filmov
tv
Πανεύτυχος - Τάσος Φραγκαναστάσης

Показать описание
ΖΑΝ ΜΩΡΕΑΣ (Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος)
Ο Έλληνας που διέπρεψε στα γαλλικά Γράμματα
Ο Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 15 Απριλίου 1856. Ο πατέρας του Αδαμάντιος ήταν εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ο δε ομώνυμος παππούς του, ηπειρώτικης καταγωγής, βρήκε ηρωικό θάνατο κατά την Εξοδο του Μεσολογγίου. Η μητέρα του Παρασκευή Γιουρδή ήταν εγγονή του Υδραίου ναυάρχου Τομπάζη. Γι’ αυτούς τους τίτλους ο ποιητής αισθανόταν περήφανος.
Το 1978 εκδίδει την ποιητική του συλλογή Τρυγόνες και έχιδναι η οποία είναι τρίγλωσση : ποιήματα στη δημοτική και στην καθαρεύουσα με στίχους ρομαντικούς αλλά και νέους, καθώς και ποιήματα στα γαλλικά.
Στον «Πρόλογο» ο ποιητής γράφει :
…παρά τη θέλησή μου, τα χείλη μου ψιθυρίζουν
Τα σφυρίγματα των φιδιών και το τραγούδι των τρυγόνων.
Με αυτή τη συλλογή, την οποία τυπώνει σε ηλικία μόλις 22 ετών και παρόλη την επανάληψη τυπικών ρομαντικών θεμάτων, όπως η αγάπη στη σελήνη ή η ερωτική οδύνη, έφερνε πραγματικά κάτι νέο : μια ουσιαστικότερη βίωση της ζωής και μιαν ελαφριά επικούρεια αντίληψη του κόσμου. Ο Παπαδιαμαντόπουλος θέλησε έτσι να αποχαιρετίσει την εφηβεία του και να συγκεντρώσει τα καλύτερα ποιήματα που είχε γράψει αυτήν την περίοδο. Η πρόθεσή του αυτή φαίνεται καθαρά στον «επίλογο» :
… θα βρεις εδώ
Τα τρελά χρόνια της πρώτης νιότης μου,
Τις χίμαιρες (τους έρωτες) μιας απλοϊκής καρδιάς
Το μίσος μου, την πλήξη μου, τις επιθυμίες μου, τις ελπίδες μου.
Σε αυτή τη μοναδική συλλογή που έγραψε ελληνικά σκηνοθετεί όπως είπε ο Παλαμάς, «ένα συναπάντημα χεριών : στίχοι που θυμίζουν Ραγκαβή και Παπαρρηγόπουλο, τη γλώσσα του Βαλαωρίτη, τη Νεοελληνική Μυθολογία του Πολίτη, τον Baudelaire και το δημοτική τραγούδι…»
Το τραγούδι ΠΑΝΕΥΤΥΧΟΣ στην ποιητική συλλογή του Jean Moreas έχει τίτλο ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ . Ο Τάσος Φραγκαναστάσης πρόσθεσε το ρεφραίν “ Πανεύτυχος αυτός που σε θωρεί, τρισόλβιος αυτός που σ' αντικρύζει, ημίθεος αυτός που σ' αγαπά κι αθάνατος που σ' έχει και σ' ορίζει” και άλλαξε τον τίτλο σε ΠΑΝΕΥΤΥΧΟΣ.
Όλη η ποιητική του συλλογή Τρυγόνες και έχιδναι υπάρχει στον παρακάτω σύνδεσμο
Το θεατρικό του έργο «Ιφιγένεια» παίχθηκε με μεγάλη επιτυχία στο Παρίσι, στο θέατρο Οντεόν στις 10 Δεκεμβρίου 1902, στο αρχαίο θέατρο της Οράγγης στις 24 Αυγούστου 1903 και στο Παναθηναϊκό Στάδιο στην Αθήνα το 1904. Στον ομώνυμο ρόλο τη λαμπρή την εποχή εκείνη ηθοποιός Λουίζ Συλβαίν. Οι κριτικοί χαιρετίζουν με ενθουσιασμό και το θεατρικό του έργο ένας μάλιστα δεν διστάζει να μιλήσει για τις τρεις Ιφιγένειες : του Ευριπίδη, του Ρασίν και του Μωρεάς.
Αυτός ο ευαίσθητος ποιητής έγινε στις μέρες του το ίνδαλμα της γαλλικής νεολαίας του Quartier Latin, εκπλήσσοντας τους πάντες με τα αποφθέγματά του.
Τιμήθηκε με το παράσημο του της Λεγεώνος της Τιμής και ανακηρύχθηκε «Πολίτης της Πόλεως των Παρισίων».
Αναχώρησε για την Αιώνια Ανατολή στο Παρίσι στις 30 Απριλίου 1910, ενώ η σορός του αποτεφρώθηκε σύμφωνα με την τελευταία επιθυμία του.
