filmov
tv
Ο ΜΑΓΟΣ - Μάνος Ελευθερίου

Показать описание
Από τον δίσκο "Κάψτε το σπίτι"
Ερμηνεία: Αναστασία Έδεν
Μουσική: Άρης Βλάχος
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Ο μάγος
Θα σας διαβάσω ένα έμμετρο παραμύθι για το μάγο.
Στους βρώμικους καιρούς που ζω
βρήκα ένα μάγο να με σώσει
νόμιζα πως θα με γλιτώσει
αφού για φως πάντα διψώ.
Ζούσε μακριά στην ερημιά
Ευδόκιμος ονομαζόταν
μήτ' έτρωγε μήτε κοιμόταν
τ' αστέρια είχε κληρονομιά.
Στους πονηρούς λοιπόν καιρούς
με μίσος και με ατιμία
μόνο η Παντοδυναμία
θα μ' έσωζε απ' τους εχθρούς.
Μα είτε δεν είχα πια φωνή
είτε μακριά βρισκόταν πάντα
δε μ' άκουγε μες την κατάντια
γιατί είχα στο λαιμό σκοινί.
Σ' αυτό το μάγο προσπαθώ
τα βάσανά μου να διαβάσω
μα πώς και να τον πλησιάσω
και πώς να του προσευχηθώ.
Πολλές μου 'δώσαν συμβουλές
μου 'πε κι ο Γιάννης ο Βαρβέρης
“καλά, δεν έμαθες, δεν ξέρεις,
πως όλα αυτά είν' υπερβολές,
πως λόγια είναι θεατρικά
να ρίχνουνε στα μάτια στάχτη,
πως όλα είναι αυταπάτη
και ηθοποιοί και σκηνικά;”
Πήρα το δρόμο το δρομί
το μάγο για να συναντήσω
κάτι μπορούσα να κερδίσω
να φύγω απ' την καταδρομή.
Χιλιάδες ήταν στη σειρά
κι άλλες χιλιάδες προχωρούσαν
κρατώντας δώρα, αιμορραγούσαν
του μέλλοντός μου τα φτερά.
Κι εγώ είχα μόνο μια ψυχή
στο μάγο για να τη δωρίσω
το σώμα μου να υπερασπίσω
σ' αυτή την άγρια εποχή.
Και μας μυρίζαν σα σκυλιά
Μαρά, Δαντόν και Ροβεσπιέροι
ποιος μάγος άραγε θα φέρει
σκόνες, ενέσεις και φιλιά.
Μα πού είν' ο μάγος;
Πού η ζωή;
Γέμισε ο τόπος μας αγχόνες,
αλήτες και απατεώνες
στην κόλαση, μας πάν' γραμμή.
Κι εσένα που είχα ονειρευτεί
πως ήσουν μάγος, είχες μάγια,
φίλτρα του έρωτα βοτάνια,
μ' άφησες κι έχω κουραστεί.
Γι' αυτό κι εγώ δε σε ζητώ
σταμάτησα να σε γυρεύω
δεν ξέρω πια να ζητιανεύω
και να μετρώ τι είναι σωστό.
photo-video: Katerina Arvaniti
Follow Anastasia Eden
Ερμηνεία: Αναστασία Έδεν
Μουσική: Άρης Βλάχος
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Ο μάγος
Θα σας διαβάσω ένα έμμετρο παραμύθι για το μάγο.
Στους βρώμικους καιρούς που ζω
βρήκα ένα μάγο να με σώσει
νόμιζα πως θα με γλιτώσει
αφού για φως πάντα διψώ.
Ζούσε μακριά στην ερημιά
Ευδόκιμος ονομαζόταν
μήτ' έτρωγε μήτε κοιμόταν
τ' αστέρια είχε κληρονομιά.
Στους πονηρούς λοιπόν καιρούς
με μίσος και με ατιμία
μόνο η Παντοδυναμία
θα μ' έσωζε απ' τους εχθρούς.
Μα είτε δεν είχα πια φωνή
είτε μακριά βρισκόταν πάντα
δε μ' άκουγε μες την κατάντια
γιατί είχα στο λαιμό σκοινί.
Σ' αυτό το μάγο προσπαθώ
τα βάσανά μου να διαβάσω
μα πώς και να τον πλησιάσω
και πώς να του προσευχηθώ.
Πολλές μου 'δώσαν συμβουλές
μου 'πε κι ο Γιάννης ο Βαρβέρης
“καλά, δεν έμαθες, δεν ξέρεις,
πως όλα αυτά είν' υπερβολές,
πως λόγια είναι θεατρικά
να ρίχνουνε στα μάτια στάχτη,
πως όλα είναι αυταπάτη
και ηθοποιοί και σκηνικά;”
Πήρα το δρόμο το δρομί
το μάγο για να συναντήσω
κάτι μπορούσα να κερδίσω
να φύγω απ' την καταδρομή.
Χιλιάδες ήταν στη σειρά
κι άλλες χιλιάδες προχωρούσαν
κρατώντας δώρα, αιμορραγούσαν
του μέλλοντός μου τα φτερά.
Κι εγώ είχα μόνο μια ψυχή
στο μάγο για να τη δωρίσω
το σώμα μου να υπερασπίσω
σ' αυτή την άγρια εποχή.
Και μας μυρίζαν σα σκυλιά
Μαρά, Δαντόν και Ροβεσπιέροι
ποιος μάγος άραγε θα φέρει
σκόνες, ενέσεις και φιλιά.
Μα πού είν' ο μάγος;
Πού η ζωή;
Γέμισε ο τόπος μας αγχόνες,
αλήτες και απατεώνες
στην κόλαση, μας πάν' γραμμή.
Κι εσένα που είχα ονειρευτεί
πως ήσουν μάγος, είχες μάγια,
φίλτρα του έρωτα βοτάνια,
μ' άφησες κι έχω κουραστεί.
Γι' αυτό κι εγώ δε σε ζητώ
σταμάτησα να σε γυρεύω
δεν ξέρω πια να ζητιανεύω
και να μετρώ τι είναι σωστό.
photo-video: Katerina Arvaniti
Follow Anastasia Eden