Δωμάτιο της Κρίσης - Ποιός έχει κάνει το καλύτερο & ποιός το χειρότερο πιάτο στη σημερινή δοκιμασία;

Στον κορυφαίο διαγωνισμό μαγειρικής, καταξιωμένοι σεφ αναζητούν τον Έλληνα TOP CHEF, που θα κερδίσει το μεγάλο έπαθλο και μία θέση στα διασημότερα εστιατόρια του κόσμου. Συναρπαστικές δοκιμασίες, απρόβλεπτες αποστολές και εντυπωσιακά πιάτα έρχονται στο πιο ανατρεπτικό και απαιτητικό show.

[ΧρήστοςΜαρκόπουλος-ει]

Αμιγώς μαγειρικό παιχνίδι - διαγωνισμός το οποίον,
εξ όσων είμαι σε θέση να καταλάβω,
προσπαθεί να επιβιώσει σε μια σκληρή μάχη τηλεθέασης ενώ έχει εκείνα τα απαραίτητα στοιχεία, τα ενδιαφέροντα συστατικά για παρακολουθηση επάνω στην "πεπατημένη" ιδέα επί της οποίας έχει "στηθεί" κι αυτή δεν είναι άλλη παρά της μαγειρικής είτε εστίασης.

Όμως παρ' όλα αυτά εν τούτοις δεν δελεασε το κοινό, δεν εξιταρισε, δεν "ταρακούνησε" τον θεατή, δεν τον έπεισε ως φαίνεται και τόσο προκειμένου να τον προσελκύσει κατατασσοντας αυτόν τον κόσμο στο σταθερό "πΕΛατειακο" τμήμα που σημαίνει πως για κάποιο λόγο δεν έπεισε ενώ είχε λόγους να το κάνει ή τΕΛος πάντων δεν είχε λόγους να αποθαρρύνει.

Αρα κάτι φταίει γι' αυτό.

Τι θέλω να πω : Ότι σε σύγκριση με αντίστοιχο "ανταγωνιστικο" τηλεοπτικό θέαμα εστίασης το οποίο,
κακά τα ψέμματα,
σάρωσε τα πρόσφατα χρόνια με την υψηλή θέαση του η προβολή αυτού εδώ του διαγωνισμού δείχνει σαν ένα πιάτο, εκείνο το φαγητό, σαν μια τροφή από την οποία απουσιάζει το... αλάτι!

Τουτέστιν απουσιάζει ο συναισθηματικος παράγων ο οποίος κάνει το κοινό να γελά, να θυμώνει, να απογοητεύει, να λυπάται, να εξιταρεται με κάποιον τρόπο ώστε πέραν από την στεγνη/στυγνή επαγγελματική ιδέα (όπως φαντασία στα υλικά, στους τρόπους μαγειρέματος, στις ταχύτητες κτλ) ωραία όλα αυτά αλλά όμως η απουσία του ψυχοπνευματικου κόσμου (παικτών, κριτών ίσως κ.α.), δηλαδή η ΕΛλειψη όσων έθεσα παραπάνω να είναι η ειδοποιός διαφορά, εκείνο το δευτερεύον όμως σημαντικο κομμάτι μιας επιτυχημένης θέασης να είναι ακριβώς και το μυστικό που δεν μαγνητισε αυτή η ψυχαγωγική σειρά οπαδούς - κοινό παρ' όλον ότι το έπαθλο (100.000), βραβείο είναι ένα μεγάλο δέλεαρ από μόνο του.

ΕΛπιζοντας με έναν κάποιο τρόπο να βοήθησα υπο την οπτική γωνία που κρίνω την όλη φάση να διορθώσετε τα κακώς κείμενα ώστε να ανέβει το ενδιαφέρον των ανθρώπων οι οποίοι ΕΛκονται από παρόμοια σήριαλ εξ ου και η αναγνωρισμενη από όλους επιτυχία.

Ειναι ορατή μια έκδηλη τυπικότητα ένα απουσιάζει το αυθόρμητο στοιχείο που είναι οι συναισθηματικες αντιδράσεις που και αυτές σε μεγάλο βαθμό είναι το αλατοπίπερο που απουσιάζει από εδώ.
Αυτά....

Υγ: Δεν σας κρύβω πως όταν παρακολουθούσα το Master & συγκινήθηκα αρκετές φορές, όπως επίσης αρκετές γΕΛασα με τις ατάκες (έξυπνες, αθώες ή ακόμη & εξεζητημενες), παθιασμένα στιγμιοτυπα γι αυτό (όπως νομίζω οι περισσότεροι) το έβλεπα "φανατικά" διότι οι χαρακτήρες ολονων ήταν ανάγλυφοι ενώ εδώ "φλατ" προσγειωμενες αυστηρά στη διεκπεραίωση και μόνον.