Περισσότερα για τον Jean Moreas θα βρείτε στον σύνδεσμο
Ο Έλληνας που διέπρεψε στα γαλλικά Γράμματα
Ο Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 15 Απριλίου 1856. Ο πατέρας του Αδαμάντιος ήταν εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ο δε ομώνυμος παππούς του, ηπειρώτικης καταγωγής, βρήκε ηρωικό θάνατο κατά την Εξοδο του Μεσολογγίου. Η μητέρα του Παρασκευή Γιουρδή ήταν εγγονή του Υδραίου ναυάρχου Τομπάζη. Γι’ αυτούς τους τίτλους ο ποιητής αισθανόταν περήφανος.
Το 1978 εκδίδει την ποιητική του συλλογή Τρυγόνες και έχιδναι η οποία είναι τρίγλωσση : ποιήματα στη δημοτική και στην καθαρεύουσα με στίχους ρομαντικούς αλλά και νέους, καθώς και ποιήματα στα γαλλικά.
Στον «Πρόλογο» ο ποιητής γράφει :
…παρά τη θέλησή μου, τα χείλη μου ψιθυρίζουν
Τα σφυρίγματα των φιδιών και το τραγούδι των τρυγόνων.
Με αυτή τη συλλογή, την οποία τυπώνει σε ηλικία μόλις 22 ετών και παρόλη την επανάληψη τυπικών ρομαντικών θεμάτων, όπως η αγάπη στη σελήνη ή η ερωτική οδύνη, έφερνε πραγματικά κάτι νέο : μια ουσιαστικότερη βίωση της ζωής και μιαν ελαφριά επικούρεια αντίληψη του κόσμου. Ο Παπαδιαμαντόπουλος θέλησε έτσι να αποχαιρετίσει την εφηβεία του και να συγκεντρώσει τα καλύτερα ποιήματα που είχε γράψει αυτήν την περίοδο. Η πρόθεσή του αυτή φαίνεται καθαρά στον «επίλογο» :
… θα βρεις εδώ
Τα τρελά χρόνια της πρώτης νιότης μου,
Τις χίμαιρες (τους έρωτες) μιας απλοϊκής καρδιάς
Το μίσος μου, την πλήξη μου, τις επιθυμίες μου, τις ελπίδες μου.
Σε αυτή τη μοναδική συλλογή που έγραψε ελληνικά σκηνοθετεί όπως είπε ο Παλαμάς, «ένα συναπάντημα χεριών : στίχοι που θυμίζουν Ραγκαβή και Παπαρρηγόπουλο, τη γλώσσα του Βαλαωρίτη, τη Νεοελληνική Μυθολογία του Πολίτη, τον Baudelaire και το δημοτική τραγούδι…»
Το τραγούδι ΠΑΝΕΥΤΥΧΟΣ στην ποιητική συλλογή του Jean Moreas έχει τίτλο ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ . Ο Τάσος Φραγκαναστάσης πρόσθεσε το ρεφραίν “ Πανεύτυχος αυτός που σε θωρεί, τρισόλβιος αυτός που σ' αντικρύζει, ημίθεος αυτός που σ' αγαπά κι αθάνατος που σ' έχει και σ' ορίζει” και άλλαξε τον τίτλο σε ΠΑΝΕΥΤΥΧΟΣ.
Όλη η ποιητική του συλλογή Τρυγόνες και έχιδναι υπάρχει στον παρακάτω σύνδεσμο
Το θεατρικό του έργο «Ιφιγένεια» παίχθηκε με μεγάλη επιτυχία στο Παρίσι, στο θέατρο Οντεόν στις 10 Δεκεμβρίου 1902, στο αρχαίο θέατρο της Οράγγης στις 24 Αυγούστου 1903 και στο Παναθηναϊκό Στάδιο στην Αθήνα το 1904. Στον ομώνυμο ρόλο τη λαμπρή την εποχή εκείνη ηθοποιός Λουίζ Συλβαίν. Οι κριτικοί χαιρετίζουν με ενθουσιασμό και το θεατρικό του έργο ένας μάλιστα δεν διστάζει να μιλήσει για τις τρεις Ιφιγένειες : του Ευριπίδη, του Ρασίν και του Μωρεάς.
Αυτός ο ευαίσθητος ποιητής έγινε στις μέρες του το ίνδαλμα της γαλλικής νεολαίας του Quartier Latin, εκπλήσσοντας τους πάντες με τα αποφθέγματά του.
Τιμήθηκε με το παράσημο του της Λεγεώνος της Τιμής και ανακηρύχθηκε «Πολίτης της Πόλεως των Παρισίων».
Αναχώρησε για την Αιώνια Ανατολή στο Παρίσι στις 30 Απριλίου 1910, ενώ η σορός του αποτεφρώθηκε σύμφωνα με την τελευταία επιθυμία του.
Περισσότερα για τον Jean Moreas θα βρείτε στον σύνδεσμο
Комментарии