ΕΔΕΚ Μνημόσυνο πεσόντων κατά το πραξικόπημα 15ης Ιουλίου 1974 & τουρκική εισβολή 15.7.18

Η ΕΔΕΚ ΤΙΜΑ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 1974
ΕΘΝΙΚΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ
Tην εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους:
ο Υπάτος Αρμοστής Κυπρου κ. Ευριπίδης Ευρυβιάδης,
ο Ελληνοκύπριος Βουλευτής Παμπός Χαραλάμπους,
ο πρόεδρος Εθνικής Κυπριακής Ομοσπονδίας Χρίστος Καραολής,
η Αναπλ. Προέδρου ΕΔΕΚ, Μ. Βασιλειάδου,
αντιπρόσωποι των παραρτημάτων πολιτικών κομμάτων της Κύπρου στο Λονδίνο,
και αντιπρόσωποι όλων των οργανώσεων

15 Ιουλίου 2018
Αποσπάσμα από την Ομιλία της Αναπλ. Προέδρου ΕΔΕΚ, Μ. Βασιλειάδου, στο μνημόσυνο πεσόντων πραξικοπήματος και εισβολής 1974 στην Εκκλησία της Παναγίας στο Woodgreen στο Λονδίνο στις 15 Ιουλίου 2018
Κυρίες και κύριοι,
Έχουμε τη τύχη και την ατυχία ταυτόχρονα, να έχουμε καταγωγή από ένα νησί που βρίσκεται στην καρδιά πολλών, στην παράνομη και άνομη όρεξη άλλων, στην δια επιβολής δύναμης και στρατού κατοχική παρουσία άλλων και στην κυρίαρχη κατοχή εδάφους εντός της κρατικής οντότητας κάποιων άλλων.
Αυτοί όλοι οι «άλλοι» έχουν χώσει τα νύχια τους και νέμονται δικαιώματα ή καραδοκούν ως γύπες να αρπάξουν τη λεία τους από το μικρό νησί μας, τη Κύπρο, όχι διότι τους ενδιαφέρει η ευημερία των νόμιμων κατοίκων του νησιού, ούτε διότι θέλουν να έχουν κάποια εκτάρια γης παραπάνω. Αυτό, που μας κάνει πολυπόθητους είναι η κρατική μας οντότητα, η Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης και λόγω των δικαιωμάτων της που απορρέουν από το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, ελέγχει κρίσιμα σημεία στον εναέριο και θαλάσσιο χώρο που τη περιβάλλει, δηλαδή στην Αποκλειστική της Οικονομική Ζώνη και στο FΙR.
Η Τουρκία δεν εγκατέλειψε ποτέ τον στόχο της να ελέγξει ολόκληρη τη Κύπρο, στόχο που κατέγραψε και τροχοδρόμησε από το 1957 , όταν ανέθεσε στον Νεχιτ Ερίμ να ετοιμάσει στρατηγικό σχεδιασμό για την κατάληψη όλης της Κύπρου. Σχεδιασμός τον οποίο ακολουθεί και του οποίου τους στόχους επιδιώκει και δυστυχώς για εμάς, πετυχαίνει , μέχρι και αυτή τη στιγμή που μιλούμε.
Σημαδιακός ήταν ο Ιούλης του 1974, Κατά τον φίλο ποιητή Κυριάκο Τριχινά:
«Θύμησες έρχονται και φεύγουν κάθε Ιούλη στο μυαλό, φρικτές εικόνες γυροφέρνουν στης προδοσίας το γιαλό. Μπήκε ο Ιούλης και άρχισε η βαρυχειμωνιά, τα χελιδόνια χάθηκαν, άδειασε και η φωλιά».
Λιτά και περιεκτικά ο ποιητής μεταφέρει την εικόνα. Αναπόφευκτα τέτοιες μέρες η πληγή που παραμένει ανοιχτή 44 χρόνια, κάθε Ιούλη γίνεται και πιο βαθιά και αιμάσσουσα. Για όλους εμάς, που κάθε πρωί αντικρίζουμε τη σημαία του κατακτητή στον λαξεμένο Πενταδάκτυλο και για όλους εσάς που σαν προδομένα χελιδόνια αφήσατε τη φωλιά σας για να χτίσετε φωλιές σε άλλα χώματα, περιμένοντας την ώρα της κάθαρσης.
Σταθερός γεωστρατηγικός στόχος της Τουρκίας είναι η δημιουργία Τουρκικού τόξου για να ελέγχει την Ανατολική Μεσόγειο που είναι μια περιοχή με ιδιαίτερη γεωστρατηγική σημασία λόγω των ενεργειακών πηγών της Μ. Ανατολής και της Βορείου Αφρικής και των θαλασσίων συγκοινωνιών, λόγω της διώρυγας του Σουέζ.
Ο κατακτητής στη νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων επιχειρεί να μετατραπεί σε περιφερειάρχη με διεθνή εμβέλεια, να ενσωματώσει την Κύπρο ως τμήμα του ζωτικού του χώρου, και ω τραγικό, εισπράττοντας ταυτόχρονα εύσημα για δήθεν εποικοδομητική στάση.
Το δε θύμα, σύρεται στο εδώλιο του κατηγορούμενου γιατί αρνείται να προσυπογράψει την εθελούσια διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και να νομιμοποιήσει τα κατοχικά τετελεσμένα.
Γιατί δεν δέχεται να καταστεί δεύτερης κατηγορίας μέλος της Ε.Ε., να απεμπολήσει πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα, να νομιμοποιήσει τον εποικισμό και να προσυπογράψει τον αφελληνισμό πατρογονικών εστιών.
Και εμείς πιστοί και ταπεινοί προσκυνητές, συναντιόμαστε φέτος, εδώ, στο WoodGreen, εδώ που χτυπά δυνατά η καρδιά των Κυπρίων Ελλήνων της διασποράς και 44 χρόνια μετά από την Τουρκική εισβολή και τη συνεχιζόμενη κατοχή, αποτίουμε φόρο τιμής σε όλα τα παιδιά μας που αψηφώντας τους μεγάλους και δυνατούς, έδωσαν τον μεγάλο αγώνα για να έχουμε εμείς σήμερα το δικαίωμα να διεκδικούμε με αξιοπρέπεια την συνέχεια της κρατικής μας οντότητας, να έχουμε φωνή- ως κράτος μέλος- εντός των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να μπορούμε να προχωρούμε στο ενεργειακό μας σχεδιασμό και να συνάπτουμε συμφωνίες με τα κράτη της περιοχής και με ενεργειακούς κολοσσούς.