή — γεμάτη φωτιά, τιμή και μνήμη.
Στοιχοι
[1η Στροφή]
Όταν ήμασταν στον πόλεμο,
Κάθε καρδιά μιλούσε σιωπηλά,
Για εκείνη που άφησε πίσω,
Ή για τη γυναίκα, τη γλυκιά.
[2η Στροφή]
Κι εγώ φυσικά μπορούσα να σκεφτώ,
Καθώς κοιτούσα τη φωτιά,
Που απ’ το τσιγάρο μου ανέβαινε,
Καπνός γαλάζιος, σαν όνειρο μακρινό.
[3η Στροφή]
Κι έτσι θυμήθηκα ξανά,
Πως κάποτε μου είχες πει ψέματα,
Πως η καρδιά σου πια δεν ήταν δικιά μου,
Την έδωσες αλλού, σαν να ‘ταν τίποτα.
[4η Στροφή]
Μα εγώ δεν σκεφτόμουν τίποτα,
Μονάχα κάπνιζα βαθιά,
Καπνό πικρό από την Ανατολή,
Και άφηνα τον πόνο να σωπά.
[5η Στροφή]
Εμπιστοσύνη έχω μόνο στη σφαίρα,
Που ξέρει πού να βρει τον εχθρό,
Και φέρνει λύτρωση βαθιά,
Σε κάθε αδερφό μου που πολεμά...
[6η Στροφή]
Όταν θα είμαστε πάλι στον πόλεμο,
Θα καβαλήσω το μαύρο μου άτι,
Να συναντήσω τις σφαίρες στο πεδίο,
Χωρίς να φοβάμαι τη στιγμή.
[7η Στροφή]
Μα φαίνεται πως δεν είναι η ώρα μου,
Ο θάνατος δε με παίρνει ακόμα,
Και πάλι το άλογό μου με σώζει,
Μέσα απ’ τις φλόγες με σηκώνει...
[8η Στροφή]
Αλλά η φωτιά μένει στην ψυχή μου,
Μαζί με τη σιωπή των νεκρών,
Και κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ,
Ακούω τους φίλους που χάθηκαν εδώ...
#laiko #laikorebelika #greekmusic #greece #ellinika
Η σύνθεση συνδυάζει παραδοσιακό επικό ύφος με σύγχρονη μουσική αισθητική, μεταφέροντας τον ακροατή σε μια άλλη εποχή — γεμάτη φωτιά, τιμή και μνήμη.
Στοιχοι
[1η Στροφή]
Όταν ήμασταν στον πόλεμο,
Κάθε καρδιά μιλούσε σιωπηλά,
Για εκείνη που άφησε πίσω,
Ή για τη γυναίκα, τη γλυκιά.
[2η Στροφή]
Κι εγώ φυσικά μπορούσα να σκεφτώ,
Καθώς κοιτούσα τη φωτιά,
Που απ’ το τσιγάρο μου ανέβαινε,
Καπνός γαλάζιος, σαν όνειρο μακρινό.
[3η Στροφή]
Κι έτσι θυμήθηκα ξανά,
Πως κάποτε μου είχες πει ψέματα,
Πως η καρδιά σου πια δεν ήταν δικιά μου,
Την έδωσες αλλού, σαν να ‘ταν τίποτα.
[4η Στροφή]
Μα εγώ δεν σκεφτόμουν τίποτα,
Μονάχα κάπνιζα βαθιά,
Καπνό πικρό από την Ανατολή,
Και άφηνα τον πόνο να σωπά.
[5η Στροφή]
Εμπιστοσύνη έχω μόνο στη σφαίρα,
Που ξέρει πού να βρει τον εχθρό,
Και φέρνει λύτρωση βαθιά,
Σε κάθε αδερφό μου που πολεμά...
[6η Στροφή]
Όταν θα είμαστε πάλι στον πόλεμο,
Θα καβαλήσω το μαύρο μου άτι,
Να συναντήσω τις σφαίρες στο πεδίο,
Χωρίς να φοβάμαι τη στιγμή.
[7η Στροφή]
Μα φαίνεται πως δεν είναι η ώρα μου,
Ο θάνατος δε με παίρνει ακόμα,
Και πάλι το άλογό μου με σώζει,
Μέσα απ’ τις φλόγες με σηκώνει...
[8η Στροφή]
Αλλά η φωτιά μένει στην ψυχή μου,
Μαζί με τη σιωπή των νεκρών,
Και κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ,
Ακούω τους φίλους που χάθηκαν εδώ...
#laiko #laikorebelika #greekmusic #greece #ellinika