Είκοσι οχτώ χρόνια STYLE 100!!!! Και συνεχίζουμε….

Είναι 1992 και είναι μια ακόμα περίεργη και έντονη χρονιά για την Ελλάδα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη (Κωνσταντίνου) ασχολείται με την ονομασία της ΠΓΔΜ και ο Αντώνης Σαμαράς χτίζει το πολιτικό του προφίλ εισηγούμενος να μη γίνει δεκτή ονομασία με τον όρο ή παράγωγο την Μακεδονία. Πεθαίνει αιφνιδιαστικά ο Αντώνης Τρίτσης. Έρχεται τότε το γκλάμουρ και μας σώζει από τους προβληματισμούς με την Μαρινα Τσιντικίδου να στέφεται Μις Ευρώπη και να χρίζεται εθνική ηρωίδα περίπου, ενώ τους Άγγλους απασχολεί το καυτό θέμα Κάρολος Νταίανα και ο χωρισμός τους.

Ποικιλία στη χρονιά, ποικιλία και στον τύπο της εποχής .Το λεγόμενο «ελεύθερο ραδιόφωνο», έχει κάνει την εμφάνιση του και τώρα , που είναι 1992 ανθίζει, ενώ ,ετοιμάζονται και τα πρώτα μη κρατικά κανάλια.

Μέσα σε όλα αυτά, στην ανατολική άκρη της Ελλάδας, επίσης συμβαίνουν πράγματα μακριά από το κέντρο, χωρίς να παύουν όμως να είναι «κεντρικά»γεγονότα. Ετσι μια μέρα του Μαΐου, στην Ετιά, στήνεται μια μεγάλη κεραία και εδώ στην νοτιοανατολική ζώνη της χώρας , με επίκεντρο τη Σητεία, η περιοχή αποκτά φωνή για να μπορεί να πει, να απαντήσει, να ρωτήσει,να θέσει θέματα, να ενημερώσει και να ενημερωθεί. Και φυσικά, να πει τραγούδια. Πολλά τραγούδια, αλλά με στιλ ξεχωριστό.

Γεννιέται λοιπόν ο STYLE 100. Νέος και για αυτό και αυθάδης και αναιδής,όπως πρέπει να είναι ο νέος για να αμφισβητήσει τον παλιό και να επιχειρήσει να πάει ένα, έστω,βήμα παρακάτω, θέλει από το ξεκίνημα του να βάλει τους όρους του παιχνιδιού σε άλλη βάση. Ανοιχτός στον κόσμο και την άποψη, ανοιχτός στη συνεργασία, πρόθυμος στους εναλλακτικούς, σταθερός στην υπεράσπιση των σιωπηλών μειονοτήτων, βέβαιος για την διάθεση του, τουλάχιστον, να κινηθεί ανεξάρτητος. Και είναι έντονες περίοδοι αυτοί, και σε τοπικό επίπεδο , το να προσπαθείς να είσαι απέναντι και σε απόσταση ασφαλείας είναι δύσκολο. Μερικές φορές είναι και επώδυνο.

Αρχίζει να μιλά ο STYLE .Τα στούντιο, τα μικρόφωνα, η κονσόλα, τα πικ απ, ο δίσκοι και οι κασέτες (τότε). Άνθρωποι μπαίνουν , αναλαμβάνουν εκπομπές, συναντιούνται με άλλους που ενδιαφέρονται για το μέσο, χτίζονται παρέες που βγαίνουν έξω και κάνουν εκπομπές εκεί, μέσα στον κόσμο και μαζί του-τα ατελείωτα ολονύχτια live από τη «Γιορτή της Σουλτανίνας».

Πολιτική,πολιτισμός,υγεία , τα δημοτικά μας πράγματα και τα πιο ωραία λαϊκά, ποπ, ροκάκια αλλά και τζαζ και κλασική , όλα «έτρεξαν «από δω και συνάντησαν τους ανθρώπους της Σητείας, τη Κρήτης, της Ελλάδας και όλων των πόλεων του κόσμου όπου υπάρχουν ακροατές που ενδιαφέρονται για τον τόπο που άφησαν πίσω τους ή άκουσαν από τους γονείς και τους παππούδες.

Αυτός ήταν και είναι ο στόχος. Οι συναντήσεις . Αλλιώς, δεν υπάρχει λόγος. Είναι πολλές, και ευτυχώς υπάρχει πλούσιο καταγεγραμμένο υλικό στο αρχείο του Μανώλη Δασκαλάκη. Αντί οποιασδήποτε άλλης γιορτής για τα γενέθλια του σταθμοί, αποφασίσαμε να «ανεβάζουμε»κάθε μέρα της εβδομάδας, ένα βίντεο από τότε, παλιά. Πρόσωπα άλλης εποχής (και αισθητικής ) που έρχονται να συνάδουν το σήμερα. Και το αύριο , που θα συνεχίσει να καταγράφει ο STYLE 100.

Το συνοπτικό βίντεο εδώ, έχει επενδυθεί μουσικά με το τραγούδι , αφιερωμένο στη Σητεία, της Ελένης Περινού «Κει στην άκρη αυτού του κόσμου» που ερμηνεύει ο Βασίλης Σκουλάς από το τελευταίο cd της δημιουργού «Στην άκρη αυτού του κόσμου»