Hekîm Sefkan -Dîrok Fon Müzik / Lawe Roje

Fon müzikleri montaj ile uzatılmıştır internette böyle uzun hali bulunmamaktadır.

İnstagram : @lawe_roje

[ozqurkaya]

We çend sêpî vegirtin ser vê axê
Çend bi hust di benîhovîtiya we de xeliyan
Ji lêdana qundarên tivîngên we
Çend dayikan berên xwe avêtin
Pêçekên çend zarokan bûne kefen
Pir serî hatin jêkirin
Û gelek caran em bi deste we hatin kuştin, ey harno!

Ji bir nabe geliyê zilan
Temberiyên hinekirî, newala qesaban
Bedenên di erdê de çandî
Bêrikên tije xwê, di canê zavan de
De bistirên şikeftno, çîrokên bê dawî

Destê dîrokê girêdan, roj qedexe kirin
Serdestî dane şevê
Şevên bi sa û tarî û dirêj
Zarokan ‘hewidiyên’ xwe nas kirin
Û welatê min termekî tevizî, li ser axeke ziwa, tî û qelişî

Di ser ezmaneki şil û bê rehm
Neqirîskên dawî lê didan dilên guvaştî
Û qertelên birçî govenda mirinê dirêsan
Û xwîn dikeliya

Tîna Herana germ, derguşa pêxemberan
Lorand zarokekî ser hişk
Ne jiyana heyî, ne mirin qebûl nekir
‘Bi arama bapîre xwe, e yî bê kurma xwarî’ mezin bû
Di çilê tûj de gul û gulçîn çand
Cot kir axa li ber mirinê
Bi ken kir rûyên zeximî
Yên bineliyê navbera herdu çavan

Pîr bibûn êdî gurên boz
Oraora wan li çiya û bajaran
Li derve û hundir
Gazî kirin hevkarên xwe
Torinên xwediyên destanên hovane,
Yên daristanên Wietnamê
Û psmamên qesabên sebra Kuşatîla
Û cîranên tirsonek

Werin em li hev par bikin, bikujin, tune bikin
Îro dora min e, û sibe hûn in
…Û hatin ‘araswanê’ mafên gura

Ey qehpe dinya tu çi dikî?!
Ma bi paçên gemarî awirên bazî têne veşartin
Ma zendên ku behçê azadiyê avdane
Bi kelepçên zingargirtî têne girêdan
Ma şêr di qefesa de hiltên ey bêbext dinya

De werin ey harno werin
Perçe perçe bikin canê min
Lê bizanibin
Şîrê ku min mêtiyê, yê jiyanê ye
Êdî hew bi min kare mirin

Ma li Qamişlo
Li Silêmaniyê
Li Ormiyê
Li Amed
Li nav çar dîwarên bêbext

Û li xerîbiyê
Bi sedan can çima şewitîn?
Ey wehşên bê însaf
Hûn nikarin roja me tarî bikin

Hêviya min xwişk û birayê min in
Bilind bikin dîwarên lêkirî
Av bidin kulîlkên çandî
Keda hostayê mezin e
Xwêdana dê û bavên me
Psmam û dotmamên çeleng e

Do bi darvekirin şêxên me
Daliqandin pîrên me
Li çarçîra bê deng hiştin dilê me
Û îro jî girêdidin dest û cavên apê me

Ey giravê nebêje ez perçeyek im ji xwezayê,
Nekeve hetka bêbextan
Ew dijminên xwezayê ne jî
Ma daristan ma ne li welatê min

Hîna bi milyonan mirov ber bi xwe venekşîne

Û tu ey dîrok
Ez bi serê xwe sund dixwim
Ez ê êdî nehêlim tu tenê reş bimeşî
Ez ê derawestînim
Hêvî li dora min e

[turkeydata]

We çend sipi wegirtin liser wi axe çend hust dibeni hovitiya wede geliyan ji  lêdana qelîyan qumtarê tıvıngên we

 We çend dayikan beren xwe avitim peceken çend zarokan bune kefen pir seri hatin jekirin u gelek caran

Em bi desten we hatin kuştin eyy hamno ji bir nabe geliyen Zilan temberiyen henne kiri  nawala kasaban

Bedenen di erdede çandi  beriken tije xwey di canen zavande de bistiren jikeftno .iroken bê dawi

 Destê dîrokê girêdan, roj qedexe kirin serdestî dane şevê şevên bi sa û tarî û dirêj zarokan ‘hewidiyên` xwe nas kiri

Û welatê min termekî tevizî, li ser axeke ziwa, tî û qelişî di ser ezmaneki şil û bê rehm neqirîskên dawî lê didan dilên guvaştî

Û qertelên birçî govenda mirinê dirêsan û xwîn dikeliya

Tîna herana germ derguşa pêxemberan lorand zarokekî ser hişk Ne jiyana heyî, ne mirin qebûl nekir

Bi arama bapîre xwe e yî bê kurma xwarî` mezin bû di çilê tûj de gul û gulçîn çand cot kir axa li ber mirinê

Bi ken kir rûyên zeximî yên bineliyê navbera herdu çavan pîr bibûn êdî gurên boz oraora wan li çiya û bajaran

Li derve û hundir gazî kirin hevkarên xwe torinên xwediyên destanên hovane,

Yên daristanên wietnamê û psmamên qesabên sebra kuşatîla û cîranên tirsonek

Werin em li hev par bikin bikujin tune bikin iro dora min e û sibe hûn in û hatin  araswanê mafên gura

Ey qehpe dinya tu çi dikî  ma bi paçên gemarî awirên bazî têne veşartin ma zendên ku behçê azadiyê avdane

Bi kelepçên zingargirtî têne girêdan ma şêr di qefesa de hiltên ey bêbext dinya de werin ey harno werin

Perçe perçe bikin canê min lê bizanibin şîrê ku min mêtiyê, yê jiyanê ye êdî hew bi min kare mirin

Ma li Qamişlo li silêmaniyê li ormiyê li Amed li nav çar dîwarên bêbext

Û li xerîbiyê bi sedan can çima şewitîn ey wehşên bê însaf hûn nikarin roja me tarî bikin

Hêviya min xwişk û birayê min in bilind bikin dîwarên lêkirî av bidin kulîlkên çandî keda hostayê mezin e

Xwêdana dê û bavên me psmam û dotmamên çeleng e do bi darvekirin şêxên me daliqandin pîrên me

Li çarçîra bê deng hiştin dilê me û îro jî girêdidin dest û cavên apê me ey giravê nebêje ez perçeyek im ji xwezayê

Nekeve hetka bêbextan ew dijminên xwezayê ne jî ma daristan ma ne li welatê min7

www.umudayuruyenler.net