05. Νοήμων - Commedia Dell'Arte

Lyrics In The Description.

Στίχοι - Ερμηνεία : Νοήμων
Μουσική παραγωγή : Dopestep Productions
Μίξη - Επεξεργασία : JKone
Cuts : Crashoverride
Artwork : 3rd eye revolution graphics

Facebook Page :

Download Link :

Lyrics:

Θα ήθελα να ήμουν σούπερ ήρωας ανθρώπους για να σώσω
να είχα φράγκα άπειρα σε όλους για να δώσω
θόρυβος να γίνω την σιωπή σου να λυτρώσω
να είχα δυο καρδιές και την μία για να σε νιώσω
μα τι θέλω και τι γίνεται είναι διαφορετικό
όπως το να με καταλάβεις είναι προαιρετικό
στην τελική για μένα ένα και σημαντικό
να τα αποδεχόμαστε όλα δίχως αναισθητικό
και περπατούσα για καιρό πάνω στην κόψη
με κίνδυνο να πέσω και στα δυο να με κόψει
νταλκάδες και μπελάδες στον ορίζοντα ενόψει
και πράγματα πια μείζοντα για να λάβεις υπόψη
κι όσο μεγάλωνα μαζί μεγάλωναν και οι ευθύνες
πιέζοντας το σβέρκο μου σαν παλιές γκιλοτίνες
ξέρεις κάπως έτσι αυτούς τους τελευταίους μήνες
έμαθα να ξεχωρίζω μυρμήγκια από κηφήνες
κι αφού δεν με ξέρεις μαν και δεν ξέρεις τι έχω ζήσει
σε ποιους δρόμους και σοκάκια έχω νυχτοπερπατήσει
προκάλεσα ακόμα και την ίδια μου την φύση
για να δω αν και αυτή στο τέλος θα με παρατήσει
σιωπή σαν τον αμνό έχω τηρήσει
για φαινόμενα και δρώμενα που έχω παρατηρήσει
χρησιμοποιώ για όπλο μου του λόγου μου τη ρήση
που το 1 θα το πάρει και θα το εκμηδενίσει
μαθηματικά ουσιαστικά δεν παίζει λύση
μέχρι και οι επιστήμονες έχουνε παραλύσει
και έτσι κάνω,
μεταγλωττίσεις πιο πολλές από τον Σπύρο τον Μπιμπίλα
κι όταν σου λένε σώπαινε εσύ μίλα
δάγκωσε του όφι μας τα πορφυρά τα μήλα
και σταμάτα σαν μωρό να μασουλάς μια πιπίλα.

Δεύτερο κουπλέ, έτσι απλά για το γαμώτο
να καλύψει τα κενά που έλειπαν απ' το πρώτο
αν πέσω δεν θα ακούσετε από την πτώση κρότο
κι απ τον στυλό θα βγάλω τον αυτόματο πιλότο
έτσι παλεύω ως το πρωί μαζί με γράμματα
κι απ' το μηδέν στο κάτι θα φτάσω με λίγα άλματα
εμπειρίες στην φωτιά μου τις έχω για προσανάμματα
και γύρω τους χορεύω όταν νιώθω πως είμαι γάματα
Νους ιθύνων,
για τους φίλους Θοδωρής για τους υπολοίπους Νοήμων
και πείτε σε αυτόν, σε αυτόν και σε εκείνον
πως δεν υπάρχει βασιλιάς στην χώρα των αρλεκίνων
τετραπέρατος σαν λύκος και απέραντος σαν θάλασσα
ήθελαν τόσο να με ρίξουν μα τα σχέδια τους χάλασα
κι αν στο κατάστρωμα μου επάνω ανέβαιναν οι ναζί
θα βύθιζα το πλοίο για να τους πάρω μαζί
και να ξέρεις πως αν ήμουν αυτού του κακού η ρίζα
θα έβαζα μονάχος μου τα χέρια μου στην πρίζα
είμαι μια σκοτεινή μορφή κάτω από την μαρκίζα
με ένα αινιγματικό χαμόγελο σαν Μόνα Λίζα.
Κάθομαι κάτω απ το κουπλέ μου για να σηκώσω τις μπάρες
αφού έχω κολυμπήσει τόσο μέσα στις αντάρες
μαζί με Synthesizer , με μπότες και κιθάρες
λέω τέρμα η καλοσύνη και πως κομμένες οι χάρες
αφού δεν θες με το καλό τότε θα μάθεις με το άγριο
δεν θα στο μάθω εγώ, μα θα στο μάθει το αύριο