Poetic - Ξόδεμα (2011)

ΞΟΔΕΜΑ

καλημερα, κανε πιο περα
μικρυνε ο χωρος και μου κλεβεις τον αερα
κι αφου ξερεις πως εγω δεν αλλαζω ροτα
γυρνα αλλιως ρε, παρ' το οπως πρωτα
για οπου ξενοιαζουν ματσο τα βλαμμενα
σε μερη γνωστα χιλιοπερπατημενα
και αν φοβασαι πως θα χασεις το δρομο τους
ακολουθησε τη μποχα απο το χνωτο τους
εγω εφτιαξα βαθια κοσμο αλλο
κι αν θυμασαι καποτε εκανα σινιαλο
σε ταξιδι απ' τη fiera ως την αλλη ακρια
εκει που οι φιλοι ανταμωνουνε με δακρυα
και φοβομουν να σου πω για τα μελλουμενα
απ' τη σταχτη ξεπηδουσαν τα χρωστουμενα
ενα προς ενα τα σκορπουσε ο αερας
κι αλλαζαν εστιες με το φως της μερας
και το μηνυμα τσαμπα το μηνυμα
οταν το παιρνει ενας μοιαζει ασηκωτο το τιμημα
και απλα ολοι οι αλλοι σιγονταρουν ενα τελος
και σιγοσβηνουν στο ελος

σκορπιστηκαμε πολυ, παρα πολυ
και ενω γουσταραμε το απλο παιδεψαμε
καναμε ονειρο φονια να μοιαζει φυλακη
και τη φωτια μας παλι μπερδεψαμε
σκορπιστηκαμε πολυ, παρα πολυ
και ενω γουσταραμε ρολους γειωσαμε
καναμε ονειρο φονια να μοιαζει φυλακη
και απο το ξοδεμα κατι δε σωσαμε

καθε φορα που μου' λεγες πως με καταλαβαινεις
σου εδινα απο το χρονο μου να ανασαινεις
σ' εσπρωχνα με βια να διωξεις τα καταλοιπα
εφτιαχνα για σενα σεναρια ακαταλληλα
εκανα προσπαθεια να καταλαβεις που ειμαι
βαρεθηκα με ψευτικα λογια να αδικουμαι
κι αν θιγεσαι παρε το αλλο μονοπατι
με βλεπεις χρονια μονο διαβατη
ετσι ξεπληρωσα και αυτο ειναι το τιμημα μου
εγω τα γυρισα ολα τα δανεικα μου
βρηκα κρυψωνα για λιγο μεσα στη σκοτια
γυρισα ομως στο καλεσμα απ' τη φωτια
σε βρηκα να ψαχνεις παλι τ' ονομα σου
δεν εμπιστευεται κανεις τα τρεμογονατα σου
μεσα σου εχεις βουνα αμφιβολιες
και βγαζεις κομπλεξ φτιαχνοντας ιστοριες
ψαχνω αληθειες να σου δωσω να γουσταρεις
φτιαχνω αληθειες να σου δωσω να ραπαρεις
καποτε αρνηθηκες πως ησουν διαβαταρης
ομως δεν κρατησες στο τελος κατι να ρεφαρεις

stixoi : Poetic & Radical
parousiash, diggin' & programming: Poetic