ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΤΑ ΣΒΗΣΤΑ - Κώστας Καρουσάκης 1974 (HQ)

Ο Κώστας Καρουσάκης είναι Έλληνας λαϊκός τραγουδιστής, στιχουργός, συνθέτης και πρώην επιχειρηματίας. Γεννήθηκε στον χωριό Άγιος Γεώργιος Συκούσης της Χίου. Το όνομα του τραγουδιστή συνδέθηκε με την υπόθεση του Νίκου Κοεμτζή, που συντάραξε τα ελληνικά δικαστικά χρονικά εν μέσω χούντας. Τραγουδούσε στο νυχτερινό κέντρο Νεράιδα της Αθήνας στην Κυψέλη. Το Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 1973, ο Νίκος Κοεμτζής πήγε με την παρέα του και τον αδελφό του Δημοσθένη για να διασκεδάσουν. Ο αδερφός του έκανε παραγγελιά τις Βεργούλες του Μάρκου Βαμβακάρη και σηκώθηκε να χορέψει. Κατά τη διάρκεια του τραγουδιού δύο αστυνομικοί παρενόχλησαν επιδεικτικά τον Δημοσθένη την ώρα που χόρευε και ο Νίκος Κοεμτζής σηκώθηκε και σκότωσε με τον σουγιά τρεις ανθρώπους τραυματίζοντας άλλους επτά. Το 1974 άνοιξε το δικό του κέντρο "Καρουσάκης" στην περιοχή Τζιτζιφιές της Αττικής. Από το μουσικό σχήμα περάσαν πολλοί λαϊκοί τραγουδιστές και τραγουδίστριες της εποχής και άλλοι που βρίσκονταν στο ξεκίνημα της καριέρας τους. Μερικά από αυτά τα ονόματα είναι οι Ρένα Βιολάντη, Αντύπας, Κατερίνα Στανίση, Νάγια Τρώνη, Πίτσα Παπαδοπούλου, Κική Ασημακοπούλου, Χριστίνα Αλεξοπούλου, Μαρίνα Βλαχάκη, Κώστας Κόλλιας, Σπύρος Δεναξάς, το μπαλέτο της Έρρικα Μπρόγιερ, Τέρης Χρυσός, Άντζελα Δημητρίου και πολλοί άλλοι. Ο πρώτος δίσκος του κυκλοφόρησε το 1974 με τίτλο «Ποιος μπορεί λογικά ν’ αγαπάει». Έκτοτε έχει δημιουργήσει πλουσιότατη δισκογραφία τόσο με προσωπικούς δίσκους όσο και με συμμετοχές...

Στίχοι: Τάκης Κωλέτης
Μουσική: Κώστας Καρουσάκης
Άλμπουμ: ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΛΟΓΙΚΑ Ν΄ΑΓΑΠΑΕΙ 1974

Τα όνειρα μου τα σβηστά
πήρανε σάρκα και οστά απ’ τα φιλιά σου
κι η αδειανή μου η ζωή
επήρε χρώμα και πνοή στην αγκαλιά σου.

Μια νύχτα ασημένια
δυο χέρια βελουδένια από το χώμα μ’ αναστήσανε
κι μέσα στην καρδιά μου δέσποινα παναγιά μου
το κάστρο της αγάπης χτίσανε.

Τα όνειρα μου τα σβηστά
πήρανε σάρκα και οστά απ’ τα φιλιά σου
κι η αδειανή μου η ζωή
επήρε χρώμα και πνοή στην αγκαλιά σου.

Μια νύχτα ασημένια
δυο χείλια κοραλλένια σε θάλασσες με ταξιδέψανε
και σ’ ένα ακρογιάλι κάποια πληγή μεγάλη
φιλί φιλί μου τη γιατρέψανε.

Τα όνειρα μου τα σβηστά
πήρανε σάρκα και οστά απ’ τα φιλιά σου
κι η αδειανή μου η ζωή
επήρε χρώμα και πνοή στην αγκαλιά σου...
__________________________________________